Vogt-koyanagi-harada hastalığında başvuru evresi ve tedavi şekli ile klinik seyir ve edı OCT değişikliklerinin ilişkisi

Abstract

Amaç: Hastanemiz üvea kliniğindeki Vogt-Koyanagi-Harada hastalarının demografiközelliklerini, tanı ve takipteki oküler ve sistemik bulgularını incelemek ve tedavi sonrası hastalarınsonuç klinik evrelerinin EDI-OCT ile ölçülen koroid kalınlıkları ile ilişkili olup olmadığınıgörmek.Gereç ve Yöntem: Bu retrospektif çalışmaya Sağlık Bakanlığı Sağlık Bilimleri ÜniversitesiAnkara Ulucanlar Göz Eğitim ve Araştırma Hastanesi Üvea biriminde takipli 43 Vogt-Koyanagi-Harada hastasının 86 gözü dahil edilmiştir. Olguların dosyalarından ilk görüldükleritarihteki bilgileri, cinsiyetleri, yaşları, geliş nedenleri, snellen eşeli ile elde edilmiş en iyidüzeltilmiş görme keskinlikleri, göz içi basıncı değerleri, tüm oftalmolojik muayene sonuçları veekstraokuler bulguları not edildi. Hastaların tedavileri ve sonrasındaki takipleri incelendi.Takiplerde görülen ek şikâyet ve bulgular değerlendirildi. Hastaların remisyon dönemindekikoroid kalınlıkları Heidelberg Spectralis OCT cihazımızın EDI-OCT tekniği ile alınangörüntülerinden geriye dönük tarama yapılarak alındı. Koroid kalınlığı, araştırmacı tarafından tamsubfoveal noktadan retina pigment epiteli ile sklera koroid bileşkesi arasındaki mesafenin cihazınmesafe ölçüm yöntemi ile ölçüldü. Elde edilen veriler değerlendirildi.Bulgular: Çalışmaya katılan 43 hastanın %67,4'ü kadın, %32,6'sı erkekti. Tüm hastalarınbaşvurudaki yaş ortalaması 32,4 idi. Hastaların 6'sı 18 yaşın altındaydı. Akut dönemde başvuranhasta sayısı 23 ve oranı %53,5 idi. Kronik rekürren veya konvalesan dönemde başvuran hastasayısı 20 ve oranı %46,5 idi. Hastaların %25,6'sı olası, %41,9'u inkomplet ve %32,6'sı kompletVogt-Koyanagi-Harada hastası olarak değerlendirildi. En iyi düzeltilmiş görme keskinliği ilkbaşvuru sırasında snellen eşeli ile ortalama 0,4 (0,69 logMAR) olarak ölçülürken, tedavi sonrası budeğerin ortalama 0,74 (0,34 logMAR) seviyesine çıktığı görüldü. Akut evrede kabul edilenhastaların tedavi sonrası %45'i (21 göz) sekelsiz iyileşirken, %55'i (25 göz) kronik rekürren formageçiş yaptı. Akut evrede başvurup sekelsiz iyileşen 3 hastanın, akut evreden kronik rekürren evreyeilerleyen 2 hastanın, kronik rekürren evrede başvurup ataklarla seyreden 6 hastanın EDI-OCTçekimleri, görüntü kalitesi düşüklüğü veya yüksek miyopi gibi koroid kalınlığında değişime sebepolabilecek ek oküler patolojiler nedeniyle çalışmadan dışlandı. Diğer hastaların koroid kalınlıklarıölçülerek değerlendirildi. Akut evrede başvurup intravenöz steroid tedavisi alan ve sekelsiziyileşen hastaların (15 göz) son kontroldeki koroidal kalınlıkları ortalama 393.7±71.3 (minv299-maks 558) mikron iken, kronik rekürren forma ilerleyen hastaların (21 göz) remisyondönemindeki koroidal kalınlıkları ortalama 348.5±126.7 (min 134-maks 604) mikrondu.Hastaların son dönem koroid kalınlıkları arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farkbulunmamasına rağmen (p=0.141) akut evreden kronik rekürren evreye progrese olan hastalarınkoroid kalınlıkları, sekelsiz iyileşen hastaların koroid kalınlığından daha düşük saptanmıştır.Sonuç: Vogt-Koyanagi-Harada Hastalığı her iki cinsiyette, her yaş grubunu etkileyebilir.Hastalar olası, inkomplet, komplet hastalık özelliklerini taşıyabilirler. Hastalığın gidişatı aynıtedaviye rağmen farklı seyredebilir. Fakat akut evrede intravenöz yüksek doz steroid tedavisininsekelsiz iyileşme oranını arttırdığı düşünülmektedir. Koroidal kalınlık ölçümü bu hastalığın takibisürecinde yararlı olsa da çeşitli faktörlerden etkilenebildiği için hastalığın gidişatını göstermedeyetersiz olabileceği düşünülmektedir.

