Perkütan transluminal koroner anjioplastiye perindoprilin etkisi

Abstract

ÖZET Bir ACE inhibitörü olan perindopril'in arterlerdeki düz kas hücre hipertrofisini, artmış ekstrasellüler matriksi, intimal kalınlığı ve kollagen birikimini, intima ve media arasında izlenen yağ hücre sayısını azaltması, elastin/kollagen oranını düzeltmesi, nedeni ile PTCA sonrası restenoz oranını düşürebilir. Ayrıca ACE inhibitörlerinin kardiyovasküler olaylar üzerine olumlu etkisi nedeni ile klinik seyri iyi yönde etkileyebilir. Çalışmanın amacı PTCA sonrası perindoprilin bu etkisinin araştırılmasıdır. Bu amaçla Mart 1994 ile Haziran 1995 tarihleri arasında PTCA kararı verilen hastalar çalışma grubunu oluşturdu. Hastalar perindopril alan ve ACE inhibitörü kullanmayan (kontrol grubu) grup olarak ikiye ayrıldı. Yaklaşık 6 ay sonra koroner anjiyogram yapılan hastalar çalışmaya alındı. Çalışmayı perindopril grubundan 22, kontrol grubundan 25 vaka tamamladı. Çalışmada kantitatif olarak saptanan minimal lümen çapları, restenoz oranları ve klinik takip parametreleri her iki grupta karşılaştırldı. Kontrol grubunda anjiyoplasti sonrası 2.32 mm.ye yükselen minimal lümen çapı 6+3 ay sonra 1.51 mm.ye düştü. Perindopril grubunda da 2.37 mm.ye yükselen stenoz 6+3 ay sonra 1.65 saptandı. Perindopril alan grupta lümen açıklığı daha fazlaydı. Perindopril alan grupta restenoz oranını %32, kontrol grubunda %45 saptadık (p>0.05). Aradaki bu farklılığın anlamlı çıkmamasının en büyük nedeni vaka sayısının az olmasına bağlandı. Klinik takiplerde gruplar arasında kardiyovasküler olaylar açısından fark saptanmadı. Perindopril genel olarak yan etkisi az, uyumu yüksek olarak kabul edildi. Sonuç olarak PTCA sonrası restenoz oranını azaltmada perindopril istatistiki olarak etkili bulunmasa da, daha yüksek oranda lümen açıklığı sağlamıştır. Bu nedenle daha ileri ve fazla vaka içeren çalışmaların yapılması gereklidir. 46

SUMMARY THE EFFECT OF PERINDOPRIL ON PERCUTANOUS TRANSLUMINAL CORONARY ANGIOPLASTY As perindopril, an ACE inhibitor, reduces the hypertrophy of smooth muscle cells and increased extracellular matrix, modifies the ratio of elastin/collagen, decreases intimal thickness and collagen deposition, postponing the genesis of atherosclerosis by reducing the number of the adipocytes between intima and media, it might cause reduction in restenosis after PTCA. In addition, encouraging effects of ACE inhibitors on cardiovascular events may further induce its use in PTCA. The aim of this study is the evaluation of the effect of perindopril on restenosis and clinical events. Patients undergoing PTCA between March 1994 and June 1995 were evaluated in the study. They were randomized into those taking perindopril and those without any ACE inhibitor (control group). The patients capable of control angiogram after aproximately 6 months were included in the study. Twenty-two cases in perindopril group and 25 cases in the control group completed the study. Minimal luminal diameter determined quantitatively, restenosis rates and clinical follow-up parameters were compared between two groups. Minimal lumen diameter increasing to 2.32 mm. after PTCA was decreased to 1.51 mm in control group. Minimal lumen diameter increasing to 2.37 mm. after PTCA was decreased to 1.65 mm. Minimal luminal diameter in perindopril group was greater than that of control one. Restenosis rate in perindopril group was 32%, as it was 45% in control group (p>0.05). The major reason of this statistical insignificance was dedicated to insufficient number of the cases. No significant difference was detected between groups regarding cardiovascular events. Perindopril was considered to have a few side effect with a high tolerability. In conclusion, although perindopril was fonud to have insignificant effect on restenosis after PTCA, it caused a greater minimal luminal diameter on follow-up angiograms. We highly recommend further studies with cases in high numbers be performed. 47