Show simple item record

dc.contributor.advisorYücel, Aykan
dc.contributor.authorSever, Özge
dc.date.accessioned2023-09-26T12:06:33Z
dc.date.available2023-09-26T12:06:33Z
dc.date.submitted2020-02-06
dc.date.issued2019
dc.identifier.urihttps://acikbilim.yok.gov.tr/handle/20.500.12812/758046
dc.description.abstractAmaç: Gestasyonel Diyabetes Mellitusta postprandiyal 90. dakika kan glukoz ölçümünün; açlık, yemeklerden sonra 60 ve 120 dakika ölçümleriyle karşılaştırılması ve perinatal sonuçların kan glukoz ölçümlerine göre değerlendirimesiGereç ve Yöntem: Sağlık Bilimleri Üniversitesi, Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim ve Araştırma Hastanesi Perinatoloji Kliniği'nde `Gestasyonel Diyabetes Mellitus` tanısı alıp, 2018 -2019 tarihleri arasında kan şekeri regülasyonu ihtiyacı ile hospitalize edilmiş 131 gebenin verileri çalışmaya dahil edildi. Prenatal diyabetes mellitus olması, 24. gebelik haftasından küçük olması, Metabolik-endokrin hastalığı olması, çoklu komorbiditesi olan, çoğul gebelik, 18 yaşından küçük 45 yaşından büyük olunması, IVF tedavisi almış olması, 32. Gebelik haftasına kadar glukoz testi yaptırmamış olması, 48 saat içerisinde sistemik kortikosteroid tedavisi almış olması dışlama kriteri olarak belirlendi. Demografik veriler, yatış haftası, tanı aldığı hafta, yatış esnasında gelişmiş komplikasyon varlığı, mevcut tedavisi, 1 günlük kan şekeri profili ve gebelik sonunda maternal ve fetal komplikasyon durumu, doğum haftası, indüksiyon varlığı, doğum şekli APGAR skoru gibi anne ve bebekle ilgili bilgiler toplandı.Bulgular: Yapılan analizlerde kan şekeri değerlerinde hastalarımızın demografik verileri açısından fark olmadığı görüldü. Hastalarımızın yatışa geldiklerinde 69%'u diyet, %31'i diyetle birlikte insulin almaktaydı. Yatış haftaları bazında 15%'i 24-28 haftalar; 18%'i 28,1-32 haftalar; 38%'i 32,1-36 haftalar; 29%'u ise 36 hafta üzerindeydi. Haftalar arası kan şekeri dağılımında anlamlı fark yoktu. Gestasyonel komplikasyon gelişenlerin %76'ının 32 hafta üzerinde olduğu gözlendi. Kan şekerinin pik yaptığı saatler; tedavi şekilleri, hafta aralığı, tüm gestasyonel komplikasyondan bağımsız olarak aynı saatlerdeydi. Öğünlere göre; sabah 137,69 mg/dl ile postprandiyal 90 dakikada, öğlen 140,01mg/dl ile postprandiyal 60 dakikada, akşam 138.73 mg/dl ile postprandiyal 60 dakikada gerçekleşti. 90 dakika için belirlenen cutoffa (130mg/dl) göre her öğün için sınır değeri aşma durumu en sık 90 dakikalarda olduğu, 60 ve 120 dakikalarda sınırı aşmada öğünler arası fark olduğu gözlendi. Kan şekeri yükseklikleriyle anlamlı ilişkiler en çok yenidoğan yoğun bakım ihtiyacı arasında görüldü(p<0.05). Primer sezeryan oranı 48,8%; GDM ile ilişkili primer sezeryan oranı %30,9 idi.Sonuç: Tüm gebeliklerde olduğu gibi GDM ile komplike gebeliklerde de hedef, anne ve bebeği en iyi şekilde gebelik sürecinin sonuna ulaştırmaktır. Takip ve tedavi protokollerinin irdelenip bunların gestasyonel komplikasyonlarla ilişkisi iyice ortaya konmalıdır. İlk değerlendirmede kan şekeri değerlerinin gestasyonel kompliksyonlarla anlamlı bir ilişki göstermese de ek analizler sonucunda kan şekeri seyrinin öğünlere göre farklılık gösterdiğini; sabah yemekten sonra 90 dakikada öğle ve akşam 60 dakikalarda pik yaptığını izledik. Bu sonuca göre tek bir değere göre tedavi planlamanın hiperglisemiye bağlı gestasyonel komplikasyonların önlenmesinde yetersiz olabileceğini düşünüyoruz. Kan glukozunun tüm öğünler için en sık 90 dakikada (130mg/dl) olmak üzere genelde postprandiyal zamanlarda daha sık üst limitin üzerine çıktığını gördük. Gebe popülasyonumuzun kötü glisemik kontrollü ve komplikasyona yatkınlığını göz önünde bulunduracak olursak bu tip GDM'li hasta popülasyonunda postprandiyal hiperglisemiyi kontrol altında tutmanın gebelik sonuçları açısından daha iyi olacağı kanaatindeyiz. Bu amaçla da ölçüme en uygun zamanın yemekten sonra 90 dakika olduğunu düşünmekteyiz. Bu çalışma HbA1c, her 3 öğündeki açlık, postprandiyal 60, 120 ve postprandiyal 90 dakikanın perinatal sonuçlarla birlikte değerlendirildiği ilk ve öncü çalışma olması nedeniyle önem arz etmektedir. Anahtar kelimeler: Gestasyonel Diyabetes Mellitus, kan şekeri, postprandiyal kan glukozu, 90. dakika tokluk kan şekeri
