Fakomülsifikasyon cerrahisi sonrası makula kalınlık değişiminin optik koherens tomografi ile değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Fakoemülsifikasyon cerrahisi sonrası maküla kalınlık degisimininOptik Koherens Tomografi (OKT) ile degerlendirilmesiÇalısma Sekli: leriye dönük (prospektif), randomize, karsılastırmalıÇalısmanın Yapıldıgı Yer: Ankara Numune Egitim ve Arastırma Hastanesi3.Göz KlinigiGereç ve Yöntem: Komplikasyonsuz fakoemülsifikasyon cerrahisiuygulanan 56 hastanın 56 gözü çalısmaya dahil edildi. Diabetes Mellitus'u (DM)olan 21 hastadan, DM olmayan 25 hastadan ve DM olmayan ve ketorolak kullanan10 hastadan üç grup olusturuldu. Ameliyat öncesi, ameliyat sonrası 1.gün, 2.hafta,4.hafta ve 14.hafta OKT ile maküla kalınlık ölçümleri ve tam oftalmolojikmuayenelerini de içeren kontroller yapıldı. Ameliyat sonrası dönemde tüm hastalaratopikal deksametazon %0,1 (8x1) ve ofloksasin (4x1) tedavisi baslandı; 1. haftasonunda tedrici olarak azaltılmaya baslanarak tedaviye dört hafta devam edildi.Ketorolak grubundaki hastalara bu tedaviye ilaveten dört hafta süreyle topikalketorolak tromethamine %0,5 (4x1) tedavisi baslandı. Hastalar yas, cins, taraf, EFZ,USZ ve OKT ile maküla kalınlık degisimleri yönünden karsılastırıldı. Ayrıca hastalarkendi içerisinde, diyabetik olup olmamalarına ve ketorolak tromethamine %0,5kullanılıp kullanılmadıgına göre de incelendi. Elde edilen bulguların istatistikselanalizi yapıldı.Bulgular: Çalısmamızda tüm hasta grupları içerisinde yas, cins, taraf, USZve EFZ benzer bulundu. Ameliyat öncesi olarak OKT ile ölçülen maküla kalınlıklarıarasında opere olan ve olmayan gözler arasında hem grup içinde hem de gruplararasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0.05). Çalısmamızda takipdönemi içerisinde hiçbir hastada OKT ve klinik olarak KMÖ tespit edilmedi. Ancaközellikle 2. haftadan baslayarak 14. haftaya kadar devam eden maküla kalınlıklarındaartıs tespit edildi. Diyabetik olan ve olmayan olgular karsılastırıldıgında ameliyatöncesi ile ameliyat sonrası maküla kalınlık degisimi açısından fark istatistiksel olarakanlamlı degildi (p>0,05). Ancak diabetik olan grupta ameliyat sonrası 14.haftadamaküla kalınlık artısı kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı bulundu(p<0,05). Yine DM grubunda 4. ve 14. haftalarda kontrol grubuna göre sayısal olarak daha fazla kalınlık artısı tespit edildi. Ketorolak tromethamine kullanan vekullanmayan olgular karsılastırıldıgın da iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlıbir fark bulunmasa da sayısal olarak incelendigin de ketoralak kullanımının makülakalınlık artısını azalttıgı görüldü.Sonuçlar: Diabetes Mellitus, komplikasyonsuz fakoemülsifikasyon cerrahisisonrasında subklinik maküla kalınlık artısı ve KMÖ için yüksek bir risk faktörüdür.Maküla kalınlık artısının görme keskinligi ile iliskisi olmadıgı tespit edilmistir. USZve EFZ sürelerini maküla kalınlık artısına etkisi olmadıgı görülmüstür. Ketorolaktromethamine profilaktik olarak katarakt cerrahisinin ameliyat sonrası rutintedavisine eklenmesi subklinik maküla kalınlık artısı ve KMÖ gelisiminiengellemede etkili bulunmustur.