Tip 1 diyabetes mellituslu bireylerin geleneksel ve doku doppler ekokardiyografi yöntemleriyle diyastolik fonksiiyonlarının değerlendirilmesi ve sağlıklı bireylerle karşılaştırılması

Abstract

Amaç: DM eşlik eden kardiyovasküler hastalıklar olmadan da mortalite ve morbidite ile birliktedir. Bu kötü sonuçların diyabete özgül bir kardiyomiyopati onucunda ortaya çıktığı düşünülmektedir. Bu durumun erkenden saptanmasında ekokardiyografi ile diyastolik fonksiyonun incelenmesinin yeri vardır. Ancak, mevcut çalışmalar sonucunda DM ile diyastolik parametrelerin ilişkisi halen tartışmalıdır. Bu nedenle, çalışmamızda aktif kardiyak yakınması ve hastalığı olmayan tip 1 diyabetik hastalarda, diyastolik parametreleri hem geleneksel PW Doppler hem de doku Doppler yöntemleri ile değerlendirmeyi ve diyastolik parametrelerde olası değişikliklere katkıda bulunabilecek diyabetle ilişkili faktörleri araştırmayı amaçladık.Gereç ve Yöntem: Diyabetik hasta grubu hastanemiz endokrinoloji servisinde yatmakta olan 89 tip 1 DM hastasından oluştu. Kontrol grubu ise 51 sağlıklı gönüllüden meydana geldi. Her iki grup da eş zamanlı olarak çalışmaya alındı ve değerlendirildi. Eşlik eden kardiyovasküler hastalıklar ve ekokardiyografik ölçümleri etkileyebilecek olası hastalıklar dışlandı. Eşlik eden diyabetik komplikasyonlar belirlendi. Sırasıyla M-mod, mitral akım PW Doppler ve doku Doppler incelemeleri yapıldı. Diyastolik parametreler PW Doppler ve doku Doppler ölçümleri ile değerlendirildi.Bulgular: Her iki grup temel özellikleri açısından karşılaştırıldığında, sadece kalp hızı ve trigliserid düzeyi gruplar arasında anlamlı olarak farklı saptanırken (sırasıyla, p<0.001 ve 0.010), diğer demografik, klinik ve laboratuvar parametreleri gruplar arasında anlamlı olarak farklı değildi (p>0.05). M-mod ve PW Doppler parametreleri kıyaslandığında, arka duvar kalınlığı, sol atriyum düzeltilmiş boyutu ve A hızı açısından gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (sırasıyla, p=0.019, p<0.001, p=0.033). Geri kalan M-mod ve PW Doppler parametreleri gruplar arasında anlamlı derecede farklı değildi (p>0.05). Doku Doppler parametrelerine gelince, hem septal E′ hem de lateral E′ hızları diyabetik grupta anlamlı olarak daha düşük saptandı (sırasıyla, p<0.001ve p=0.011). Doluş basıncının göstergeleri olan E/ septal E′ ve E/ lateral E′ oranları da diyabetik grupta normal kontrol grubuna kıyasla istatistiksel olarak anlamlı düzeyde yüksek izlendi ( sırasıyla, p<0.001 ve p=0.008). Diyabetik grupta DM süresinin, glisemik kontrolün (HbA1c) ve komplikasyon varlığının doku Doppler ve doluş basınçlarıyla ilişkisini test ettik. DM süresi ve komplikasyon varlığı bu parametreler ile anlamlı olarak ilişkili bulunurken, HbA1c ve bu parametreler arasında benzer bir ilişki gösterilemedi. VKĐ, yaş ve cinsiyete göre düzeltmeler yapıldıktan sonra septal anulustan elde edilen doku Doppler ve doluş basıncı parametreleriyle DM süresi ve komplikasyon varlığı arasındaki anlamlı ilişkiler devam etti. Lateral anulustan elde edilen parametrelerinden ise sadece lateral E′ ve komplikasyon varlığı arasında ters bağlantı devam etti.Sonuç: Doku Doppler ile mitral anulus hızlarının ölçümü, diyabetiklerde diyastolik fonksiyonların değerlendirilmesinde pratik ve kolay bir yöntemdir. Tip 1 DM, diyastolik parametrelerde doku Doppler ile saptanabilen bozukluklara sebep olmaktadır. DM süresi ve komplikasyonların varlığı diyastolik parametrelere etkili başlıca faktörler olarak görünmektedir. Bu sonuçlar Tip 1 DM'de izlenen patolojik süreçlerin anlaşılmasında katkı sağlayabilir.

We sought to compare diastolic parameters in patients having type 1 diabetes mellitus (DM) and healthy controls using both pulse-wave (PW) Doppler and relatively novel tissue-Doppler imaging (TDI) to evaluate the possible effect of diabetes on left ventricular dysfunction.One hundred and thirty-two patients were evaluated (81 type 1 diabetic patients and 51 healthy volunteers). The detailed M-mode, two-dimensional, colour Doppler; PW Doppler; and TDI analyses were performed on resting subjects in a regular setting. Posterior wall thickness, left atrial indexed diameter, and A velocity were significantly higher in the diabetics when compared with control group (P = 0.019, <0.001, 0.033, respectively). Rest of the M-mode and PW Doppler parameters of diabetics were comparable with those of control subjects (P > 0.05 for all). However, both septal E' and lateral E' velocities were significantly lower in diabetics than in the control subjects on TDI echocardiographic examination (P < 0.001 and 0.011, respectively). In addition, E'/septal E' and E/lateral E' ratios were significantly higher in the diabetic group (P < 0.001 and 0.008, respectively).TDI is a more accurate and powerful method than PW or M-mode in determination of early cardiac involvement related to type 1 DM even in the subclinical phase as well as hereditary cardiomyopathies.