Deneysel Toksoplazmosis`te azitromisin ve Trimetoprim-sulfametoksazol`ün sağaltımındaki etkinliğinin karşılaştırılması ve patolojik olarak değerlendirilmesi

Abstract

Deneysel Toksoplazmozis'te Azitromisin ile Trimetoprim- Sulfametoksazol'ün Sağaltımdaki Etkinliğinin Karşılaştırılması ve Patolojik Olarak Değerlendirilmesi Bu çalışma, `Tokso Ankara` susu ile deneysel topsoplazma en feksiyonu oluşturulan mus musculus var. albinos türü farelerde, azit romisin ve kotrimoksazol ün sağaltımdaki etkinliğini karşılaştırmak amacıyla yapılmıştır. Çalışmada kullanılan 95 fare 9 gruba ayrılmıştır. Bu gruplar dan 6 smdaki her bir fare 1x1 05 toksoplazma takizoiti ile intraperi- oneal olarak enfekte edilmiştir. Patolojik kontrol için ayrılan gruptaki farelere ilk beş gün hergün, daha sonra iki günde bir nekropsi uygu lanmıştır. Lenfadenopatinin 48 saat sonra oluştuğu belirlenmiş ve Akut Toksoplazmozis semptomu olarak kabul edilerek diğer grup larda sağaltıma başlanmıştır. İlaçlar farelere oral olarak, Azitromisin 300 mg/kg/gün, kot rimoksazol 10mg/ kg/gün dozunda toplam 7 gün verilmiştir. Değerlendirmeler yaşam süresi ve patolojik değişiklikler açısından kontrol grupları ile karşılaştırılarak yapılmıştır. Azitromisin verilen grup 6 ay boyunca izlenmiş ve hiç ölüm olmamıştır. Kontrol grubu ile kotrimoksazol verilen grup arasında istatis tiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (p> 0,05). Patolojik olarak ise azitromisin verilen grupta, lezyonlar 5. günden sonra tamamen kaybolurken kotrimoksazol verilen grupta devam etmiştir. Sonuç olarak, kullandığımız dozlarda azitromisin kotrimoksa zol den daha etkin olduğu düşünülmüştür. Anahtar Kelimeler: Toksoplazmozis, Azitromisin, Kotrimok sazol, Fare, Sağaltım.

Comperative ActMtiy of Azithromycin and Trimethoprim- Sulfamethoxazole in Experimental Toxoplasmosis and Pathological Assesment This study was done to compare the activity of Azithromych and Cotrimoxozola in mice, mus musculus var. albinos, infected with `Toxo Ankara` strain experimentally. The study group, 95 mice, was grouped into nine groups every mouse in the six groups was inoculated intraperitoneally with lxl 05 tachyzoites. Necropsy, in the group separated for pathological control was performed daily for the first five days, then, the day after two days; Lenfadeno pathy, detected after 48 hours accepted as a symptom of acute toxoplasmosis and therapy was begun to other groups. Azithromycin at 300 mg/kg of body weight per day and Cotrimoxazole at 10 mg/kg of body of weight per day were treated perorally for seven days. The results were evaluated by comparing by prolonged survival and pathological changes between the study and control groups. The group treated with azithromycin was followed up for six mounths and there was no death. There was no significant statistical differance between control group and the group treated with cotrimoxazole (P<0,05). The pathology was treated with cotrimoxazole while the lesions disapperaing after five days in the group treated with azithromycin. In conclusion we, tought that azithromycin administered. Key Words: Toxoplasmosis, Azithromycine, Cotrimoxazole, Mice, Therapy.