Akut koroner sendrom ile başvuran hastalarda atriyal fibrilasyonun kontrast nefropatisi gelişimi üzerine etkisi

Abstract

Amaç: Akut koroner sendrom günümüzde önemli mortalite ve morbidite nedenlerinden biridir. Koroner anjiyografi akut koroner sendrom tanı ve tedavisinde kullanılan önemli bir yöntemdir ve işlem esnasında kullanılan kontrast maddelere bağlı kontrast madde nefropatisi gelişebilmektedir. Atrial fibrilasyon (AF) en sık görülen ve sıklığı yaşla artan kronik taşiaritmi olup yüksek mortalite ve morbidite ile ilişkilidir. Atrial fibrilasyon KMN ilişkisine yönelik literatürde çelişkili sonuçlar içeren çalışmalar mevcuttur. Biz bu calışmamızda AKS nedeniyle PKG uygulanan hastalarda AF'nin KMN gelişimi üzerine olan etkisini araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda Nisan 2017-Haziran 2018 yılları arasında acil servise başvuran ve AKS tanısı alan 4800 hastanın dosyası retrospektif olarak incelenmiştir. Bilinen ciddi kapak hastalığı hikayesi olanlar, diyaliz tedavisi görenler, KAG sonrası ilk 72 saat içerisinde koroner by-pass cerrahisi yapılan hastalar, nefrotoksik ilaç kullanımı öyküsü olanlar ve kroneranjiografi öncesi veya sonrası 72 saat içinde 2. radyokontrast madde maruziyeti olanlar dışlandıktan sonra geriye kalan 2845 hasta çalışmaya dahil edilmiştir. KMN radyokontrast maddeye maruz kalındıktan 48-72 saat sonra gözlemlenen, serum bazal kreatinin seviyesinde %25 veya 0.5mg/dl'lik artış olarak tanımlanmıştır.Bulgular: Hastalar KMN gelişimine göre 2 gruba ayrıldı. Hastaların %20,91 'inde (n=595 hasta) KMN saptandı. KMN gelişen hastalardaki yaş ortalaması 64,18 1±12,39 olup KMN gelişmeyenlere göre anlamlı olarak daha fazla saptandı (p=<0,0001). Mehran risk skoru ortalaması 6,56±5,15, CHADSVASC skoru ortalaması 2,23±1,74 olup KMN gelişmeyenlere göre anlamlı olarak daha fazla saptandı (p=<0,0001). KAG esnasında kullanılan KM miktarı ortalaması 215±88ml olup KMN gelişenlerde anlamlı olarak daha fazla saptanmıştır (p=<0,001). Hastaların ortalama LVEF değerinin 45±10 olup KMN gelişenlerde anlamlı olarak daha düşük saptanmıştır (p=<0,001). Çok değişkenli regresyon analizinde AF'si olan hastalarda KMN gelişimi 1.7 kat artmıştır (%95 CI, 1.09-2.9). EF'si yüksek olan hastalarda KMN gelişimi azalmıştır (%95 CI, 0,96 – 0,98). ST elevasyonlu MI geçiren hastalarda KMN gelişimi 2.6 kat artmıştır (%95 CI, 1.99-3.45). Sonuç: AKS hastalarında başvuru anındaki ritmin atrial fibrilasyon olması KMN gelişim riskini arttırır. ST yükselmeli MI ile başvurması ve hastaların düşük EF'li olması da KMN gelişimini predikte ettiren faktörler arasında saptanmıştır.Anahtar kelimeler: Atrial fibrilasyon, ST yükselmeli MI, KMN

Aim: Acute coronary syndrome is currently one of the major causes of mortality and morbidity. Coronary angiography is an important method used in the diagnosis and treatment of acute coronary syndromes. Atrial fibrillation is the most common type of chronic tachyarrhythmia that increases with age and is associated with high mortality and morbidity. There are conflicting results in the literature on the relationship between atrial fibrillation and CIN. In this study, we aimed to investigate the effect of AF on the development of CIN in patients undergoing PCI for ACS.Materials and Methods: In this study, the files of 4800 patients admitted to the emergency department between April 2017-June 2018 and diagnosed as ACS were reviewed retrospectively. Patients with a history of severe valve disease, patients undergoing dialysis treatment, patients undergoing coronary by-pass surgery for the first 72 hours after CAG, patients with a history of nephrotoxic drug use and those with exposure to second radiocontrast exposure at 72 hours were excluded and the remaining 2845 patients were included in the study. CIN was defined as 25% or 0.5mg/dl increase in serum basal creatinine level after 48-72 hours after exposure to radiocontrast.Results: Patients were divided into two groups according to the development of CIN. CIN was detected in 20.9% of the patients (n=595 patients). The mean age of the patients with CIN was 64.18±12.39, and it was significantly higher than those without CIN (p= <0.0001). The mean score of the Mehran risk score was 6,56 ± 5,15 and the mean of the CHADSVASC score was 2,23±1,74, which was significantly higher than that of those without CIN (p = <0,0001). The mean amount of KM used during CAG was 215±88ml, which was significantly higher in patients with CIN (p=<0.001). The mean LVEF value of the patients was 45±10 and significantly lower in patients with CIN (p = <0.001). In multivariate regression analysis, the development of CIN in patients with AF increased 1.7-fold (95% CI, 1.09-2.9). CIN development was decreased in patients with high EF (95% CI, 0.96 - 0.98). CIN development in patients with ST elevation MI increased 2.6-fold (95% CI, 1.99-3.45).Conclusion: ST elevation MI increases the development of CIN. Atrial fibrillation of the rhythm at the time of admission and low EF status are among the factors predicting the development of CIN.Key words: Atrial fibrillation, ST elevated myocardial infarction, contrast induced nephropathy