Purpose: To investigate the general knowledge, demographic characteristics and follow-upfindings of Vogt-Koyanagi-Harada patients in our hospital's uvea clinic and to see whether clinicalprogression stages of patients are correlated with choroidal thickness measured by EDI-OCT.Materials and Methods: This retrospective study includes 86 eyes of 43Vogt-Koyanagi-Harada patients who were enrolled in the Uvea unit of Ankara Ulucanlar EyeTraining and Research Hospital, University of Health Sciences ,. From patients' charts, the resultsat the first examination, sex, age, reasons for arrival, best corrected visual acuity obtained withsnellen chart, intraocular pressure values, all ophthalmologic examination results and extraocularfindings were noted. The treatments and follow-up of the patients were studied. Additionalcomplaints and findings were examined. The choroidal thickness of the patients at the time of theremission was retrospectively scanned from the images taken by our machine with EDI-OCTtechnique. The thickness of the choroid was measured by a distance measurement of the machinebetween the retina pigment epithelium and the scleral choroidal junction at the subfoveal pointand performed by the investigator. The obtained results were evaluated.viResults: 67,4% of the patients participating in the study were female, 32,6% were male. Themean age of all patients was 32.4. Six of the patients were under 18 years of age. The number ofpatients accepted in the acute phase was 23 and the ratio was 53.5%. The number of patients in thechronic or convalescent period was 20 and the ratio was 46.5%. 25.6% of the patients wereclassified as probable, 41.9% were classified as incomplete and 32.6% were classified ascomplete. The best corrected visual acuity was measured as 0.4 (0.69 logMAR) with the snellenchart at the first admission and 0.74 (0.34 logMAR) at the post-treatment remission period. Of thepatients admitted in the acute phase, 45% recovered without sequelae, 55% switched to chronicform. EDI-OCT images of 3 patients who admitted in acute phase and recovered without sequelae,2 patients who progressed from acute to chronic recurrence stage, 6 patients who were admittedwith chronic recurrent episodes, were excluded from the study because of low image quality oradditional ocular pathologies that could change the choroidal thickness, such as high myopia.Choroidal thicknesses of the other patients were measured and evaluated. Patients in the first grouphad a mean choroidal thickness of 393.7±71.3 (min 299-max 558) microns, while patients in thechronic phase had an average choroidal thickness of 348.5±126.7 (min 134-max 604) micronsduring the remission period. There was no statistical significance (p=0.141) although there was adifferenceConclusion: Vogt-Koyanagi-Harada Disease may occur in both sexes and in all age groups.Patients may have probable, incomplete or complete disease features. Although the disease istreated by the same way, the course of the disease may be different. However, intravenous highdose corticosteroid therapy is thought to increase the rate of sequelae in the acute phase. Thoughchoroidal thickness measurement may be useful in follow-up, it is thought that it may beinsufficient to show the course of the disease because it can be affected by several factors.