Dilate kardiyomiyopatili hastalarda oksidatif stres ve lipit peroksidasyonu

Abstract

ÖZET Doktora Tezi DİLATE KARDİYOMİYOPATİLİ HASTALARDA OKSİDATİF STRES VE LİPİT PEROKSİDASYONU Doğan YÜCEL Ankara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Biyokimya Anabilim Dalı Danışman: Prof. Dr. Serpil NEBİOGLU Bu çalışmada 23 dilate kardiyomiyopatili hastada (7 kadın, 16 erkek) ve 21 sağlıklı kontrolde (9 kadın, 12 erkek) oksidatif stres ve lipit peroksidasyonunun göstergeleri araştırıldı.Hastaların 11 'i iskemik (3 kadın, 8 erkek; yaş sınırları 37-75), geri kalan 12'si noniskemik (4 kadın, 8 erkek; yaş sınırları 31-66) dilate kardiyomiyopatili idi. Hastalardan dobutamin uygulamasından önce alınan kan örneklerinden elde edilen serum/plazma materyalinde albumin, bilirubin, ürik asit, malondialdehit (MDA), floresan yıkım ürünleri (FPL), total tiyol, protein tiyolleri ve glutatyon (GSH); eritrosit membranlarında tiyol ve floresan yıkım ürünleri ile peroksidasyona yatkınlık; eritrosit paketlerinde GSH, superoksit dismutaz ve peroksidasyona yatkınlık çalışmaları yapıldı. Hastalara IV dobutamin uygulanmasına başlandıktan 48 saat sonra alınan kan örneklerinde aynı çalışmalar yapıldı. Kontrol grubunda da aynı parametreler çalışıldı. Sonuçlar iskemik ve noniskemik dilate kardiyomiyopatiler arasında ve hasta grubunun dobutamin öncesi ile sonrası değerleri arasında anlamlı fark göstermedi (P>0.05). Hasta grubu plazma/serum örneklerinde albumin, total tiyol, protein tiyolleri ve GSH değerleri kontrollere göre anlamlı düşüklük, MDA, ürik asit ve FPL değerleri ise kontrollere göre anlamlı yükseklik gösterdi (P<0.05). Hasta grubunda eritrosit membranlarında kontrol grubuna göre tiyol düzeyleri düşük, FPL ve peroksidasyona yatkınlık yüksekti (P<0.05). Eritrosit paketlerinde hasta grubunun SOD ve GSH düzeyleri kontrollere göre düşük, peroksidasyona yatkınlığı yüksekti (P<0.05). Sonuç olarak, iskemik olsun, noniskemik olsun, dilate kardiyomiyopatili hastalarda oksidatif stres artmakta, lipit peroksidasyonu hızlanmaktadır. Bu durum, bu hastalarda görülen ölümcül aritmileri ve birden ölüm sıklığını açıklayabilir. Anahtar sözcükler: Oksidatif stres, lipit peroksidasyonu, malondialdehit, glutatyon, tiyoller, floresan maddeler, peroksidasyona yatkınlık, dilate kardiyomiyopati, dobutamin

Ill ABSTRACT PhD Thesis OXIDATIVE STRESS AND LIPID PEROXIDATION IN PATIENTS WITH DILATED CARDIOMYOPATHY Doğan YÜCEL Ankara University Graduate School of Health Sciences Department of Biochemistry Supervisor: Prof. Dr. Serpil NEBİO?LU Indicators of oxidative stress and lipid peroxidation in patients with dilated cardiomyopathy (7 women, 16 men) and 21 healthy normal control (9 women, 12 men) were studied in this investigation. Eleven patients (3 women, 8 men; aged 37- 75 years) had dilated cardiomyopathy with coronary artery disease (CAD), remaining 12 patient (4 women, 8 men; aged 31-66) had nonischemic dilated cardiomyopathy. Serum/plasma, erythrocyte membranes, and packed erythrocytes were separated from the blood samples obtained from the patients before IV dobutamine administration. Albumin, bilirubin, uric acid, maiondialdehyde (MDA) or thiobarbituric acid reactive substances (TBARS), fluorescent products of lipid peroxidation (FPL), total thiol (TSH), protein thiols (PSH) and glutathione (GSH) levels were analyzed in sera/plasma samples. In erythrocyte membranes TSH and FPL contents, and susceptibility to peroxidation of membranes were studied. Superoxide dismutase and GSH contents of packed erytrocytes and susceptibility of erythrocytes to peroxidation were measured. All the measurements were carried out in patient group after 48 hours-dobutamine administration and in control group. There was no statistically significant difference for these parameters between ischemic and nonischemic patients groups, and between the values obtained before and after dobutamine administration (P>0.05). Albumin, TSH, PSH and GSH levels of patient group were lower than control group, but TBARS, uric acid and FPL levels were higher, significantly (P<0.05). TSH levels were lower but FPL and susceptibility to peroxidation values were higher in erythrocyte membranes of patient group (P<0.05). SOD end GSH content of erythrocytes from patients was lower than controls, but susceptibility to peroxidation was higher (P<0.05). In conclusion, patients with dilated cardiomyopathy, whether ischemic or nonischemic, are suffered from increased oxidative stress and lipid peroxidation. This may explain increased fatal arrythmias and sudden death incidence in patients with dilated cardiomyopathy. Keywords: Oxidative stress, lipid peroxidation, glutathione, thiols, fluorescent substances, susceptibility to peroxidation, dilated cardiomyopathy, dobutamine.