dc.description.abstractObjective: To compare postprandial 90th minute blood glucose measurement with fasting, 60th and 120ht minutes after meals in gestational diabetes mellitus and to evaluate perinatal results according to blood glucose measurements.Materials and Methods: Data of 131 pregnant women hospitalized with the diagnosis of Gestational Diabetes Mellitus between 2018-2019 at the Perinatology Clinics of Etlik Zubeyde Hanım Women's Health Care, Training And Research Hospital were included in this study. Having prenatal diabetes mellitus, being younger than 24th gestational week, having metabolic-endocrine disease, having multiple comorbidities, multiple pregnancies, being under 18 years of age, being older than 45 years, having IVF treatment, not having glucose test until 32nd gestational week, having systemic corticosteroid therapy in the recent 48 hours were determined as exclusion criterions. Data of demographic informations, gestational week of hospitalization, gestational week of diagnosis, presence of advanced complications during hospitalization, current treatment, one-day blood glucose profile and maternal and fetal complication status at the end of pregnancy, birth week, presence of induction during labor, birth type and APGAR score were recorded.Results: There was no difference in blood glucose values in terms of demographic data of our patients. At the time of hospitalization, 69% of our patients were on diet and 31% were on insulin besides diet. According to week of hospitalization, 15% of the patients were 24-28 weeks; 18% were between 28.1-32 weeks; 38% were between 32.1-36 weeks and 29% were over 36 weeks. There was no significant difference in blood glucose levels between weeks. It was observed that 76% of those who developed gestational complications were hospitalized over 32 weeks. Time to peak of blood glucose were at the same time regardless of treatment modalities, week intervals and all gestational complications. Peak time according to meals was; at breakfast 137.69 mg / dl at the 90th postprandial minute, at luch 140.01 mg / dl at the 60th postprandial minutes, at dinner 138.73 mg / dl at the 60th postprandial minutes. According to the upper limit determined for 90 minutes (130mg / dl), it was observed that the limit of crossing was the most frequent for each meal at 90 minutes and there was a difference between meals in exceeding the limit at 60 and 120 minutes. According to the upper limit determined for 90 minutes (130mg / dl), it was observed that exceeding of the upper limit was most frequent for each meal at 90 minutes and there was a difference between meals in exceeding of the limit at 60 and 120 minutes. Significant correlations were found between blood glucose levels and the need for neonatal intensive care unit (p <0.05). Primary cesarean rate was 48.8% and the primary cesarean rate associated with GDM was 30.9%.Conclusion: As with all pregnancies, the goal in GDM complicated pregnancies is to reach the end of the pregnancy process in the best way. Follow-up and treatment protocols should be examined and their relationship with gestational complications should be demonstrated. We found that blood glucose values did not show significant relationship with gestational complications, but it was observed that the course of blood glucose varies according to the meals. We observed the time to the peak of blood glucose was 90 minutes after breakfast, 60 minutes after lunch and dinner. According to this result, we think that treatment planning according to a single value may be insufficient in preventing gestational complications due to hyperglycemia. We found that blood glucose increased above the upper limit at postprandial times, usually at 90 min (130 mg / dl) for all meals. Considering the poor glycemic control and susceptibility to complications of our pregnant population, we think that it is better to control postprandial hyperglycemia in terms of pregnancy outcomes in this type of GDM population. For this purpose, we think that the best time for measurement is 90 minutes after a meal. This study is important because it is the first and pioneering study that evaluates fasting, postprandial 60, 120 and postprandial 90 minutes in all 3 meals and HbA1c together with perinatal outcomes. Key words: Gestational diabetes mellitus, blood glucose, postprandial blood glucose, postprandial 90th minute blood glucose  en_US
dc.languageTurkish
dc.language.isotr
dc.rightsinfo:eu-repo/semantics/openAccess
dc.rightsAttribution 4.0 United Statestr_TR
dc.rights.urihttps://creativecommons.org/licenses/by/4.0/
dc.subjectKadın Hastalıkları ve Doğumtr_TR
dc.subjectObstetrics and Gynecologyen_US
dc.titleGestasyonel diyabetli hastalarda postprandiyel 90. dakika kan şekeri ölçümünün 60. ve 120. dakika ölçümleriyle karşılaştırılması
dc.title.alternativeComparison of postprandial 90th minute blood glucose measurement with 60th and 120th minute measurements in patients with Gestational diabetes
dc.typedoctoralThesis
dc.date.updated2020-02-06
dc.contributor.departmentDiğer
dc.identifier.yokid10292959
dc.publisher.instituteAnkara Etlik Zübeyde Hanım Kadın Hastalıkları Eğitim Ve Araştırma Hastanesi
dc.publisher.universitySAĞLIK BİLİMLERİ ÜNİVERSİTESİ
dc.type.submedicineThesis
dc.identifier.thesisid585592
dc.description.pages105
dc.publisher.disciplineDiğer


Files in this item

FilesSizeFormatView

There are no files associated with this item.

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

info:eu-repo/semantics/openAccess
Except where otherwise noted, this item's license is described as info:eu-repo/semantics/openAccess