Diabetik sıçanların damar yanıtları üzerine in vivo L-arjinin tedavisinin etkisi

Abstract

54 6. ÖZET DIABETIK SIÇANLARIN DAMAR YANITLARI ÜZERİNE in vivo L-ARJTNIN TEDAVİSİNİN ETKİSİ Bu çalışmada 12 haftalık diabetik sıçan aortasında vasokonstriktör ve vasodilator yanıtlar üzerinde in vivo L-arjinin tedavisinin etkisi araştırılmıştır. Bu amaçla üç hipotez araştırılmıştır. 1. Diabetik aortada a-adrenerjik yanıtlar artmaktadır. 2. Diabetik aortada endotel- bağımlı gevşemeler azalmaktadır. 3. Diabetik sıçanların içme suyuna lmg/ml konsantrasyonunda katılan L-arjinin (12 hafta) bu fonksiyonel vasküler değişiklikleri önleyecektir. Tek doz (50mg/kg) streptozotosin injeksiyonu yapılarak diabet oluşturulan sıçanlarda, beden ağırlığında azalma, polidipsi, polifaji, hiperglisemi, hipoinsülinemi ortaya çıkmış ve yağ metabolizmaları bozulmuştur. L-arjinin tedavisi diabetik sıçanlarda oluşan metabolik ve biyokimyasal anomalileri anlamlı olarak etkilememiştir. Araştırmanın 10. haftasında Tail-cuff yöntemi kullanarak yapılan kan basma ölçümlerinde diabetik sıçanların sistolik kan basmcı (184.2±8.7 mmHg); kontrol (151. 4±4 mmHg) ve L-arjinin tedavili diabetik (156.7±6.8 mmHg) gruba göre anlamlı olarak yüksek bulunmuştur. Damar fonksiyonundaki değişikler, endoteli sağlam izole aort halkalarında (3-5mm) izometrik transducer kullanılarak 2 gram bazal gerilim altında kaydedilmiştir. Kümülatif konsantrasyonlarda (10`8 - 3.10`5 M) noradrenaline (NA) elde edilen kasılma yanıtlan, diabetik sıçanlarda kontrollere göre anlamlı olarak artmıştır. Diabetik sıçanların L-arjinin ile tedavisi noradrenalin yanıtlanndaki bu artışı kısmen normale döndürmüştür. 10`5 M NA ile önceden kastırılmış preparatlarda kümülatif asetilkolin (ACh) konsantrasyonlarında oluşan endotel-bağımlı gevşemeler de incelenmiştir. Diabette % maksimum gevşeme yanıtının (59.8±3.5) kontrollere (80.Ü2.5) göre anlamlı olarak azaldığı, L- arjinin tedavili diabetik sıçanlarda (70.3±6.1) ise bu yanıtın bir ölçüde düzeldiği bulunmuştur. NA ve ACh'in pD2 değerleri incelenen tüm gruplarda anlamlı bir farklılık göstermemiştir. Öte yandan, her üç grupta sodyum nitroprusiat (endotel- bağımsız gevşetici) yanıtlan değerlendirilmiş ve istatistiksel açıdan anlamlı bulunmamıştır. Bu sonuçlar, diabetik sıçan aortasında ortaya çıkan fonksiyonel bozukluklann en azından kısmen NO (nitrik oksid ) prekürsörü L-arjinin eksikliğinden kaynaklandığını düşündürmektedir.

7. SUMMARY THE EFFECTS OF in vivo L-ARGINTNE TREATMENT ON VASCULAR RESPONSIVENESS OF DIABETIC RATS In this study, the effects of in vivo L-arginine treatment on vasoconstrictor and vasodilator responsiveness in aorta obtained from 12 weeks diabetic rats were examined. For this purpose, three hypotheses were tested. 1. Alpha-adrenergic responsiveness is increased in diabetic aorta. 2. Endothelium-dependent relaxation is attenuated in diabetic aorta. 3. L-arginine that put at concentration of lmg/ml into drinking water of diabetic rats for 12 weeks will prevent functional vascular changes. Lose weight, polydipsia, polyphagia, hyperglycemia, hypoinsulinemia and impaired lipid metabolism were seen in rats induced diabetes with a single i.v. injection of 50mg/kg streptozotocin. L-arginine treatment did not significantly affect these metabolic and biochemical abnormalities observed in diabetic rats. Systolic blood pressure measured by using tail-cuff method ten weeks after the onset of the study has been found to be significantly increased in diabetic rats (184.2±8.7 mmHg) as compared with control (151.4±4.0 mmHg) and L-arginine treated diabetic rats (156.7±6.8 mmHg). Alteration on vascular function was recorded in isolated endothelium intact aortic rings (3- 5mm) under a resting tension of 2 g by means of isometric force transducer. Contractile responses to noradrenaline obtained by adding cumulative concentrations (10`8-3.10`5 M) were significantly increased in diabetic rats compared to controls. Treatment of diabetic rats with L-arginine partially prevented the increases in noradrenaline responses. Endothelium-dependent relaxation responses to cumulative concentrations of acetylcholine were also examined in preparations precontracted with noradrenaline (10_5M). % maximum relaxation response obtained from diabetic rats (59.8±3.5) has been found to be significantly decreased as compared with controls (80.1±2.5). L-arginine treatment (70.3±6.1), partially normalized the decrease in acetylcholine responses. pD2 values of both noradrenaline and acetylcholine were not significantly different in all groups. On the other hand, endothelium-independent relaxation responses to sodium nitroprusside were evaluated and were not find significantly different between any of the groups. These results suggest that functional abnormalities occurred in aorta from diabetic rat, at least result, in part from L-arginine (precursor of NO) deficiency.