Son ventrikül duvar hareket bozukluğu olan hastalarda ekokardiyografik ejeksiyon fraksiyon ölçme yöntemlerinin radyonüklid ventrikülografi (MUGA) ile karşılaştırılması

Abstract

ÖZET Bu çalışmanın amacı, sol ventrikül duvar hareket bozukluğu olan hastalarda, ekokardiyografik yöntemlerle elde edilen ejeksiyon fraksiyon (EF) değerlerini, radyonüklid ventrikülografi (MUGA) ile karşılaştırıp, bu tür hastalarda MUGA ile korelasyonu iyi olan ekokardiyografik yöntemi belirlemektir. Çalışma, Ekim 1996- Haziran 1997 tarihleri arasında Gülhane Askeri Tıp Akademisi Kardiyoloji Anabilim Dalı Ekokardiyografi Laboratuvarı ve Gülhane Askeri Tıp Akademisi Nükleer Tıp Anabilim Dalı'nda yapıldı. Çalışmaya, etiyolojiye bakılmaksızın kontrast ventrikülografi ve/veya ekokardiyografide global veya bölgesel duvar hareket bozukluğu saptanan, ekokardiyografik olarak endokard yüzeyinin %80'inden fazlası ve apeksi görüntülenebilen, ritm bozukluğu olmayan ve MUGA yapılabilen 30 hasta alındı. Olgulara ilk olarak MUGA planlandı.Ekokardiyografik görüntüler, akustik kuantifikasyon sistemi (AKS) bulunan Hewlett-Packard Sonos 2500 cihazı ile elde edildi. Tüm işlemlerde 2.5 MHz transduser kullanıldı. Ekokardiyografik olarak M-Mod, görsel, iki boyutlu (2B) (Modifıye Simpson kuralı kullanılarak) ekokardiyografi ve AKS (disk yöntemi modunda) ile EF değerleri bulundu. Ekokardiyografik herbir yöntem ile elde edilen EF değerleri, MUGA değerleri ile karşılaştırıldı. Karşılaştırmalarda lineer regresyon analizi kullanıldı. Çalışmaya alınan olguların, yaş ortalaması 56.1+ 10.1 (değişim aralığı: 20-70) olup 6'sı kadın, 24'ü erkekti. Ekokardiyografik yöntemlerle bulunan EF değerleri ile MUGA değerleri arasında anlamlı bir korelasyon saptandı (p<0.05). Ancak, MUGA ölçümüyle en iyi korelasyon gösteren yöntemin AKS'de disk yöntemi (DY) ile saptanan apikal 4 ve 2 oda ortalama değerin (r=0.87) olduğu bulundu. Diğer yöntemlere göre daha iyi bir korelasyon saptanan yöntemlerin; 2B ekokardiyografi (r=0.85), AKS'de apikal 4 oda DY (r=0.85), AKS'de apikal 2 oda DY(r=0.84) olduğu saptandı. MUGA ölçümüyle en düşük korelasyon gösteren yöntemler ise görsel değerlendirme (r=0.59) ve M-Mod ekokardiyografi (r=0.56)' dir. Sonuç olarak; sol ventrikül duvar hareket bozukluğu olan hastalarda ekokardiyografik yöntemlerden; MUGA ile iyi derecede korelasyonu olan 2B ekokardiyografi ve AKS kullanılabilecek yöntemlerdir. Bu tür hastalarda, bu yöntemlerin uygulanmasında her bir yöntemin kendine ait sınırlılıkları ve sonucu etkileyebilecek faktörleri de bilinmelidir. 40

SUMMARY COMPARISON OF ECHOCARDIOGRAPHY METHODS FOR MEASURING EJECTION FRACTION VVİTH RADIONUCLIDE ANGIOGRAPHY (MUGA) IN PATIENTS WITH LEFT VENTRICULAR WALL MOTION ABNORMALITY The aim of the study was determining the echocardiography method that are well correlated with MUGA by comparing the ejection fraction (EF) values obtained by echocardiography methods with those of MUGA in patients with left ventricular wall motion abnormality. The study was performed in Gülhane Military Medical Academy Cardiology Department and Nuclear Medical Department between September 1996 and June 1997. The study consisted of 30 patients (6 female, 24 male; mean age 56.1 +10.1) who have global or regional left ventricular wall motion abnormality in echocardiography and/or contrast ventriculography; whose 80% of endocardial border and apex could be imaged; who have no rhythm disturbance and who could be performed MUGA. Firstly, MUGA were planned for all the patients. Echocardiography images were obtained by Hewlett Packard Sonos 2500 which has the acoustic quantification system (AQS). All the procedures were carried on by 2.5 m Hz transducer. Echocardiography methods of measuring EF were M-mode echocardiography, visual assessment, two dimensional (2D) echocardiography (using Modified Simpson Rule) and AQS (method of disc). EF values obtained by each method was compared with that of MUGA. Comparisons were made by linear regression analysis. A good correlation was found between EF values obtained by echocardiographic methods and MUGA (p<0.05). The best correlated one was the mean of the values obtained by AQS in apical four-chamber and two-chamber views (r=0.87, p<0.05). Other well correlated methods were 2D echocardiography (r=0.85), AQS in apical four-chamber view (r=0.85), AQS in apical two chamber view (r=0.84). The worst correlated methods were visual assessment (r=0.59) and M-mode echocardiography (r=0.56). In conclusion, AQS and 2D echocardiography are most appropriate and well- correlated echocardiographic methods in patients with left ventricular wall motion abnormality. It is crucial to be aware of limitation of each method. 41