İntratorasik lenfadenopatilerin tanısında konvansiyonel yöntem ve RP-EBUS rehberliğindeki transbronşiyal iğne aspirasyon biyopsilerinin tanısal değerlerinin karşılaştırılması

Abstract

Tez çalışmamızda görüntüleme yöntemleri ile tespit edilmiş, mediastinal ve/veya hiler lenfadenopatisi ya da kitlesi olan hastalarda minimal invaziv yöntemler olan konvansiyonel Transbronşiyal İğne Aspirasyonu (TBİA) ile Radial Prob Endobronşiyal Ultrason (RP- EBUS) rehberliğinde yapılan TBİA'lar tanı oranları açısından karşılaştırıldı.Nisan 2007-Nisan 2009 tarihleri arasında TBİA yapılmış 98 hasta retrospektif olarak değerlendirildi. İki gruba randomize edilen hastalardan ilk grup konvansiyonel TBİA uygulanan 53 hastadan oluşmaktaydı. Materyal yetersizliği saptanan 6 hasta çıkarıldıktan sonra geriye kalan 47 yeterli örnekte tanılar şöyleydi: 13 KHDAK, 7 KHAK, 14 Granülomatöz hastalık (10 sarkoidoz, 4 TB), 13 RHLB. Tanısı RHLB olan 13 hastadan 3'ü ek ileri invaziv işlemi kabul etmedi. Kalan 10 hastadan 1'inin mediastinoskopi ile gerçek negatifliği doğrulandı. Diğer 9 hastanın ise yanlış negatif olduğu anlaşıldı. Bu hastaların 3'ü lenfoma, 3'ü sarkoidoz, 2'si TB, 1'i KHDAK tanısı aldı. Kırkyedi hastadan teyid edilmemiş RHLB olan 3 hasta çıkarıldıktan sonra 44 hasta ile hesaplanan tanısal doğruluk %80, sensitivite % 79, spesifite % 100 olarak hesaplandı. Bu sonuçlara göre özellikle lenfomada tanı değeri düşük olduğu için, sitolojik RHLB tanısı mutlaka ek ileri invaziv işlemlerle aydınlatılmalı, benign olduğu ispatlanana dek tüm patolojilere malign gözüyle bakılmalıdır. RP-EBUS grubundaki 45 hastadan materyal yetersizliği 2 hastada mevcuttu. Kalan 43 hastanın tanıları şöyleydi; 6 KHDAK, 4 KHAK, 14 Granülomatöz hastalık (8 sarkoidoz, 6 TB), 19 RHLB. Tanısı RHLB olan hastalardan 4'ü ek ileri invaziv işlemi kabul etmedi. Kalan 15 hastanın 9'unun gerçek negatif olduğu doğrulandı. Altı hastanın ise RHLB tanısı yanlış negatifti. Beş hasta Sarkoidoz, 1 hasta KHDAK tanısı aldı. Kırküç hastadan teyid edilmemiş 4 hasta çıkarıldıktan sonra 39 hasta üzerinden hesaplanan tanısal doğruluk %85, sensitivite %80, spesifite % 100 idi. RP-EBUS-TBİA; materyal yeterliliği ve gerçek negatiflik açısından TBİA'dan üstün olsa da istatistiksel açıdan anlamlılık saptanmadı. Konvansiyonel TBİA ve RP-EBUS-TBİA yöntemlerinin genel tanısal etkinlikleri kıyaslandığında, istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadığı görüldü (p=0.75). ROC analizi yapılarak karşılaştırıldığında da her iki yöntemin tanı performanslarının farklı olmadığı tespit edildi (p=0.9). Bu değerlendirmeye ek olarak, her iki yöntemin hastalık bazında da; KHDAK, KHAK, sarkoidoz ve tüberkülozun tanısallık oranları MedCalc istatistik programı kullanılarak karşılaştırıldı. Bu değerlendirmede de, hastalık bazında da, her iki yöntemin tanısal performansları arasında fark bulunmadı (p sırasıyla 0.8, 1, 0.7 ve 0.5).Çalışmamızın sonuçlarına göre; mediastinal ya da hiler lenfadenopatilerin tanısında ek maliyet ve zaman gerektiren ultrason rehberliğindeki yöntemlerden önce, konvansiyonel yöntem denenmeli ve tanısal başarının arttırılması için gereken çaba sarfedilmelidir. Ancak konvansiyonel yöntemle başarı elde edilemezse, cerrahi prosedürler yerine mevcut farklı EBUS teknikleri değerlendirilerek tanı etkinliği arttırılmalıdır. Sonuç olarak mediastinoskopi adayı olan her hastada gerek konvansiyonel gerekse ultrason rehberliğindeki bu yöntemler; güvenli, etkili ve minimal invaziv olması açısından mutlaka kullanılmalı ve tanısal başarının arttırılması için bu yöntemlere gereken önem verilmelidir.

