Cinsiyet tayininde tibia kemiği distal ucunun önemi

Abstract

ÖZET İskeleti oluşturan kemiklerden cinsiyeti belirlemeye yönelik araştırmalar, geçmiş yıllarda olduğu gibi günümüzde de çeşitli kemiklerin kullanımı ile de vamlılığım sürdürmektedir. Bu amaçla, önceleri pelvis ve cranium'u oluşturan kemiklerden yararlanılmıştır.Ancak, uzun yıllar toprak altoda kaldığı için, bütünlüğünü kaybetmiş iskeletlerin, mevcut kemiklerinden cinsiyet tayini son yıllarda önemli bir araştırma alam oluşturmuştur. Çalışmamızm amacı, uzun yıllar toprak altoda kalmasına rağmen, diğer kemiklere göre daha dayanıklı ve anatomik şeklini uzun süre koruyabilen tibia'nın, distal kısırımda belirlediğimiz anatomik ölçüm noktalarından cinsiyeti tayin etmektir. İlaveten, daha önceleri tibia proksimalinden yapılan cinsiyet tayi nine yönelik çalışmalarda araştırmacılarca en geçerli olarak kabul edilen Biar- ticüler Genişliği de kullanarak daha yüksek doğruluk oranlarında tesbitin yapılabilmesini sağlamaktır. Çalışmamızda yaşlan 25 ile 68 arasmda olan 33 kadavranın her iki taraf tibia kemiği kullanıldı. Tibia'lar üzerinde proksimalde 1, distalde 5 olmak üzere toplam 6 ölçüm noktasından milimetrik kompas aleti ile yapılan ölçümler, istatis tiksel olarak değerlendirildi. Elde edilen verilere, kanonik diskriminant fonksiyon testi uygulandı ve cinsiyet tayinindeki doğruluk oram BG için % 86.36, MMı için % 74.24, her iki değişken birlikte kullanıldığıda ise % 92.42 olarak bulundu. Sonuç olarak, cinsiyet tayininde ilk kez tibia distalinin kullanılması ve çalışmamız sonuçlarına göre en geçerli belirleyici olarak elde ettiğimiz malleolus medialis yüksekhğinin (MMı) BG ile birlikte değerlendirilmesi, antropologlar, anatomistler ve adli tıp uzmanları için yararlı olacağı kanaatindeyiz. 32

SUMMARY Investigations directed to the determination of sex from bones consti tuting the skeleton are going on today by the use of various bones as it was in the past. The bones constituting the pelvis and the cranium were used in that means in the former periods. However, the discrimination of sex from the ex isting bones of the skeleton, which were distributed to different regions be cause of remaining under ground for a long period, constituted an important research area in the recent years. The aim of this thesis is to discriminate the sex by the use of anatomi cal reference points* in the distal part of the 'tibia, since it resists to erosive forces and keeping its anatomical shape although remaining for a long time under ground. Additionally, we tried to obtain a higher discrimination rate by using biarticular width that was accepted as the most valid criterion in the previous sex discrimination studies which were directed to the proximal part of the tibia. In our study, the tibiae of both sides of 33 cadavers aged between 25 and 68 were used. The measurements were performed by using a milimetri- cally designed compass between a total of six points of reference, one of which was at the proximal and five of which were at the distal ends of the tibia bones. The obtained measurement values were evaluated statistically. Canonic discriminant function test was performed to the obtained data. And the rate of accuracy in the (Hscrimination of sex was found to be 86.36 % for biarticular breadth (BG), 74.24 % for the height of the medial malleolus ( MMi), and 92,42 % for both of the variables. In conclusion, the usage of the distal part of tibia, and malleolus me- dialis height together with the biarticular breadth in the determination of sex will make lots of use to obtain more accurate data for anthropologists, anato mists and forensic scientists. 33