Spinal kord yaralanmalı hastaların rehabilitasyonunda mekanik egzersiz istasyonunda uygulanan üst ekstremite egzersizlerinin fizyolojik (kas kuvveti, kan lipit profili, kardiyopulmoner), fonksiyonel, psikolojik ve hayat kalitesi üzerine etkileri

Abstract

Spinal kord yaralanmasına bağlı parapleji gelişen hastalarda üst ekstremite kas kuvveti, hastaların günlük yaşam aktivitelerinde (yemek yeme, el-yüz bakımı, giyinme, süslenme, banyo yapma, mesane-barsak bakımı, mobilite, transferler) ve hatta ambulasyonlarında (push-up, paralel barda, swing-to yürüme, paralel dışında walker, koltuk değneği ile ambulasyon vs.) son derece önemlidir. Öyle ki bu hastalar kollarıyla aynı zamanda bacaklarının işlevlerini de yerine getirmek durumundadırlar. Ancak hastaların birçoğu üst ektremitelerine yönelik yeterli ve uygun egzersiz yapamadıkları için günlük yaşam aktiviteleri ve ambulasyonda bağımlı, sedanter bir hayat sürmektedirler. Sedanter yaşam tarzı nedeniyle gelişen fonksiyonel ve fizyolojik olumsuz etkiler bilinmesine rağmen bugüne kadar hastaların endurans ve kas kuvvetini artıracak egzersiz yöntemi halen net olarak ortaya koyulabilmiş değildir. Kesitsel ve uzun süreli çalışmalar paraplejik hastaların egzersizden fayda gördüğünü ve fiziksel kondüsyon seviyelerinin arttığını göstermektedir. Literatürde kuvvetlendirme egzersizi olarak daha çok kol ergometresi kullanılmış ve olumlu etkileri rapor edilmiştir. Sadece iki çalışmada istasyon çalışmalarına yer verilmiş ancak bu çalışmalarda da kol ergometresi ile kombine edilmiştir. Sadece istasyon çalışmalarını içeren bir çalışma ise bulunmamaktadır. Her ne kadar paraplejik hastaların üst ekstremite güçlendirme ve omuz kuşak fonksiyonları çeşitli çalışmalarda araştırılsa da egzersize akut cevapta veya egzersizin kronik etkileri konusunda göreceli olarak bilinenler çok daha azdır. Bu çalışmada paraplejik hastaların üst ekstremitelerine yönelik, konvansiyonel rehabilitasyona ek olarak mekanik egzersiz istasyonunda sabit tekrarlı istasyon çalışmalarını da içeren bir egzersiz programı uygulanmıştır. Çalışmada sabit tekrarlı istasyon çalışmalarının, dirsek fleksör ve ekstansör kas kuvvetleri, kan lipit profili, kardiyopulmoner etkileri yanında günlük yaşam aktiviteleri ve hayat kalitesi üzerine etkilerini araştırmak amaçlanmıştır. Çalışmaya yatırılarak rehabilitasyon programına alınan 26 paraplejik hasta katılmış, 13 hastaya 6 hafta süre ile konvansiyonel egzersizlerin yanı sıra mekanik egzersiz istasyonunda sabit tekrarlı istasyon çalışmaları uygulanmıştır. Sadece konvansiyonel rehabilitasyon programı uygulanan 13 hasta ise kontrol grubunu oluşturmuştur.Çalışma sonunda, uygulanan egzersiz programının hem fizyolojik (kas kuvveti, kan lipit profili, kardiyopulmoner,) hem de fonksiyonel (günlük yaşam aktiviteleri) olumlu etkileri olduğu ve hastaların hayat kalitesini artırdığı ortaya konulmuştur. Sonuç olarak, hem fizyolojik hem de fonksiyonel olumlu etkileri nedeniyle paraplejik hastaların rehabilitasyonunda konvansiyonel yöntemlere ek olarak istasyon çalışmalarının da rehabilitasyon programına eklenmesi gerekmektedir.

Upper extremity muscle strength is extremely important. in patients with paraplegia due to spinal cord injuries in patients' activities of daily living (eating, hand-to-face care, dressing, decorating, bathing, bladder-bowel care, mobility, transfers) and even in ambulation (push-ups, swing-to walk in parallel bars, ambulation with crutches etc.) In fact, these patients are in a position to to use their arms to fulfill the functions of their legs. However, many patients are dependent in activities of daily living and ambulation and lead a sedentary life because they could not perform enough and appropriate exercises for upper limbs. Although it is known as functional and physiological adverse effects caused by a sedentary lifestyle, the method of exercise to increase muscle strength and endurance of paraplegic patients still has not been clearly revealed. Cross-sectional and long-term studies have shown that, paraplegic patients appear to benefit from exercise and physical fitness levels of patients increases with exercise. In the literature, arm ergometer was used usually as strengthening exercises and positive effects have been reported. Circuit resistance training was performed in only two studies with combining arm ergometers and there is not any study containing only circuit resistance training. Although function of the shoulder girdle and upper extremity strengthening exercises of paraplegic patients have been investigated in several studies, the knowledge about the acute response to exercise or chronic effects of exercise is relatively much less. In this study, circuit resistance training (constant repetitive work station training) for upper extremities has been applied in mechanical exercise stations in addition to conventional rehabilitation of paraplegic patients. In the study, we aimed to investigate the effects of CRT on muscle strength of elbow flexor and extensors, blood lipid profile, cardiopulmonary effects and quality of life profile in addition to activities of daily living. 26 paraplegic patients who were hospitalized for rehabilitation were included in this study and 13 were enrolled in circuit resistance training for 6 weeks' time in addition to conventional rehabilitation. The control group was consisted of 13 patients who had only conventional rehabilitation program.As a result, this study showed that the applied training program has positive effects on both physiological (muscle strength, blood lipid profile, cardiopulmonary) and functional (activities of daily living) status of paraplegic patients and improves the quality of life.In conclusion, we think that circuit resistance training should be included in rehabilitation of paraplegic patients in addition to conventional methods due to its physiological and functional positive effects.