Spinal yaralı hastalarda derin ve trombozunun eksternal pnömatik intermittant kompresyon ile profilaktik olarak önlenmesinin heparin ile karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Spinal kord yaralanmalı hastaların takibinde en önemli konu komplikasyonların önlenmesi ve tedavisidir.Bu hastalarda en ciddi komplikasyon derin ven trombozudur.Derin ven trombozunu önlemede değişik yöntemler vardır.Bu yöntemlerden biriside eksternal pnömatik intermittant kompresyondur. Bu çalışmada spinal kord yaralanmalı hastaların derin ven trombozundan korunmada eksternal pnömatik intermittant kompresyon'un etkinliği araştırılmıştır. Çalışma GATA Fiziksel Tıp ve Rehabilitasyon ABD'a baş vuran ve ultrasonografîk ve radyolojik yöntemlerle derin ven trombozu olmadığı belirlenmiş,46 spinal kord yaralanmalı hastada yapılmıştır.Hastalar rastgele iki gruba ayrılmışlardır. Yaşları 18-45 (ortalama 24.2) arasında değişen 16 hasta (12 erkek,4 kadın) çahşma grubu olarak alınmıştır.Derin ven trombozu profîlaksisi için bu gruba 12 hafta süreyle günde 8 saat 80 mmHg basınçla alt ekstremitelere eksternal pnömatik intermittant kompresyon uygulanmışttr.Hastalara çahşma süresince derin ven trombozunu etkileyecek herhangi bir ilaç uygulanmanuşur.Kontrol grubuna yaşlan 20-61(ortalama 29.4) arasında değişen 30 hasta (26 erkek, 4 kadın ) alınmıştır.Bu grupta derin ven trombozunu önlemek için 5000İÜ heparin günde iki kez subkutan yolla 12 hafta boyunca verildi. Derin ven trombozunun gelişimini saptamak için her iki gruptada tedavi öncesi ve sonrasında venografik görüntüleme çalışmaları yapıldı. Venografi ile kontrol grubunda 16(%53.3),çalışma grubunda 6(%37.5) hastada derin ven trombozu geliştiği saptandı. Derün ven trombozu gelişimi sıklıkla profîlaksi programına geç alman hastalarda olduğu gözlendi. Derin ven trombozu gelişimi açısından çalışma ve kontrol grupları arasında belirgin bir fark olmadığı saptandı.Tedaviye bağlı komplikasyon her iki gruptada gözlenmedi. Sonuç olarak spinal kord yaralanmalı hastalarda derin ven trombozu profilaksisinde eksternal pnömatik intermittant komptesyon etkin bir yöntemdir.Aynca tedavi sonuçlan açısından çalışma ve kontrol gruplar arasında belirgin bir fark gözlenmemiştir.

SUMMARY. The most important subject in the follow up of spinal cord injured (SCI) patients is the prevention and management of the complications. The most serious complication is deep vein thrombosis (DVT) in these patients. There are several methods available in the prevention of DVT. External pneumatic intermittant compression (EPIC) is one of these methods. The efficacy of EPIC in the prevention of DVT in SCI patients was investigated in this study. This study has been performed on 46 cases who were admitted to Department of Physical Medicine and Rehabilitation of GATA with SCI without DVT by using ultrasonographic and radiologic methods. The patients were divided in to two groups randomly. Sixteen patients (12 males and 4 females) aged 18 to 45 years (mean age 24.2) were constituted the study group. To prevent DVT, EPIC was applied to lower limbs by using 80 mm/Hg pressure, 8 hours in a day for 12 weeks in this group. No medication, which may affect DVT progression, was given to the patients. Control group included 30 patients (26 males and 4 females) aged 20 to 61 years (mean age 29.4). Heparin 5000 IU b.i.d for 12 weeks were given subcutanously to prevent DVT in this group. Venographic imaging studies were performed before and after the treatment in both groups to detect the development of DVT. At the end of the study, DVT was diagnosed, by venography, in 16 patients from controls and in 6 patients from study group. In both groups, DVT development was observed in patients admitted to prevention programme with delay, mostly. There was no statististically significant difference between study and control groups for DVT development. No complication was observed, due to treatment, in both groups. In conclusion: EPIC is an effective method in the prophylaxis of DVT in SCI patients. There was no statistically significant difference between controls and study group for treatment outcomes. 36