Obstrüktif uyku apne sendromu tanısı alan obez hastalarda PAP tedavisinin serum iskemi modifiye albumin düzeyine etkisi

Abstract

Giriş ve Amaç: Obstruktif uyku apne sendromuna (OUAS) bağlı oluşan solunum bozuklukları, arka arkaya gelen bir deoksijenizasyon reoksijenizasyon paterni oluşturur. Bu durum tekrarlayan iskemi/reperfüzyon ile serbest radikal üretimi ve oksidatif değişikliklere neden olur. İskemi durumunda, serum albumin yapısındaki metal bağlayan son amino terminalinde meydana gelen yapısal değişiklik sonrasında iskemi modifiye albumin (İMA) adı verilen albumin molekülü oluşmaktadır. OUAS'ta meydana gelen solunum olayları ve buna bağlı aralıklı hipoksiler pozitif basınçlı ventilasyon tedavileri ile düzeltilmektedir. Bu çalışmada bir oksidatif stres ürünü olan iskemi modifiye albüminin, OUAS tanısı alan ve pozitif basınçlı ventilasyon (PAP) tedavi endikasyonu olan, vücut kitle indeksi (BMI) 30 ve üstündeki hastalarda PAP tedavisi ile serum düzeyinin değişimi ve tedavide yol gösterici bir belirteç olarak kullanılabilirliği araştırılmıştır. Ayrıca bu hasta grubunda hematokrit, hemoglobin, platelet, laktat, CRP, serum elektrolitleri, insülin ve HOMA indeksinin tedavi ile değişimi de incelenmiştir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma, S.B.Ü. İzmir Dr. Suat Seren Göğüs Hastalıkları ve Cerrahisi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Uyku Hastalıkları Merkezi'nde 01 Eylül 2018 – 01 Ocak 2020 tarihleri arasında prospektif olarak yapıldı. Çalışmaya horlama, tanıklı apne, gündüz aşırı uyku hali semptomları nedeniyle polismonografi yapılan hastalardan 18 yaş ve üzeri, bilgilendirilmiş onam formunu imzalayan, apne hipopne indeksi (AHI) > 5 olup ICSD-3 kriterlerine göre OUAS tanısı alan, vücut kitle indeksi 30 ve üstü olan yedi kadın, 23 erkek 30 hasta dahil edildi. Polisomnografi sonrası hastalardan sabah arteryel kan gazı, hemogram, biyokimya, insülin ve İMA çalışılması için venöz kan alındı. Epworth ve stop bang anketleri yapıldı, demografik özellikleri kaydedildi. Bu hastalara OUAS nedeni ile PAP tedavisi için titrasyon yapılarak basınçlar belirlendi ve tedavi başlandı. Tüm hastaların 3 aylık PAP tedavisi sonrası sabah poliklinik başvurularında aynı tetkikler tekrarlandı. Bulgular: PAP tedavisi öncesi ve tedavinin 3.ayında bakılan laktat, c- reaktif protein, serum elektrolit değerlerinde potasyum dışında anlamlı değişim görülmemiştir. Serum potasyum düzeylerinde 3 aylık PAP tedavisi sonrasnda istatistiksel olarak anlamlı bir artış görülmüştür (p=0.001). Hemogram ve platelet değerlerinde tedavi ile değişim görülmezken, hematokrit düzeylerinde 3 aylık PAP tedavisi sonrası anlamlı bir azalma görülmüştür (p=0,020). Olguların tanı anındaki polisomnografi parametreleri ile tedavi başlanmadan önce bakılan serum iskemi modifiye albümin arasında anlamlı bir korelasyon görülmemiştir. 30 olgu başlangıç ve tedavinin 3. ayındaki serum İMA düzeyleri açısından karşılaştırıldığında, başlangıç değeri ortalama 0.56 (0.51-0.57) ABSU, 3. ay kontrol IMA değeri 0.53 (0.47-0.60) ABSU olarak saptanmış olup tedavi sonrasında IMA değerlerindeki değişim istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p=0.537). Tedavi öncesi başlangıç serum açlık insülin değeri ortalaması 15.85 (9.95-44.22) µİU/ml iken, PAP tedavisinin 3. ayında serum açlık insülin değeri ortalaması 11.6 (8.67-17.4) µİU/ml olarak saptanmış olup insülin değerindeki azalma istatistiksel açıdan anlamlı bulunmuştur (p=0.002). HOMA indeksi ortalaması tedavi öncesinde 4.4 (2.35- 12.15), tedavinin 3.ayında 3 (1.975-4.8) saptanmıştır ve istatistiksel açıdan anlamlı olarak değerlendirilmiştir(p=0.001). Sonuç: BMI 30 ve üstünde olan OUAS tanılı hastalarda polisomnografi parametreleri ile İMA korelasyon göstermemektedir ve bu hastalarda pozitif basınçlı ventilasyon tedavisi ile serum İMA düzeylerinde azalma olmamaktadır. Bu hastalarda tedavinin değerlendirilmesi için serum İMA düzeyi uygun bir belirteç olarak bulunmamıştır. PAP tedavisi, hastaların açlık insülin değerlerinde, HOMA indekslerinde ve hematokrit düzeylerinde azalmaya neden olmaktadır. Serum insülin düzeylerindeki azalmaya paralel olarak artan potasyum dışında serum elektrolit düzeyleri PAP tedavisinden etkilenmemektedir. Anahtar Kelimeler: İskemi Modifiye Albumin, Obstruktif Uyku Apne Sendromu, Pozitif Basınçlı Ventilasyon

