Persistan atriyal fibrilasyonlu hastalarda elektriksel kardiyoversiyon öncesi plazma d-dimer seviyesinin sol atriyal apendiks trombüsünü öngerebilmedeki değeri

Abstract

Amaç: Persistan atriyal fibrilasyonu olan hastalarda sol atriyal apendiks trombüsünün tespitinde transözofajiyal ekokardiyografi elektriksel kardiyoversiyon öncesi kullanılan invazif bir testir. Persistan atriyal fibrilasyonu olan hastalarda sol atriyal apendiks trombüsünün tespitinde rutin olarak kullanılan noninvazif biyokimyasal testler yoktur. Çalışmamızda plazma d-dimer seviyesinin sol atriyal trombüsü öngördürebilme değerini araştırdık.Metod: Çalışmamıza 65 elektriksel kardiyoversiyon uygulanacak ,daha öncesinde antikoagülasyon tedavisi almayan ortalama yaşları 56.89±11.03 olan 37 erkek ve 28 bayan hasta alındı. Tüm hastalara kanda d-dimer seviyesi bakıldıktan hemen sonra transözofajiyal ekokardiyografi uygulandı.Hastalar sol atriyal apendiksindeki trombüs varlığına göre iki gruba ayrıldı.Bulgular: Yapılan transözofajiyal ekokardiyografi sonrası 19 hastada sol atriyal trombüs tespit edildi. Sol atriyal trombüsü olan hastaların ortalama plazma D-dimer seviyesi 676±621 ,olmayan hastaların 273±385 olup aralarında istatistiksel olarak anlamlı fark vardı (p=0.015). Trombüsün belirlenmesinde yapılan cut-off değerlendirmesinde plazma d-dimer seviyesinin 3.7 µg/ml seviyesinde duyarlılığı %96, özgüllüğü %100 olarak tespit edildi.Yapılan multivariate lojistik regresyon analizinde modelin Negelkerke R square değerinin 0.846 olup açıklayıcılık katsayısının %92.3 iyi düzeyde tespit edildi. Multivariate analiz sonrasında sol atriyal apendiks hızının 1.71 kat sol atriyal apendiks trombüsü oluşumunu artırıcı etkisi olduğu görüldü (Odds ratio:1.71 ;%95 Cl :1.18-2.50; p<0.01). Sonuç: Plazma D-dimer seviyesinin artması persistan atriyal fibrilasyonu olan hastalarda transözofajiyal ekokardiyografi olmadan tek başına sol atriyal apendiks trombüsü öngördürmede yeterli olmadığı izlendi. Çalışmada sadece sol atriyal apendiks hızının sol atriyal apendiks trombüs oluşumunu artırdığı gösterildi.

Aim: Transesophageal echocardiography is an invasive test used before electrical cardioversion in the detection of left atrial appendage thrombus in patients with persistent atrial fibrillation. There are no noninvasive biochemical tests routinely used in the detection of left atrial appendage thrombus in patients with persistent atrial fibrillation. We investigated the level of plasma d-dimer predicted left atrial thrombus in our study.Methods: Thirty-seven male and twenty-eight female patients with a mean age of 56.89 ± 11.03 who did not undergo anticoagulation therapy and who underwent electrical cardioversion were included in the study. Transesophageal echocardiography was performed immediately after d-dimer level measured in all patients. Patients were divided into two groups according to the presence of thrombus in the left atrial appendage.Results: Left atrial thrombus was detected in 19 patients after transesophageal echocardiography. The mean plasma D-dimer level of patients with left atrial thrombus was 676 ± 621, and 273 ± 385 of patients without left atrial thrombus were statistically significant (p = 0.015). In the cut-off evaluation of the thrombus, plasma d-dimer level was determined as sensitivity was 96% and specificity was 100% at 3.7 μg / ml level. In the multivariate logistic regression analysis, Negarkerke R square value of the model was 0.846 and 92.3% of the explanatory coefficient was well determined. After multivariate analysis, the rate of left atrial appendage was 1.71 fold increase of left atrial appendage thrombus formation (Odds ratio: 1.71; 95% CI: 1.18-2.50; p<0.01).Conclusion: Increase in plasma D-dimer level was not sufficient to predict left atrial appendage thrombus alone in patients with persistent atrial fibrillation without transesophageal echocardiography. Only the rate of left atrial appendage was shown to increase left atrial appendage thrombus formation in the study.