Farklı porselen inley/onley yapım tekniklerinin bazı fiziksel özelliklerinin karşılaştırmalı olarak değerlendirilmesi

Abstract

94 ÖZET Çalışmamızda, yüksek ısıya dayanıklı reveiman model üzerinde fırınlama yöntemi, ısı ile presleme tekniği ve bilgisayar destekli tornalama sistemi ile farklı tipteki kavitelere hazırlanan porselen inleylerin siman aralığı ve kırılma direnci özellikleri yönünden değerlendirilmesi ; incelenen materyallerin mikrosertlik, kırılma tokluğu, çatlak oluşumu ve esneme direnci özellikleri bakımından değerlendirilerek karşılaştırmalarının yapılması ve bir iyon değişimi solüsyonunun yukarıdaki özellikler üzerindeki etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. Kavitelerin replika modelleri ve restorasyonlar arasındaki siman aralıkları, akıcı kıvamdaki silikon ölçü maddesi ile tespit edildikten sonra, alınan kesitler üzerinde yapılan ölçümler ile belirlenmiştir. En geniş siman aralıkları bilgisayar destekli restorasyonlarda elde edilmiş, diğer iki tekniğe ait siman aralıkları istatistiksel olarak da belirgin şekilde daha düşük bulunmuştur. Siman aralığının kavitenin büyüklüğü ile doğru orantılı olarak arttığı ve kavite kenarından tabana doğru yaklaşıldıkça restorasyonların uyumunun bozulduğu gözlenmiştir. Kırılma direnci deneyi, restorasyonlar dual-cure kompozit rezin siman ile yapıştırıldıktan sonra universal bir test cihazında gerçekleştirilmiştir. Her üç materyalin de, doğal dişe yakın kırılma dirençleri sergilediği saptanırken, kavite tiplerindeki değişmelerin kırılma direnci üzerinde belirgin bir etkisi olmadığı gözlenmiştir. Revetman model üzerinde fırınlanan restorasyonların kırılma direnci en düşük değerleri alırken.iyon değişimi solüsyonunun kırılmaya karşı ek direnç kazandırdığı tek materyalin CEREC inieyîer olduğu belirlenmiştir. Mikrosertlik.kırılma tokluğu ve çatlak oluşumu özellikleri.Vicker's elmasının örnekler üzerinde oluşturduğu iz ve çatlakların ölçülmesi yolu ile değerlendirilmiştir. İncelediğimiz materyallerin mikrosertlikleri birbirine yakın değerler gösterirken.Tuf-coat solüsyonu her üç materyalin de sertliğini belirgin olarak artırmıştır.Kırılma tokluğu ve çatlak oluşumu özellikleri bakımından CEREC95 Vita Mark îl örnekierde diğer materyallere göre yüksek çatlak boylan ve düşük kırılma tokluğu tespit edilmiştir. Ancak iyon değişimi uygulandıktan sonra aynı materyalin çatlak boylarında çok belirgin bir düşüş ve dolayısıyla kırılma tokluğunda önemli bir artış tespit edilmiştir. Diğer iki materyalin aynı özelliklere ait değerleri de Tuf-coat solüsyonundan belirgin olarak etkilenmiştir. Esneme direncinin incelenmesi amacıyla hazırlanan standart disklere anüler destek üzerinde universal bir test cihazında deney uygulanmıştır. CEREC Vita Mark II örneklere ait esneme direnci ortalama değeri en yüksek bulunurken, en düşük ortalama değere sahip Ceramco II örnekler ile arasında istatistiksel olarak da belirgin farklılık tespit edilmiştir. Bulgularımız bir bütün olarak ele alındığında çok fazla laboratuvar ekipman gerektirmediği için ekonomik bir yöntem olan Ceramco II materyali ile iyi uyumlu ancak mekanik direnci karşılaştırmalı olarak düşük inleyler yapılabileceği, pahalı ve uzun işlemlere gerek duyan IPS/Empress materyali ile rutin kullanıma uygun porselen restorasyonlar gerçekleştirilebileceği, pahalı olmasının yanında tek seansta uygulanabilen CEREC sistemi ile de yüksek dirençli, ancak kenar uyumu açısından göreceli uyumsuzluk gösteren restorasyonlara ulaşılabileceği sonuçları elde edilmiştir. Tuf-coat iyon değişimi solüsyonunun ise araştırma kapsamına dahil edilen tüm materyallerin yüzeyine uygulandığında materyallere ek direnç sağlaması ve ekonomik olmasından dolayı inley/onley tipi porselen restorasyonlarda rutin olarak kullanılması gerektiği kanısındayız. Anahtar Kelimeler : porselen, inley,onley, CAD-CAM, iyon değişimi

96 EVALUATION AND COMPARISON OF SOME PHYSICAL PROPERTIES OF DIFFERENT PORCELAIN INLAY - ONLAY FABRICATION TECHNIQUES SUMMARY The purpose of this study was to evaluate and compare the width of the iuting cement space and resistance to fracture of the porcelain inlays fabricated for different types of cavities using refractory die, heat-pressing and computer aided milling techniques.The comparison of the microhardness, fracture toughness, crack propagation and flexural strength properties of the porcelain materials used in the techniques and the evaluation of the effects of an ion- exchange solution on those physical properties were also aimed. The luting cement spaces between the replica cavities and the restorations were determined using high viscosity vinyl-polysiloxane and measurements were made on the cross-sections taken from different iocations.The adaptation of the computer aided restorations were found to be relatively poor and they showed significant differences with the other two techniques.As the cavity extention increases and at the areas closer to the cavity base, significant increases in the gap dimensions were also observed. Fracture resistance test was applied on an universal testing machine after the restorations were luted with a dual-cure resin cement.AII three materials tested were seemed to show fractural strengths similar to natural teeth and the fracture resistances were not affected by the differences in the cavity dimensions.The lowest strengths were observed in the restorations fired on a refractory die and CEREC inlays were found to be the only materia! which gained additional fracture resistance after ion-exchange treatment.97 Microhardness, fracture toughness and crack formation properties were evaluated by measuring the dimentions of the indentations and the crack lengths caused by a Vicker's diamond under 3 kg ioad on the material surfaces.The microhardness values of the materials tested were found to be close to each other and significant increases in hardness were observed after Tuf-coat application. The crack length values of the CEREC Vita Mark II specimens were found to be high, thus resulting with low fracture toughness. However.after ion-exchange treatment a significant decrease in the crack formation and an increase in the fracture toughness of the same material was observed. Same properties of the other two materials were also significantly affected by Tuf-coat application. In order to evaluate the flexural strengths of the materials used in the study, standard discs were fractured on an anular support by using an universal testing machine. The highest mean flexural stregth value was obtained for CEREC VitaMark II and the material having the lowest strength was seemed to be Ceramco II. Significant statistical differences were found between those two groups. Further more, significant increases in the flexural strengths of all materials tested were determined after ion-exchange treatment. When all the results are concerned, it can be concluded that, porcelain inlays having acceptable marginal adaptation but with relatively poor mechanical strengths can be fabricated by using Ceramco II material which needed less laboratory equipments; restorations suitable for routine use can be processed by using expensive heat-pressed ceramic technology with IPS-Empess material and inlays with high strength but relatively wide gaps can be fabricated in a single appointment by using CEREC system. In addition the routine use of Tuf-coat ion- exchange solution on inlay-onlay porcelain restorations is recommended as a simple, economic and effective application. Keywords : porcelain, inlay, onlay, CAD-CAM, ion-exchange