Polikistik over sendromu hastalarında ve normoresponder infertil hasta grubunda serum amh seviyelerinin ıvf ve koh-iui sikluslarında karşılaştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı ekzojen follikül stimüle edici hormon(FSH) tedavisi alan infertil polikistik over sendromu (PKOS) hastaları venormoresponder infertil hasta grubunda antimülleryen hormonun (AMH)bazal seviyelerinin ve kontrollü ovaryan hiperstimulasyonu (KOH) sırasındasiklus içi variabilitesini araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Hastanemize Mayıs 2009 ve Nisan 2011 tarihleriarasında çocuk istemi ile başvuran PKOS (n=30) ve normoresponderaçıklanamayan infertilite (n=30) tanısı almış olan hastalar bu prospektifçalışmaya dahil edildi. Tüm hastalar 3 grupa ayrıldı. PKOS tanısı olanhastaların 15'ine IVF kliniğinde long luteal GnRH agonist tedavisi ilekontrollü ovaryan hiperstimulasyon ve intrasitoplazmik sperm injeksiyonuuygulandı (Grup I). PKOS tanısı olan diğer 15 hastaya infertilite kliniğindeKOH ve intrauterin inseminasyon (İUİ) tedavisi uygulandı (Grup II). Kontrolgrubu olarak seçilen PKOS tanısı olmayan 30 normoresponderaçıklanamayan infertil hastaya da KOH ve İUİ tedavisi uygulandı (Grup III).Tüm olgularda AMH (pmol/l) düzeyleri, siklus başında bazal (b-AMH)dönemde ve siklusun luteal (l-AMH) döneminde ölçüldü. Grup I'de midsiklusAMH ölçümü oosit pick up (OPU) günü (OPU-AMH) ; Grup II ve III'te ise İUİgünü (İUİ-AMH) yapıldı. Gruplar arasında AMH'nin bazal değerleri ve siklusiçi değişimi karşılaştırıldı.Bulgular: PKOS'li hastalar ve normoresponder kontrol grubuhastaları yaş, vücut kitle indeksi (kg/m2), infertilite süresi açısından benzerdi.PKOS'li hastalar ve kontrol grubu AMH düzeyleri açısındankarşılaştırıldığında, b-AMH, OPU/İUİ AMH, l-AMH açısından iki gruparasında anlamlı fark izlendi (p<0.001). PKOS'li hastalarda serum AMHdüzeyleri daha yüksekti ve kontrol grubunun yaklaşık 2-2.5 katıydı. PKOS'llhastalarda kullanılan toplam gonadotropin dozu anlamlı olarak yüksekbulunurken (p<0.001); siklus iptali, stimulasyon süresi, hCG günüendometriyal kalınlık bakımından sonuçlar benzerdi. Gruplar arasında klinikgebelik oranları açısından anlamlı fark yoktu (p=0.487). Grup I ve grup II deAMH'nin siklus boyunca değişimi anlamlı değildi. Ancak grup III'te AMHdüzeyi siklus boyunca giderek azalmaktaydı (p=0.039). PKOS'li hastalardaklinik gebelik elde edilen ve edilemeyen olguların karşılaştırılmasında; b-AMH, OPU/İUİ AMH ve l-AMH değerleri açısından fark saptanmadı. Ancakbu durum kontrol grubunda farklıydı. Bu grupta gebelik elde edilenhastalarda 3 AMH ölçümü de gebelik elde edilemeyenlerden istatistikselolarak anlamlı yüksekti. Kontrol grubunda elde edilen 4 gebeliğin tümünde b-AMH düzeyi ≥23.25 pmol/L idi (p<0.001).Sonuç: Bu çalışmada literatürdekine benzer şekilde PKOSolgularında AMH seviyelerinin normoresponder hastalardan daha yüksekolduğu görülmüştür. KOH-İUİ ve İVF sikluslarında AMH'nin değişimi PKOSolgularında anlamlı bulunmazken normoresponder infertil hasta grubundarekombinant FSH tedavisi ile siklus boyunca giderek azalmaktadır.

Objective: To compare the basal levels and intercycle variability ofAMH in PCOS and normoresponder infertile patients during controlledovarian hyper stimulation with exogenous follicle stimulating hormonetreatment.Material and Method: This study was carried out prospectively withpatients with PCOS (n=30) and normoresponder unexplained infertility (n=30)who were admitted to our hospital due to infertility between May 2009 andApril 2011. Patients were grouped into three. Fifteen patients with PCOSwere treated with long luteal GnRH agonist protocol and intracytoplasmicsperm injection in the IVF unit (Group I). Fifteen of the PCOS patients weretreated with controlled ovarian hyper stimulation and intrauterineinsemination (Group II). Normoresponder infertile patients in the controlgroup, who were not polycystic, were treated with controlled ovarian hyperstimulation and intrauterine insemination (Group III). AMH levels weremeasured at different times during menstrual cycle. In all groups AMH levelswere measured at the beginning of the cycle (basal) (b-AMH), at the lutealphase (l-AMH) in each patient. Midcycle AMH measurement was made atthe oocyte pick up day (OPU-AMH) in the group I and at intrauterineinsemination day (IUI-AMH) in the group II and group III. Basal levels andintercycle variability of AMH in PCOS and normoresponder infertile patientsduring controlled ovarian hyper stimulation with exogenous folliclestimulating hormone treatment were compared.Results: Patients with PCOS and normoresponder infertility weresimilar regarding age, BMI, and duration of infertility. AMH levels in PCOSpatients and control group were compared; b-AMH, IUI / OPU AMH, and l-AMH levels were significantly different between two groups (p<0.001). AMHlevels in the PCOS patients were 2-2.5 times higher than the control group.Total gonodotropin dose was higher in the PCOS patients (p<0.001) butcycle cancellation, duration of stimulation, and endometrial thickness at hCGday were similar in two groups. There was no significant difference betweengroups in terms of clinical pregnancy rates (p=0.487). AMH changethroughout the cycle was not statistically significant in the group I and in thegroup II. On the other hand in the group III, declining AMH levels wasobserved throughout the cycle (p=0.039). In PCOS patients, b-AMH,OPU/IUI AMH and l-AMH levels were similar in patients with and withoutclinical pregnancy. But in the control group (Group III) all AMHmeasurements were higher in the patients with clinical pregnancy. All thepatients with clinical pregnancy in the control group had b-AMH level > 23.25pmol/L (p<0.001).Conclusion: In this study, AMH levels in the PCOS patients werehigher than the normoresponder infertile patients. This result was similar tothe previous studies in the literature. Although intercycle AMH variation inPCOS patients was not statistically significant, there was gradual decline inthe AMH levels in normoresponder infertile patients with recombinant FSHtreatment.