Hiperbarik oksijen tedavisi, oksidatif stres ve genetik toksisite arasındaki ilişkinin araştırılması

Abstract

VI- ÖZET HİPERBARİK OKSİJEN TEDAVİSİ, OKSİDATİF STRES VE GENETİK TOKSİSİTE ARASINDAKİ İLİŞKİNİN ARAŞTHULMASI Bu çalışmanın amacı, son yıllarda yaygın olarak çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılan hiperbarik oksijenin oksidatif stres ve genetik toksisite üzerine olan etkilerinin araştırılmasıdır. Bu amaçla hiperbarik oksijen tedavisi gören çeşitli patolojilere sahip hastalardan alınan kan örneklerinde antioksidan parametreleri ve genetik toksisite çalışıldı. Hasta grubunun 1. seans öncesi, 1. seans sonrası ve 10. seans sonrası eritrosit bakır çinko süperoksit dismutaz (CuZnSOD) aktivite düzeyleri, hiperbarik oksijen tedavisi almayan sağlıklı bireylerden oluşan kontrol grubunun eritrosit CuZnSOD aktivite düzeylerinden anlamlı derecede daha yüksek bulundu (p<0.005). Hasta grubunun 1. seans öncesi, 1, seans sonrası ve 10. seans sonrası eritrosit selenyum bağımlı glutatyon peroksidaz (SeGSH-Px) aktivite düzeyleri ile kontrol grubunun eritrosit SeGSH-Px aktivite düzeyleri arasında anlamlı bir fark gözlenmedi (p>0.005). Hasta grubunun 1. seans öncesi, 1. seans sonrası ve 10. seans sonrası eritrosit malondialdehit (MDA) düzeyleri, kontrol grubunun eritrosit MDA düzeylerinden anlamlı derecede daha yüksek bulundu (p<0.005). Hasta grubunda, 1. seans sonrası lenfosit kardeş kromatid değişimi (SCE) sıklığı, 1. seans öncesi lenfosit SCE sıklığından ve 10. seans sonrası lenfosit SCE sıklığından anlamlı derecede yüksek bulundu (p<0.005). 10. seans sonrası lenfosit SCE sıklığı, 1. seans sonrası lenfosit SCE sıklığından anlamlı derecede düşük bulundu (p<0.005). Hasta grubunun 1. seans öncesi ile sonrası, 10. seans sonrası ile 1. seans öncesi, 10. seans sonrası ile 1. seans sonrası eritrosit CuZnSOD ve MDA düzeyleri birbirlerinden anlamlı derecede farklı olmadığı gözlendi (p>0.005). Hasta grubunun 1. seans öncesi ile sonrası, 10. seans sonrası ile 1. seans öncesi eritrosit SeGSH-Px aktivite düzeyleri birbirinden anlamlı farklı olmadığı gözlendi (p>0.005). Fakat hasta grubunun 10. seans sonrası ile 1. seans öncesi eritrosit SeGSH-Px aktivite düzeyleri birbirinden anlamlı derecede farklı bulundu (p<0.005). Sonuç olarak, HBO tedavisinin eritrosit antioksidan kapasitesinde bir değişikliğe yol açmadığı, ancak genetik toksisite oluşturduğu ve bu genetik toksisitenin oksidatif stres ve/veya başka mekanizmalarla meydana gelebileceği değerlendirilmiştir. 106

VII- SUMMARY AN INVESTIGATION ON THE RELATIONSHIP BETWEEN HYPERBARIC OXYGEN TREATMENT, OXIDATIVE STRESS AND GENETIC TOXICITY The aim of this study was to investigate the effects of hyperbaric oxygen, widely used for the treatment of a variety of diseases in recent years, on oxidative stress and genetic toxicity. For this purpose antioxidant parameters and genetic toxicity were studied in the samples of blood taken from the patients who had various pathologies were applied hyperbaric oxygen treatment. Before first session, after first session and after tenth session the erythrocyte copper zinc superoxide dismutase (CuZnSOD) activity levels of patient group were significantly found higher than those of control group who were healthy people and were not applied hyperbaric oxygen treatment (p<0.005). A significant difference was not observed between before first session, after first session and after tenth session erythrocyte selenium dependent glutathione peroxidase (SeGSH-Px) activity levels of patient group and control group (p>0.005). Before first session, after first session and after tenth session erythrocyte malondialdehyde (MDA) levels of patient group were significantly found higher than those of control group (p<0.005). In patient group, after first session lymphocyte sister chromatid exchange (SCE) frequency was significantly found higher than before first session and after tenth session lymphocyte SCE frequency (p<0.005). After tenth session lymphocyte SCE frequency was significantly found lower than after first session lymphocyte SCE frequency (p<0.005). No significant difference was observed between before first session and after first session, after tenth session and before first session, after tenth session and after first session erythrocyte CuZnSOD and MDA levels of patient group (p>0.005). No significant difference was observed between before first session and after first session, after tenth session and before first session erythrocyte SeGSH-Px activity levels of patient group (p>0.005). However, after tenth session and before first session erythrocyte SeGSH-Px activity levels of patient group were significantly found different from each other (p<0.005). As a result, it has been evaluated that HBO treatment couldn't cause any changes on erythrocyte antioxidant capacity however it could induce genotoxicity due to oxidative stress and / or different mechanisms. 107