Dublin as ancestral matrix: The rebirth of the irish fetus into self-recognition in James Joyce`s Eveline and the Dead

Abstract

James Joyce Dubliners adl yap nda Dublin ehrini rlanda topra temsileden bir metafor olarak tan mlar. rlanda'dan uzak kendi iste iyle sürgün bir hayattercih eden rlanda vatanseveri yazar, Dublin'i vatanda lar n yeniden hayatiyetbulabilecekleri `ana rahmi' ne benzetir. Joyce'un da öne sürdü ü gibi, rlandal larkendi öz kimliklerini reddetme ikilemiyle kar kar yad rlar. Böylece Dublinliler,ehirlerinin harap durumu kar nda Dublin'i terketme çabas içine girerler. Dublin veyaratt psikolojik tutsakl k, nihayetinde, rlanda milli kimli inin yok olmas na sebepr ki, Dublinliler neredeyse içgüdüsel olarak Dublin'e, yaniolur. Ancak rtembriyonik bir hale dünü üp, gerçek rlanda kan yla beslenerek, bir zamanlarkaçmaya çal klar öz kimlikleriyle yeniden do acaklar yere dönerler.?Eveline? ve ?The Dead?, öykülerinin ana karakterleri, özlerini reddetme noktas ndabir tür hiçlik duygusuyla kimlik aray içindedirler. Psikanalitik aç dan bak ld nda buaray , içgüdüsel bir dürtüyle, annenin bebe ine sa lad türden bir emniyet vekorunma ihtiyac ifade etmektedir. Bu dürtüyle karakterler, Platonik, ideal ve anarahmine benzer koruyucu bir koza aray na girerler. Ancak, yabanc bir kimli ebürünmenin sonucunda ortaya ç kan kayg , nihayetinde karakterleri `okyanusduygusuna', yani `ana rahmi' ile özde im duygusuna yöneltir. Bu geriye dönü , yaniyeniden rlandal cenin formuna dönme, karakterlere, rlanda rahminde kendinitan p öz kimli iyle bar ma ortam sa layarak, özgün bir birey olma hazz verir.Sonuç olarak, Joyce, Dubliners adl eserinde, vatanda lar na kendi yans malargörüp, öz kimlikleriyle uzla abilmeleri için gerçekçi bir ayna tutar. te bu aynasembolik anlamda Dublin rahminin amnion s r.Anahtar Kelimeler: ?Eveline?, ?The Dead?, Psikanaliz, `Okyanus Duygusu'

James Joyce?s Dubliners depicts the city of Dublin as a metaphor for the Irishsoil. Though self-exiled, Joyce the Irish patriot introduces Dublin to be the ancestralmatrix from which the Irish may be reborn to claim their Irish identity. The dilemmawith Irishness, as Joyce explores, is that the Irish are in a state of denying theiridentity. Mistakenly apprehending Dublin as a city of decay, Dubliners are compelledto desert it. Their impetus to escape from Dublin and its psychological detentionresults in an inevitable loss of Irish identity. However, Dubliners are, shockinglyand almost instinctively, dragged into Dublin, the ancestral matrix, where theyundergo an embryonic state: they are nourished by the genuine Irish blood, andreborn as themselves, with the Irish identity from which they have sought escape.The protagonists of ?Eveline? and ?The Dead? are in a state of self-denial, thusbecoming invisible in Dublin, which causes them to quest for identity. From apsychoanalytic perspective, theirs is an instinctive drive to seek maternal safety andprotection, a reason for their futile attempt to escape into a Platonic and idealizedwomblike cocoon. However, having done away with the anxiety resulting fromimpersonating an alien identity, they undergo `the oceanic feeling? of oneness withthe ancestral womb. This regression into the form of the Irish fetus provides thecharacters with the pleasure of claiming their individuality and of becomingregenerated through an introspective self-realization. Therefore, in Dubliners, Joyceattempts to hold up a mirror to his compatriots to help them realistically visualize andappreciate their actual self, reflected on the `liquor amnii? of Dublin, the ancestralmatrix.Key words: ?Eveline?, ?The Dead?, Psychoanalysis, `Oceanic Feeling?