Çocukluk çağında vertigonun klinik ve laboratuvar özellikleri

Abstract

Çocukluk çağında vertigo tanısı, semptomların net olarak tarif edilememesi, nöro-vestibüler testlerin küçük yaş grubunda güvenilir olmaması ve etiyolojilerin değişkenlik göstermesi nedeni ile güçtür. Literatürde çocukluk çağı vertigosunu içeren çalışmalar, erişkin döneme göre daha az sayıdadır. En sık saptanan etiyolojiler yaş aralıklarına ve çalışmanın yapıldığı kliniğe göre farklılık göstermektedir. Çalışmanın amacı çocukluk çağı vertigosunda demografik, klinik, laboratuvar özelliklerinin değerlendirilmesi ve vertigo etiyolojilerinin belirlenmesidir. Çalışmaya Ocak 2014- Aralık 2018 arasında baş dönmesi yakınmasıyla Sağlık Bilimleri Üniversitesi Keçiören Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Nöroloji Polikliniği'ne ayaktan başvuran 18 yaşın altındaki tüm hastalar (n=791) dahil edildi. Hastaların demografik bilgileri, vertigoya eşlik eden semptomları, aile öyküleri, fizik ve nörolojik muayene bulguları, laboratuvar incelemeleri, varsa nörogörüntüleme ve elektroensefalografi (EEG) bulguları geriye dönük olarak incelendi. Hastaların yaş ortalaması 13,1 yıl, kız/erkek oranı 2,1 idi. Vertigoya eşlik eden semptomlar sıklık sırasına göre baş ağrısı (%36,4), gözlerde kararma (%9,6), bulantı ve/veya kusma (%9,4) idi. Vertigo etiyolojisinde saptanan en sık nedenler sırası ile migrenöz vertigo (%26,5), ortostatik hipotansiyon (%8,2), oküler (%7,3), psikojenik (%6,4) ve epileptik vertigo (%6,1) idi. Altı yaşından küçük çocuklarda en sık vertigo nedeni çocukluk çağı benign paroksismal vertigosu (ÇÇBPV) (%26,4) idi. Migrenöz vertigo kızlarda daha sıktı (p=0,038). Migrenöz vertigoya en sık eşlik eden semptom baş ağrısı olup (p<0,001), ailede migren öyküsü anlamlı derecede fazla idi (p=0,012). Dalma, boş bakma, kasılma ve senkop yakınmaları epileptik vertigo hastalarında daha sık eşlik ediyordu (p<0,001). Çocukluk çağı vertigolarının büyük bir kısmının tanısını koymada ayrıntılı bir anamnez ve fizik muayene yeterli olmaktadır. Hastalar multidisipliner yaklaşım içerisinde değerlendirilmeli, ileri tetkik planlanırken vertigoya eşlik eden tüm belirti ve bulgular göz önünde bulundurulmalıdır.

Diagnosis of vertigo in children is challenging due to limited communication capacity in defining symptoms, unreliability of neurovestibular investigations in childhood and variability of etiologies. The most common etiologies vary according to age group and the clinic where the study is conducted. The aim of this study is to evaluate demographic, clinical and laboratory features and to determine the most common etiologies of vertigo in childhood. All patients under the age of 18 years presented with vertigo (n=791) to Pediatric Neurology Unit of Keçiören Research and Training Hospital between January 2014 and December 2018 were included in the study. Demographic data, accompanying symptoms, family history, physical and neurological examination, laboratory findings, if available neuroimaging and electroencephalography (EEG) findings were retrospectively analyzed. The mean age of the patients was 13,1 years; female/male ratio was 2,1. The most common symptoms accompanying vertigo were headache (36,7%), blackout (9,6%), nausea and/or vomiting (9,4%) respectively. The most frequent vertigo etiologies were migrainous vertigo (26,5%), orthostatic hypotension (8,2%), ocular (7,3%) psychogenic (6,4%) and epileptic vertigo (6,1%). The most common cause of vertigo in children <6 years of age was benign paroxysmal vertigo of childhood (BPVC) (26,4%). Migrainous vertigo (MV) was more common in girls (p=0,038). The most common symptom associated with MV was headache (p<0,001) and the family history of migraine was more frequent in MV (p=0,012). Staring episodes, convulsions and syncope were more common in patients with epileptic vertigo (p<0,001). Most of the childhood vertigo cases can be diagnosed accurately by a detailed medical history, physical and neurological examination. Multidisciplinary approach is required in the evaluation of childhood vertigo and all the signs and symptoms accompanying vertigo should be taken into account while planning further investigations.