Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinin sepsis profili ve antibiyotik duyarlılığı

Abstract

Amaç: Bu çalışma, YYBÜ'de izlenen yenidoğan sepsisi olgularının özellikleri, anne öyküsü, enfeksiyon etkenleri, antibiyotik dirençleri ve tedavi uygulamalarını incelemek amacı ile gerçekleştirildi. Gereç ve Yöntem: Çalışmada Ocak 2009-Nisan 2017 tarihleri arasında Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi Yenidoğan Yoğun Bakım Ünitesinde 1,2 ve 3. düzeylerde takip ve tedavi edilmiş olan 7395 hasta retrospektif olarak incelendi. Neonatal sepsis tanısı almış yaşı 0-28 gün arası 300 hasta çalışmaya dahil edildi. Bulgular: Hastaların %54'ü erkek, %46'sı kız idi. Hastaların %38'i preterm, %62'si term idi. Hastaların %54'ünün erken başlangıçlı neonatal sepsis, %46'sinin geç başlangıçlı neonatal sepsis olduğu saptandı. Erken başlangıçlı neonatal sepsiste en sık etken Metisilin duyarlı Staf.epidermidis, geç başlangıçlı neonatal sepsiste ise Metisilin dirençli Staf.epidermidis ve koagülaz negatif stafilokoklar idi. Gram pozitif mikroorganizmalarda vankomisin direnci saptanmadı. Gram negatif mikroorganizmaların antibiyotik dirençleri değerlendirildiğinde imipenem direnci saptanmazken yine ünitenin yer değiştirmesi sonrası sefotaksim direncinin %5 den, %65'e yükseldiği görüldü. Santral ve umblikal kateteri olan bebeklerin %90,1'inin kan kültüründe üreme sptandı. Kateteri olan hastaların kan kültüründe en sık saptanan etken Metisilin Dirençli S.Epidermidis olarak izlendi.Sonuç: Neonatal sepsisli hastalarda sepsis tipi, etken mikroorganizmalar ve antibiyotik dirençleri merkezler arasında ve zaman içerisinde farklılıklar gösterebilir. Bu nedenle, aktif sürveyans uygulanarak tedavi protokolleri sıklıkla güncellenmelidir.

Objective: In this study we aimed to evaluate the clinical characteristics,prenatal risks of newborns with proven sepsis, the causative agents and antibiotic resistance in our NICU. Materials and Methods: Between January 2009–April 2017, 7395 neonates who were hospitalized at level 1,2 and 3 of neonatal intensive care unit at Ankara SBU Keçiören Research and Training Hospital. 300 Patients at the age of 0-28 days diagnosed as neonatal sepsis were involved in the study. Results:. 54% of the patients were male, 46% of them were female. The patients were 38% premature and 62% term newborns. Early onset neonatal sepsis was diagnosed 54% of patients, late onset neonatal sepsis was diagnosed 46% of patients. Methicillin sensitive S.Epidermidis was the most frequently isolated microorganism in patients with early onset neonatal sepsis, while Methicillin resistant S.Epidermidis and coagulase-negative staphylococci were the most frequently isolated microorganisms in patients diagnosed with late onset neonatal sepsis. Vancomycin resistance was not determined in any of the gram positive microorganisms. Imipenem resistance was not determined and after the unit's change of place; Cefotaxime resistance climbed from 5% to 65%. Blood culture positivity rate of patients with central or umblical catheter was %90,1. The most frequently isolated pathogen in patients with catheter was Methicillin resistant S.epidermidis Conclusion: The type of sepsis and microorganisms and their antibiotic resistance changes amongst neonatal intensive care units and also in the same unit by the time. Active surveillance is recommended to update the treatment protocols.