Malign plevral sıvıların tanısında birinci sıvı sitolojisi negatif saptanan olgularda ikinci ve üçüncü sıvı sitolojisinin tanıdaki rolü

Abstract

AMAÇ:Bu çalışmamızda bir yandan günlük pratiğimizde malign plevral sıvıların tanısının konulmasında hangi yöntemleri uygulamaktayız sorusuna yanıt ararken diğer yandan da birinci plevral sıvı sitolojisi ile tanı konulamayan malign plevral sıvı olgularında 2. ve 3. kez bakılan plevral sıvı sitolojisinin tanıdaki rolünü araştırmak istedik. YÖNTEM-GEREÇLER: Retrospektif olarak yaptığımız bu çalışmada birinci torasentez ile plevral sıvı sitolojisi gönderilen ve negatif gelen 105 olguda (%90.51)2.kez, 34 olguda (%29.31) 3.kez sıvı sitolojisi gönderilmişti.Sıvı sitolojileri ile tanı alamayan olgularda cope iğnesi ile kapalı plevra biopsisi(KİPB) yapılmıştı .Plevra biyopsisi ile de tanı gelmemişse video yardımlı torakoskopi (VATS) yapılmış,VATS ile de tanı gelmeyen bazı olgularda dekortikasyon yapılmıştı.Sıvı sitolojisinde malignite şüphesi sonucu gelen olgularda da negatifmiş gibi düşünülerek aynı prosedürler uygulanmıştı. BULGULAR: Malign sıvı nedeniyle merkezimizde tetkik edilen toplam 116 olgu değerlendirildi. Olguların 70 i erkek (%60.34) 46 sı ise kadındı(%39.66). Olguların yaş aralığı 31-83 (Ortalama 64.07) bulundu. 116 olgunun 7 sinde (%6.03) 1.sıvı sitolojisi malignite açısından pozitif saptandı. 1. sıvı sitolojisi mlignite çısından negatif saptanan hastaların 29 unda (%26.6) 2. sıvı sitolojisi malignite açısından pozitif saptandı.1. ve 2. sıvı sitolojisi ile tanı konulamayan toplam 34 olgudan 3. kez torasentez yapılarak sıvı sitolojisi çalışıldı. 34 olgunun 11 inde (%32.35) 3. sıvı sitolojisi malignite açısından pozitif saptandı. Toplam olarak 47 olguda (%40.5) plevral sıvı sitolojisi ile tanı konulabildi.Sıvı sitolojisi ile tanı konulamayan olgulara ise ileri tetkik yapıldı (kapalı iğne plevra biopsisi,VATS,dekortikasyon).52 olguya kapalı iğne plevra biopsisi yapıldı ve 33 sinde (%63.5) pozitif saptandı.Yani plevral sıvı sitolojisi ve KİPB ile toplam 80 olguya(%68.9) tanı konulabilmişti.Plevral sıvı sitolojisi ve KİPB ile tanı konulamayan 35 olguya VATS yapıldı ve 33 ünde (%94.28) pozitif saptandı. Diğer tanı yöntemleri ile tanı konulamayan 3 hastaya ise dekortikasyon yapılarak tanı konuldu.. Olguların 84 ünde (%72.41) primer akciğer malignitesi, 19 unda (%16.37) Malign mezotelyoma,8 inde (%6.72) metastatik tümörler saptanırken geri kalan 5 olguda diğer maligniteler saptandı. SONUÇ: Plevral sıvı sitolojisi negatif gelen olgularda 2.ve 3.kez sıvı sitolojisinin tanıya katkısı yüksek olup daha az invaziv işlem olduğu için kullanılabilir.Kapalı plevra biyopsisi ise tanı değeri sıvı sitolojisinden daha yüksek bulunduğu için ön tanıda malignite düşünülen olgularda VATS'dan önce denenmesi kanaatindeyiz.

OBJECTIVE: The aim of the study is to investigate the diagnostic yield of 2nd and 3rd samplings of plevral effusion in patients with malignant plevral effusions with negative cytology results in first samplings.MATERIALS and METHODS: 2nd and 3rd samplings of plevral effusions via thoracentesis were evaluated in patients found to be negative cytologically on the first thoracentesis attempt. Pleural biopsi using a cope needle was performed on patients who were undiagnosed upon plevral fluid cytology. If pleural biopsi did not yield any diagnosis VATS ( video assisted thoracoscopy) was performed. Pleural decortication was performed in some patients who were not diagnosed with VATS. Pleural fluid cytology results suspicious for malignancy were concidered negative and the same procedure as above was performed.RESULTS : A total of 116 cases of malignant pleural effusion were included into the study. 70 cases were male ( %60,34) and 46 were female (% 39,66). Age of the cases ranged from 31 – 83 years ( average: 64,07). 7 out of the 116 cases ( % 6,03) were found to be cytologically positve on the first thoracentisis. Out of the cases found to be negative on first attempt 29 (% 26,6) were diagnosed positive upon second attempt. 34 cases which were undiagnosed at first and second attempt underwent a third thorasentesis attempt and were evaluated cytologically. Out of the 34 cases 11(%32) were diagnosed upon 3rd attempt. In all 47 cases ( %40,5) were diagnosed with plevral fluid cytology. Those undiagnosed underwent further investigations ( closed pleural biopsy, VATS and decortication). 33 out of 52 cases ( % 63,46) were diagnosed with plevral biopsies. 33 out of 35 ( % 94,2) diagnosed by VATS were found to be positive for malignancy. 3 patients were diagnosed with plevral decortication. 84 cases (% 72,41) were found to be primary lung malignansies ( Adenocarcinoma, SCC, Small Cell Carcinoma and Unidentified subtypes of Non Small Cell Carcinoma, 19 cases (% 16,37) were malignant mesotheliomas, 8 (%6,72) were metastatic tumors ( RCC, breast cancer, ovarian carcinoma, pancreatic cancer), 5 cases were diagnosed with other malignancies ( spindle cell malignant mesenchymal tm, carcinoma met., malignant epithelial tm, round cell malignant tm).CONCLUSION: 2nd and 3rd cytological evaluations of malignant plevral effusions have a high diagnostic yield in patients found to be negative in the first attempt and can be used efficiently due to the fact that the procedure is relatively less invasive than further procedures. Since the diagnostic yield of closed plevral biopsies is higher than that of plevral effusions cytology, we believe that closed plevral biopsies must be attempted in patients with malignant plevral effusions before referring them to VATS.