Introduction and Aim: Respiratory disorders due to obstructive sleep apnea syndrome (OSAS) form a sequential pattern of deoxygenation reoxygenization. This leads to repetitive ischemia / reperfusion and free radical production and oxidative changes. In the case of ischemia, the ischemia-modified albumin (IMA) molecule is formed following a structural change in the final amino-terminal binding of the metal in the serum albumin structure. Respiratory events in OSAS and intermittent hypoxies are corrected by positive pressure ventilation (PAP) therapies. In this study, ischemia modified albumin, an oxidative stress product, was investigated in patients with OSAS who had positive pressure ventilation treatment, body mass index (BMI) 30 and above, and the use of serum levels with PAP therapy as a predictive marker. In addition, hematocrit, hemoglobin, platelet, lactate, CRP, serum electrolytes, insulin, HOMA index and treatment changes were investigated in this patient group. Materials And Methods: This study, Izmir Dr. Suat Seren Chest Diseases and Surgery Training and Research Hospital Sleep Diseases Center between 01 September 2018 - 01 January 2020 was performed prospectively. 7 women, 23 males and over 18 years of age who signed an informed consent form with apnea hipopnea index (AHI) > 5 and were diagnosed with OSAS according to ICSD-3 criteria. After polysomnography, venous blood was taken from the patients for the study of arterial blood gas, hemogram, biochemistry, insulin and IMA. Epworth and stop bang questionnaires were performed and demographic characteristics were recorded. In these patients, pressures were determined by titration for PAP treatment due to OSAS and treatment was started. After 3 months of PAP treatment in all patients, the same tests were repeated in the morning policlinic visits. Results: Lactate, CRP, and serum electrolyte levels were not significantly different from potassium levels before and after 3 months of PAP treatment. There was a statistically significant increase in serum potassium levels after 3 months of PAP treatment (p:0.001). While hemoglobin and platelet values did not change with treatment, there was a significant decrease in hematocrit levels after 3 months of PAP treatment. No significant correlation was found between the polysomnography parameters at the time of diagnosis and serumischemia-modified albumin before the treatment. When 30 cases were compared in terms of serum IMA levels at baseline and at 3 months of treatment, the mean baseline value was 0.56 (0.51-0.57) ABSU, the third month control IMA value was 0.53 (0.47-0.60) ABSU, and the change in IMA values after treatment was not statistically significant. (p = 0.537). The mean pre-treatment serum fasting insulin value was 15.85 (9.95-44.22) µIU / ml, while the mean fasting insulin value was found to be 11.6 (8.67-17.4) µIU / ml in 3 months of PAP treatment and the decrease in insulin value was statistically significant (p=0.002).The mean HOMA index was found to be 4.4 (2.35-12.15) before treatment and 3 (1.975-4.8) in the third month of treatment and was statistically significant (p = 0.001). Conclusion: Polysomnography parameters did not correlate with IMA in OSAS patients with BMI 30 and above and there was no decrease in serum IMA levels with positive pressure ventilation therapy. Serum IMA level was not found to be an appropriate marker for evaluation of treatment in these patients. PAP treatment causes a decrease in fasting insulin values, HOMA indices and hematocrit levels. PAP treatment is not affected by serum electrolyte levels except potassium, which increases parallel to the decrease in serum insulin levels. Keywords: Ischemia Modified Albumin, Obstructive Sleep Apnea Syndrome, Positive Pressure Ventilation