Sıçanlarda fruktoz ile oluşturulan hiperinsülinemi ve hipertansiyon üzerine Sodyum Molibdat`ın etkisi

Abstract

57 ÖZET Sıçanlarda Fruktoz İle Oluşturulan Hiperinsülinemi ve Hipertansiyon Üzerine Sodyum Molibdatın Etkisi Esansiyel hipertansiyona sıklıkla insülin rezistansı, hiperinsülinemi ve dislipidemi eşlik etmektedir. Benzer şekilde, deneysel olarak yüksek fruktoz diyetiyle beslenen sıçanlarda da insülin rezistansı, hipertrigliseridemi ve hipertansiyon gözlenmektedir. Fruktoz hipertansif sıçanlarda hipertansiyon gelişimine yol açan mekanizma henüz tam olarak anlaşılamamış olmasına karşın, kan basıncındaki artışın insülin rezistansı ve hiperinsülineminin bir sonucu olduğu öne sürülmektedir, öte yandan, sodyum molibdat (Mo), deneysel STZ-diabetik sıçanlarda ve insüline rezistans obez farelerde (ob/ob) insülin benzeri etkiler oluşturmaktadır. Bu nedenle, çalışmamızda, Mo'nun fruktoz hipertansif sıçanlar üzerindeki etkileri araştırılmıştır. Erkek Wistar sıçanlar; Kontrol (K), Molibdat tedavili kontrol (KMo), Fruktoz (F) ve Molibdat tedavili Fruktoz (FMo) olmak üzere 4 gruba bölünmüştür. Tedavi, sıçanların yemlerine ve içme sularına Mo katılarak yapılmıştır. F ve FMo gruplarındaki sıçanlara %10 (15. haftadan sonra %15) luk fruktoz çözeltisi verilmiştir. Sıçanların kan basınçları, kalp atım hızları, plazma glukoz, insülin ve trigliserid (TG) düzeyleri haftalık olarak ölçülmüştür. F grubundaki sıçanların glukoz, insülin, TG düzeyleri ve kan basınçları kontrollere göre anlamlı olarak yükselmiştir. Mo tedavisi, fruktoz' un yol açtığı hiperglisemi, hiperinsülinemi ve hipertansiyonu bütünüyle önlemesine karşın, TG düzeyindeki artışı kısmen baskılamıştır. ölçülen biyokimyasal parametreler ve kan basıncı K ve KMo grurupları arasında anlamlı bir değişiklik göstermemiştir. Kontrol gruplarla karşılaştırıldığında, insülin duyarlılığı F grubunda azalmış fakat FMo grubunda anlamlı olarak değişmemiştir. Araştırmanın son haftasında tüm gruplara oral glukoz tolerans testi (OGTT) uygulanmıştır. F grubunda OGTT sırasında glukoz ve insülin düzeyleri K, KMo ve FMo gruplarına göre anlamlı olarak artmıştır. F ve FMo gruplarındaki sıçanların, plazma insülin düzeyi ve sistolik kan basıncı arasında anlamlı olarak pozitif bir korelasyon olduğu saptanmıştır. Buna karşın, plazma TG ve sistolik kan basıncı arasında istatistiksel olarak benzer bir korelasyon bulunmamıştır. Bulgularımız, bu deneysel modelde insülin rezistansının hipertansiyon gelişiminden sorumlu olduğunu ve kronik Mo tedavisinin sıçanlarda fruktozun neden olduğu hiperinsülinemi ve hipertansiyonu önlediğini göstermektedir. Anahtar Sözcükler: insülin Rezistansı, Hiperinsülinemi, Hipertansiyon, Fruktoz, Sodyum Molibdat.

SUMMARY Effects of Sodium Molybdate on The Fructose-Induced Hyperinsulinemia and Hypertension in The Rats Insulin resistance, hyperinsulinemia, and dyslipidemia are frequently associated with essential hypertension. Similarly, insulin resistance, hypertrigliseridemia and hypertension have also been observed in normal rats by feeding high fructose-diet experimentally. Although the mechanism by which hypertension develops in fructose-fed rats has not been understood, it has been proposed that the rise in blood pressure is secondary to the development of insulin resistance and hyperinsulinemia. On the other hand, sodium molybdate has insulin-like effects in streptozotocin-induced diabetic rats and in genetically obese, insulin-resistant ob/ob mice. Therefore, in our study, we investigated effects of molybdate on fructose-hypertensive rats. Male Wistar rats were divided into four experimental groups: control (C), control treated with molybdate (CMo), fructose (F), fructose treated with molybdate (FMo). CMo and FMo groups received molybdate in food and drinking water. F and FMo groups were given a 10%-fructose solution (15% after 15 weeks) to drink ad libitum throughout experimental period. Systolic blood pressure, heart rate, plasma glucose, plasma insulin and plasma trigliseride levels of rats were measured weekly troughout the experiment. Blood pressure, plasma glucose, plasma insulin and plasma trigliserid levels in F group have been found to be significantly higher than those in C group. Mo treatment has completely prevented fructose-induced hyperglycemia, hyperinsulinemia, and hypertension whereas has partially suppressed the increased trigliserid levels. These biochemical parameters and blood pressure were not significantly different between C and CMo groups. Insulin sensitivity of F group was decreased when compared to C group whereas there was no change in FMo group. At last week of the study, all rats underwent an oral glucose tolerance test (OGTT). During the OGTT, glucose and insulin levels in F group significantly higher than those in C, CMo and FMo groups. We found that there was a positive correlation between plasma insulin concentrations and systolic blood pressure but not between systolic blood pressure and trigliserid levels in F and FMo groups. Our results have shown that insulin resistance is responsible for hypertension in this experimental model and that chronic molybdate administration prevents fructose- induced hyperinsulinemia and hypertension in rats. Key Words: Insulin Resistance, Hyperinsulinemia, Hypertension, Fructose, Sodium Molybdate