Vertebra kırıklarında kullanılan internal fiksatörlerin biyomekanik değerlendirilmesi

Abstract

VI-OZET Bu çalışma Gülhane Askeri Tıp Akademisi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniğinde Ocak 1993 ile Haziran 1996 tarihleri arasında, posterior enstrümentasyon ile öpere edilen, 67 anstabil spinal kırıklı hastanın sonuçlarını göstermektedir. Hastaların 50 tanesi erkek, 17 tanesi ise kadın idi.Etyolojide en sık rastlanan neden trafik kazalarıydı. Hastaların ortalama takip süresi 2 yıldı. Alıcı, Diapason ve TSRH sistemleri kullanıldı. 16 hastada kırık vertebra bir üst ve bir altına transpediküler vida tespiti, 15 hastada kırık vertebra iki üstüne ve iki altına distraksiyon hook tespiti, 9 hastada kırık vertebra iki üstüne distraksiyon hook, iki altına transpediküler vida tespiti, 10 hastada kırık vertebra iki üstüne kompresyon hook, bir üst ve iki altına transpediküler tespit, 17 hastada kırık vertebraya, bir üst ve altına transpediküler tespit uygulandı. Tüm hastalar radyolojik ve klinik olarak değerlendirildi. Preoperatif ve postoperatif olarak lokal kifoz açıları, anterior ve posterior vertebral yükseklikleri ölçüldü. Kırık vertebraya transpediküler tespitin, kanal kompresyonunu arttırmadığını gözledik. Kırık vertebraya, bir üst ve altına transpediküler tespit, diğer tespit şekilleri ile karşılaştırıldığında daha stabildir.Daha az segment füzyonu yapılır ve özellikle lomber kırıklarda kullanılabilir. 68

VI-SUMMARY This study reviews 67 unstable spinal fractures which were stabilized with posterior instrumentation at the Orthopedics and Traumatology Department Gülhane Military Medical Academy between January 1993 and June 1996. Fifty of the patients were male and seventeen were female. The smallest age was 16 and eldest was 64. The most common mechanism of injury was a traffic accident. The mean follow up was 2 years. Alıcı, Diapason, TSRH spinal systems were used. 16 patients had been treated with transpedicular screw fixation one level above and below the fracture site. We applied distraction hook fixation two level above and below the fracture site in 1 5 patients, distraction hook fixation two level above and transpedicular screw fixation two level below the fracture site in 9 patients. 10 patients had been treated with compression hook fixation two level above and transpedicular screw fixation one level above and two level below the fracture site. 17 patients had been treated with transpedicular screw fixation one level above and below the fracture site and to the fractured vertebrae. All patients were evaluated both radiographic and clinically. We measured preoperative and postoperative local kyphosis angle, anterior and posterior vertebral heights and compared them. We observed that application of screws to the fractured vertebrae did not cause increase in canal compromise Screw fixation to the fractured vertebrae and one above and below fracture site, establishes more stabile frame when compared to another fixation types, less segments are fused and it is particularly feasible at lumbar fractures for short fixation. 69