In our thesis study, we have compared conventional TBNA which is minimal invasive methods for patients having mediastinal and/or hilar lymphadenopathy with RP-EBUS guided TBNA detected via imaging methods in terms of their diagnosis rates.Between the dates April 2007 and April 2009, 98 patients undergone TBNA has been evaluated retrospectively. The patients are randomized into 2 groups and the first group consisted of 53 patients all of whom have been undergone conventional TBNA. After 6 patients who are detected to have material insufficiency are omitted, the diagnostics for the remaining 47 sufficient sample were as follows: 13 NSCLC (non-small cell lung cancer), 7 SCLC (small cell lung cancer), 14 granulomatous diseases (10 sarcoidosis, 4 TB), 13 RHLN (Reactive Hyperplasia of Lymph Nodes). 13 RHLN diagnosed patients disagreed with further invasive procedure. One patient out of the remaining 10 was confirmed true negative with mediastinoscopy. The other 9 patients are identified as false negative. Among these patients, 3 have been diagnosed with lymphoma, 3 with sarcoidosis, 2 with TB, and 1 NSCLC. After 3 patients with unconfirmed RHLN were omitted out of 47 patients, for the remaining 44 patients; diagnostic accuracy stood at %80, sensitivity %79, and specifity %100. According to these results, since diagnostic value is low for lymphoma, cytologic RHLN diagnosis should certainly be enlightened with further invasive processes and until proven benign, all pathologies should be considered malign.Two patients had material insufficiency in the RP-EBUS group consisting of 45 patients. The diagnosis of the remaining 43 was as follows: 6 NSCLC, 4 SCLC, 14 Granulomatous diseases (8 sarcoidosis, 6 TB), 19 RHLN. 4 RHLN diagnosed patients disagreed with further invasive procedure. 9 of the remaining 15 patients are confirmed to be true negative. RHLN diagnosis of 6 patients was false negative. 5 patients were diagnosed with sarcoidosis, and 1 patient with NSCLC. After 4 unconfirmed patients were omitted from 43 patients, diagnostic accuracy was %85, sensitivity %80, specifity %100, calculated taking 39 patients into consideration. Much as RP-EBUS-TBNA was superior to TBNA in terms of material sufficiency, no significance was detected statistically.When the general diagnostic efficiencies of conventional TBNA and RP-EBUS-TBNA were compared, no significant distinctions were detected statistically (p=0.75). When compared via ROC analysis, it was ascertained that diagnostic performances of both methods weren't different (p=0.9). In addition to this evaluation, both methods' NSCLC, SCLC, sarcoidosis and tuberculosis diagnostic rate was compared on the basis of disease using MedCalc, a statistic software. In this evaluation, also, on the basis of disease, no distinctions were detected between both methods' diagnostic performances (p 0.8, 1, 0.7 and 0.5 respectively).As regards the outcome of our study, in the diagnosis of mediastinal or hilar lymphadenopathy; conventional method should be employed and necessary effort ought to be made to enhance diagnostic success rather than using ultrasound guided methods requiring additional cost and time. However; if conventional method doesn't prove successful, diagnostic efficiency should be increased taking different available EBUS techniques into account rather than surgical procedures.Herewith, with every mediastinoscopy candidate patients, these methods either conventional or ultrasound guided should certainly be used for safety, effectiveness, and minimal invasiveness and should be given adequate consideration to increase diagnostic success.