Renal hücreli karsinomda CD47 sinyal regülasyon proteininin immunohistokimyasal olarak boyanma şiddetinin tümörün evre ve histopatolojik özellikleriyle ilişkisi

Abstract

Giriş-Amaç: Günümüzde tüm kanserlerde olduğu gibi RHK için de birçok biyobelirteç belirlenmiştir.Bu belirteçlerle hastalığın prognozu, metastaz yapma eğilimi ve ileri evre hastaların tedaviye verdikleri cevap arasındaki korelasyon araştırılmıştır. Renal kitle sebebiyle opere edilmiş ve RHK tanısı almış hastaların patoloji spesmenlerinde CD47'nin immünhistokimyasal olarak boyanma şiddeti ile tümörün evre ve histopatolojik özelliklerininin karşılaştırıldığı bu çalışmada; renal hücreli böbrek kanserinin tanı, takip ve tadavi süreçlerinin herhangi bir basamağında CD47'nin yardımcı belirteç olup olamayacağınının belirlenmesi amaçlanmıştır. RHK ile CD47 arasındaki ilişkiyi günümüzde ortaya koyan herhangi bir çalışma bulunmadığından çalışmamızın litaratüre katkı sağlayacağını düşünmekteyiz.Materyal-Metod:Bu çalışmada kliniğimizde radikal nefrektomi operasyonu yapılan ve tümör patolojileri RHK ile uyumlu gelen 110 hastanın retrospektif olarak patoloji spesmenleri incelendi.Bu patoloji preperatları CD47 ile immunohistokimyasal teknik kullanılarak boyandı ve boyanma şiddetleri incelendi.Bulgular: CD47 ile boyanma şiddetine göre hafif boyanan spesmen sayısının 83 (%75.5), şiddetli boyanan spesmen sayısının 27 (%24.5) olduğu tespit edildi. Tümöre ait ve aynı böbreğin tümörsüz alanına ait patoloji preparatlarının CD47 ile boyanma şiddetlerine bakıldığında tümörlü dokunun tümörsüz dokuya göre daha şiddetli boyandığı tespit edilse de bu durumun istatistiksel analizinde iki grubun %92.4 oranında benzer boyanma paterni gösterdiği tespit edilmiştir (güven aralığı %95). Berrak hücreli olmayan grubun, berrak hücreli olan gruptan anlamlı olarak CD47 ile daha şiddetli boyandığı tespit edilmiştir (p< 0.001).RHK için kötü prognostik faktör olarak gösterilen tümör çapının büyük olması, kapsüler invazyon, vasküler invazyon ve uzak metastaz varlığı ile CD47 boyanma şiddeti arasında anlamlı ilişki bulunamamıştır. Çalışmamızda ileri evrede bulunan hastalara ait tümör örnekleri hastalığı lokal olanlara göre CD47 ile daha şiddetli boyanmıştır(p=0.04).RHK için tümörün evresinden sonra en önemli kötü prognostik faktör olarak gösterilebilecek fuhrman nükleer derece yüksekliği ile CD47 boyanma şiddeti arasında anlamlı ilişki bulunmuştur(p=0.009)Sonuç: CD47'nin böbrek hücreli kanserde prognostik bir faktör olarak kabul edilebilmesi için prospektif olarak hazırlanmış ve hastaların sağkalımlarının ortaya koyulduğu geniş serili çalışmalara ihtiyaç vardır.

Introduction-Purpose: As for all cancer types, many biomarkers have been identified for renal cell carcinoma (RCC) as well.These biomarkers have been used to investigate the correlation between prognosis, tendency to metastasis and response given by advanced stage patients to treatment. In this retrospective study, in which the immunohistochemical staining intensity of CD47 was compared to the tumor stage and its histopathological features in patients underwent surgery due to renal mass, it was aimed to find whether CD47 could be used as a indicator in either one of diagnosis, follow-up and treatment processes. We believe that our study will contribute to the literature, since there have been no studies on the relationship between RCC and CD47 until today.Material-Method:In this study, pathology specimens of 110 patients who underwent radical nephrectomy and whose tumor pathologies were compatible with RCC were retrospectively examined. These pathology preparations were stained with CD47 using immunohistochemical technique and their staining intensities were examined.Findings: It has been found that 83 (75.5%) of the specimens were stained weak and 27 (24.5%) of the specimens were stained strong with CD47. A comparison between CD47 staining intensities of tumor tissue and non-tumor tissue taken from the same kidney has shown that although tumor tissue was stained stronger than non-tumor tissue, the statical analysis of this situation has shown that these two groups showed a 92.4% similarity in terms of staining patterns (confidence interval 95%). It has been found that non-clear cell group stained significantly stronger than clear cell group (p< 0.001).A significant relationship could not be found between CD47 staining intensity and large tumor diameter, presence of capsular invasion, vascular invasion and distant metastasis, which are known to be poor prognostic factors for RCC. Specimens belonged to patients with lymph node involvement stained strongly and this difference was statistically significant (p=0,02)Tumor specimens belonging to advanced stage patients stained significantly strong with CD47 compared to patients with local disease (p=0.04).A significant relationship was found between CD47 staining intensity and Fuhrman Nuclear Grade, which is thought to be the most important poor prognostic factor after tumor stage for RCC (p=0.009).Conclusion: In order to consider CD47 as a prognostic factor in renal cell cancer, there is a need for large scale prospective studies in which the survival of patients is presented.