Meme kanseri etyopatogenezinde selenyumun rolünün araştırılması

Abstract

ÖZET Meme kanserinin etyopatogenezini araştırmak için yapılan çalışmaların büyük bir kısmında son yıllarda diyetsel faktörler ve selenyum üzerinde durulmaktadır. Bir eser element olan selenyumun meme kanserlilerde normal sağlıklı kontrollere göre daha düşük düzeyde bulunduğu birçok kontrollü çalışma ile tespit edilmiştir. Ancak meme kanserli ve sağlıklı bireyler arasında selenyum seviyesi yönünden anlamlı bir farklılık bulunmadığım gözlemleyen araştırma sonuçlarının da az sayıda olmaması nedeniyle bir risk faktörü olarak selenyumun meme kanseri etyopatogenezi üzerindeki etkisi tam olarak açıklığa kavuşmamıştır. Çalışmamızda ince iğne aspirasyon biopsisi ile tam konulan 15 meme kanserli hastanın cerrahi sonrası çıkartılan doku örneklerinde selenyum seviyesi araştırıldı. Normal ve kanserli dokuların selenyum düzeyleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmadı. Diğer risk faktörleri ile hastaların ortalama doku selenyum miktarları karşılaştırıldığında menapozal durum, evre, histolojik grade, sigara kullanımı, östrojen reseptör statüsü, ve histopatolojik tanı ile normal ve kanserli doku selenyum miktarları arasında istatistiksel bir fark bulunmazken obez ve nonobez hastalarda kanserli doku selenyum seviyeleri arasında istatistiksel anlamlı bir farklılık tespit edildi. Meme kanserlilerde normal meme dokusuna göre kanserli dokularda selenyum düzeyi daha düşük bulunabilir. Ancak bunu ortaya koymak ve diğer risk faktörleri ile olası ilişkisini saptamak için daha geniş kapsamlı, prospektif, kontrollü çalışmalara ihtiyaç vardn.

SUMMARY In most studies evaluating etiopathogenesis of breast cancer, diet and selenium has been reported as a risk factor. Selenium is a trace element and studies showed that it's plasma concentration is higher in breast cancer patients when compared with controls. However in some studies there was no difference between the patients and controls. So, selenium has not been proved as a risk factor in breast cancer etiopathogenesis. In our study, the concentration of selenium was measured on the breast tissue speciments obtained from the patients with breast cancer. There was not statistically significant difference in selenium concentration between the patients and controls. When the other risk factors ( menapausal status, stage, histologic grade, body mass index, smoking, estrogen receptor status, histopathological diagnosis ) compared with selenium, altough selenium levels appeared to be lower in high grade tumors and estrogen receptor (-) tumors, the difference was not statistically siginificant. However there was considerable difference in selenium concentration between the obese and nonobese patients. In breast cancer patients, the selenium concentration in the tumor tissue may well be found less than controls if more prospective and controlled studies is done in larger series.