Yüksek enerjili ateşli silah yaralanmasına bağlı ayak geniş doku defektlerinde cerrahi tedavinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Ayağın yüksek enerjili ateşli silah yaralanmaları geniş kemik ve yumuşak doku defektlerine neden olur. Bu tur defeküerin onarımı hem cerrahlar hem hasta için uzun ve zor bir uğraşı gerektirir. Yüksek enerjili ateşli silah yaralanması görünenden daha. fazla hasar oluşturur ve seri debridmanlar sonucu daha büyük bir defektle karşılaşılır. Böylesine bir defektte amputasyondan kaçınmak için serbest doku aktarımı ile onarım tek seçenek olarak kalır. 1993-1996 yıllan arasında GATA Plastik ve Rekonstrüktif Cerrahi A.D.'da çoğunluğu mayına basma sonucu ayakta geniş kemik ve yumuşak doku defekti olan 67 olgu tedavi edildi. Bu olgularda onarım için 71 serbest kas flebi+deri grefti, 5 serbest fasyokütan medial plantar flep kullanıldı. Fleplerin %84.2' sinin başarılı olması sonucu 64 olgunun (%95.5) onarımı gerçekleştirilerek ayağa kalkmaları ve yürümeleri sağlandı. 22 aylık takip süresince; yürüme sırasında ülserasyon gelişimi yönünden tüm olguların 43 'ü (%67.2) sorunsuz iken, 3 'ünde (%4.6) cerrahi eksizyon ve greftleme gerektiren kronik ülserasyon, 18'inde (%28.2) spontan iyileşen tekrarlayan ülserasyon saptandı. Fleplerin duyusal değerlendirmesinde belirgin kütanöz duyu saptanmazken tümünde derin duyu mevcuttu. Yürüme analizi sonuçları; aşın kemik defektine bağlı 4 olguda (%6) majör yürüme patolojisi olmasına rağmen kas flebi+deri greftlemesi ile onarımın ayakta ağırlık taşıyan alanların bu özelliklerini tekrar kazandıklarım gösterdi. Ayakta geniş doku defekti olan 64 olguda detaylı klinik ve yürüme analizi sonuçlarına göre; ayakta durma ve yürüme fonksiyonlarını sağlayan serbest doku aktarımı ile onarımın başardı ve amputasyona değerli bir alternatif olduğu sonucuna varıldı. 59

SUMMARY High energy firearm injuries to the foot results in extensive bone and soft tissue defects. Management of such injuries is rather challenging to both patients and reconstructive surgeons. Defects due to high energy firearm injuries are generally underestimated. After serial debridements, the real defect appears to be more extensive than predicted. Reconstruction with free tissue transfers can be regarded as to be the only method in order to prevent from progression to amputation of the wounded extremity. 67 male patients with extensive bone and soft tissue defects of their feet mostly due to land mine injuries have been treated in the Department of Plastic and Reconstructive Surgery at Gülhane Military Medical Academy Ankara- Turkey, between 1993 and 1996. 71 free muscle flap and 5 free fasciocutaneous medial plantar flap reconstructions were performed in these cases. Overall flap survival rate was 84.2%. Eventually 64 patients (95.5%) are currently ambulatory. 43 cases (67.2%) demonstrated no ulceration in a mean of 22 months follow-up period, except 3 cases (4.6%), who have had chronic ulceration necessitating surgical excision and skin grafting, 18 cases (28.2%) had occasional ulceration which healed spontaneously. None of flaps had significant cutaneous sensibility, but all of them were sensitive to deep pressure. The results of detailed gait analysis demonstrated reconstruction of weight bearing area by free muscle flap transfer with skin graft would provide excellent previous capabilities as in our cases. Cases with extensive bone defects were not evaluated in this category. According to the results of detailed clinical and gait analysis, it is concluded that reconstruction of extensive tissue defects by free tissue transfer is the best method of choice which is a valuable alternative to amputation. 60