Başvuru sırasında ölçülen miyeloperoksidazdüzeyi ile başarılı primer perkütan koronergirişim sonrasındaki no-reflow gelişimiarasındaki ilişki

Abstract

Amaç: Bu çalışmada, inflamatuvar ve trombotik bir gösterge olan ve başvuruanında ölçülen miyeloperoksidaz ile mikrovasküler perfüzyonun belirleyicisi olan STsegment gerilemesi (STS) arasındaki ilişki değerlendirildi.Çalışma planı: Akut ST-segment yükselmeli miyokard infarktüsü geçiren veilk 12 saat içinde başarılı (TIMI III) Akım) primer perkütan koroner girişim(PKG)uygulanan ardışık 83 hastada (72 erkek,11 kadın; ort: yaş 56; dağılım 34-85)girişim öncesinde kan örneklerinde miyeloperoksidaz düzeyi öiçüldü. Girişimöncesindeki ve TIMI III akım sağlandıktan 60 dakika sonraki EKG'deki ST-segmentyükselmesi ölçüldü ve iki ölçüm arasındaki fark toplam ST-segment yükselmesindekigerileme(ΔSTG) olarak kabul edildi. Schroder ve arkadaşlarının yöntemine göre,ΔSTG≥%50 olanlarda no-reflow fenomeni olmadığı (n=66,%79,5), Δ STG<%50olanlarda no-reflow fenomeni olduğu (n=17, %20,5) kabul edildi.Bulgular: No-reflow fenomeni olan ve olmayan grupta miyeloperksidazdüzeyleri arasında anlamlı fark yoktu (2,3 ± 1,8 ng/mL), 2,06 ±1,3 ng/mL, p=anlamlıdeğil).ΔSTG ile miyoleperoksidaz arasında ilişki gözlenmedi. miyeloperoksidaz'ınortanca değeri olan 2,28 ng/ml altında veya üzerindeki hastalarda no-reflow fenomenive hastane içi major kardiyovasküler olay açısından da farklılık yoktu. Ayrıca tirofibantedavisi, miyeloperoksidaz düzeyi yüksek olanlarda ek fayda sağlamadı.Sonuç: Plazma miyeloperoksidaz bu homojen STYMİ gurubunda no-reflowfenomenini ve hastane içi kardiyak olayların gelişimini belirlemede etkinbulunmamıştır.Anahtar sözcükler: ST-segment yükselmeli miyokard infarktüsü,miyoleperoksidaz, no-reflow fenomeni.