Pediatrik olguların premedikasyonunda; Midazolam, Ketamin ve Atropin kombinasyonlarının etkinliklerinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZET Çalışmada pediatrik olgularda midazolam, ketamm ve atropinin çeşitli kombinasyonlarından oluşan oral solüsyonların premedikasyon etkinliklerini karşılaştırmak amaçlanmışta'. Çalışma, 2-12 yaş arası, ASA I-n grubu 90 olguyu kapsamıştır. Solüsyonlar beldeme odasında, ailelerinin yanında, ameliyathaneye almmaflan 20 dakika önce Grup I 'e 0.5 mg/kg midazolam +0.04 mg/kg atropin, Grup ITye 0.3 mg/kg midazolam + 3 mg/kg ketamm + 0.04 mg/kg atropin, Grup IH 'e 5 mg/kg ketamm + 0.04 mg/kg atropin oral olarak verildi Olguların premedikasyon öncesi ve sonrası her 5 dakikada bir noninvazif sistolik ve diastolik arter basınçları, dakikadaki kalp atim sayılan, periferik oksijen saturasyonlan, sedasyon dereceleri izlenmiş ve kaydedilmiştir. Olguların oral solüsyonun tadma tepkileri, etkinin başlangıç zamanı, aileden ayrılmaya tepkileri, anestezi yöntemi ve kalitesi ve postanestezik derlenme skorları ve komplikasyonlar değerlendirilmiş ve kaydedilmiştir. Olgular taburcu olduktan sonra ailelere, kullanılan solüsyon ile ilgili çeşitli sorulan içeren mektup gönderilmiş ve görüşleri alınmıştır. Demografik veriler ve operasyon süreleri açısından gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Çalışma grupları premedikasyon öncesi değerlerle karşılaştırıldığında; premedikasyon ile 15. 20. dakikalarda ve indüksiyonda SAB, DAB, KAH tüm gruplarda anlamlı derecede azalmış (p<0.05), fakat intraoperatif ve postoperatif değerlerde ise anlamlı değişildik olmamıştır (p>0.05). Solunum sayısı ve SpÛ2 'de her üç grupta da tüm zaman birimlerinde anlamlı değişiklik olmamıştır (p>0.05). Her üç grup arasında oral akma tepki, premedikasyon etkisinin başlaması, aileden ayrılmaya tepki, indüksiyon yöntemi ve kafilesi açısından anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0.05). Premedikasyon uygulandıktan sonra 10, 15 ve 20. dakikalarda sedasyon skorları artmıştır (p<0.05). Grup n ve Dl'te daha yüksek oranda damar yolu açıp intravenöz indüksiyon uygulamak mümkün olmuştur. Her üç solüsyon da sekresyonları anlamlı derecede azaltmıştır (p<0.05). Derlenme süreleri açısından gruplar arasında anlamlı farklılık olmazken (p>0.05), postanestezik derlenme skorlan 10. dakikadan itibaren artmaya başlamıştır (p<0.05). Sonuç olarak kullandığunız her üç solüsyon da etkili sedasyon sağlamış, indüksiyonu kolaylaştırmış ve sekresyonları azaltmıştır. Bu nedenle pediatrik olgularda her üç kombinasyonun da etkili ve güvenilir bir premedikasyon sağlayacağı kanısındayız.

SUMMARY EVALUATION OF EFFICACY OF MIDAZOLAM, KETAMEVE AND ATROPINE COMBINATIONS FOR PREMEDICATION OF PEDIATRIC PATIENTS In the study, it was aimed to compare the efficacy of oral mixtures composed of the combinations of midazolam, ketamine and atropine in pediatric patients. The study was consisted of 90 cases of ASA I-II and ages between 2-12. The solutions were given orally to the children at waiting room near their families 20 minutes before taken to operation room. 0.5 mg/kg midazolam + 0.04 mg/kg atropin to group I, 0.3 mg/kg midazolam + 3 mg/kg ketamin + 0.04 mg/kg atropin to group II and 5 mg/kg ketamin + 0.04 mg/kg atropin to group m, were given. Before administration of premedication and at 5 minutes intervals, the patients' noninvazive systolic and diastolic pressures, heart rate, respiratory rate, peripheral oxygen saturation values and the level of sedation were measured and recorded. The patients' reaction to the taste of oral solution, time to onset of action, reaction to separate from the family, the type and the quality of the anesthetic induction, postanesthetic care scores and complications were assessed and recorded. After hospital discharge, a letter was mailed to the family including questions about solutions and their thoughts were taken. There was no significant difference between the three groups with respect to demographic data of patients and the duration of the operation (p>0.05). When all studied groups compared with baseline values, in all the groups, systolic and diastolic arterial pressures and heart rate were reduced with premedication at 15th, 20th minutes and at induction significantly (p<0.05), but there was no significant difference at intraoperative and postoperative periods. Also, there was no significant difference between the groups with respect to respiratory rate and oxygen saturation at all time intervals (p>0.05). There was no significant difference between the three groups with respect to reaction to oral administration, time to onset of action, the type and the quality of the anesthetic induction (p>0.05). All groups of patients had significantly improved sedation scores at 10, 15 and 20 minutes following oral administration (p<0.05). In Group II and Group m, it became possible to perform vein carmolation and intravenous induction more higher rates than in Group I. All the three solutions were reduced secretion significantly (p<0.05). There was no significant difference between the groups with respect to recovery time (p>0.05), and postanesthetic recovery scores started to raise after 10 th minute (p<0.05). As a result, all the three solutions produced effective sedation, eased anesthetic induction and reduced secretion. In conclusion, we suggested that all the three solutions would provide effective and safe premedication in pediatric patients. 61