Akciğer transplantasyonunda bronşial iyileşme (Deneysel çalışma)

Abstract

ÖZET Son 30 yılda donör organ temini ve prezervasyonu, transplantasyon immünolojisi, postoperatif hasta bakımı, cerrahi tekniklerdeki büyük ilerlemeler akciğer transplantasyonu alanında büyük etkilere neden olmuştur. Klinik başarıyı engelleyen faktörlerden çoğu tamamen yada kısmen ortadan kaldırılmıştır. Bütün bu başarılara rağmen bir çok problem, son dönem akciğer hastalıklarının tedavisinde akciğer transplantasyonunun yaygın olarak kullanımını engellemektedir. Klinik akciğer transplantasyonunun ilk günlerinden bu yana trakeal ve bronşial komplikasyonlar transplantasyonda en büyük engellerden biri olarak görülmüştür. Bu komplikasyonların ortaya çıkmasında sistemik kan dolaşımının kesilmesi en büyük rolü oynamaktadır. Bu konu ülkemizde henüz çok yenidir, tekniklerin öğrenilmesi ve komplikasyonlardan kaçınılması için deneysel alanda çalışmaya ihtiyaç göstermektedir. Çalışmamızda 16 köpek üzerinde sol akciğer ototransplantasyonu başarı ile gerçekleştirilmiştir. Bronşial anastomoz teknikleri ve pulmoner anastomoz teknikleri karşılaştırmalı olarak çalışılmıştır. Çalışma sonunda, deneklerde ciddi komplikasyonlar görülmemiş, radyolojik ve otopsi bulguları normal sınırlarda tespit edilmiştir. Bronkoskopik ve histolojik çalışmalarda da transplante akciğerde ciddi bir patoloji tespit edilmemiştir. Bu çalışmanın sonunda, tek sürürlerle bronş anastomozu ve kontiniu sütürle bronş anastomozu teknikleri arasında, bronş şifasına etktileri yönünden aralarında istatistiki olarak anlamlı fark saptanmamıştır.

ÖZET Son 30 yılda donör organ temini ve prezervasyonu, transplantasyon immünolojisi, postoperatif hasta bakımı, cerrahi tekniklerdeki büyük ilerlemeler akciğer transplantasyonu alanında büyük etkilere neden olmuştur. Klinik başarıyı engelleyen faktörlerden çoğu tamamen yada kısmen otadan kaldırılmıştır. Bütün bu başarılara rağmen bir çok problem, son dönem akciğer hastalıklarının tedavisinde akciğer transplantasyonunun yaygın olarak kullanımını engellemektedir. Klinik akciğer transplantasyonunun ilk günlerinden bu yana trakeal ve bronşial komplikasyonlar transplantasyonda en büyük engellerden biri olarak görülmüştür. Bu komplikasyonların ortaya çıkmasında sistemik kan dolaşımının kesilmesi en büyük rolü oynamaktadır. Bu konu ülkemizde henüz çok yenidir, tekniklerin öğrenilmesi ve komplikasyonlardan kaçınılması için deneysel alanda çalışmaya ihtiyaç göstermektedir. Çalışmamızda 16 köpek üzerinde sol akciğer ototransplantasyonu başarı ile gerçekleştirilmiştir. Bronşial anastomoz teknikleri ve pulmoner anastomoz teknikleri karşılaştırmalı olarak çalışılmıştır. Çalışma sonunda, deneklerde ciddi komplikasyonlar görülmemiş, radyolojik ve otopsi bulguları normal sınırlarda tespit edilmiştir. Bronkoskopik ve histolojik çalışmalarda da transplante akciğerde ciddi bir patoloji tespit edilmemiştir. Bu çalışmanın sonunda, tek sürürlerle bronş anastomozu ve kontiniu sütürle bronş anastomozu teknikleri arasında, bronş şifasına etktileri yönünden aralarında istatistiki olarak anlamlı fark saptanmamıştır. 63