Yenidoğan sepsisi (382 olgunun retrospektif olarak incelenmesi)

Abstract

Bu çalışmada Dr. Sami Ulus Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Merkezi Yenidoğan Bakım Ünitesinde 1994-1997 yılları arasında yenidoğan sepsisi tanısıyla izlenen 176 preterm, 206 fullterm olmak üzere 382 olguda klinik ve laboratuvar özellikler, mortalite ve bunu etkileyen risk faktörlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır.. Çalışmanın yapıldığı 4 yıllık dönemde yenidoğan sepsis sıklığı %12 olarak saptandı.. Sepsis sıklığı pretermlerde %26.5, fulltermlerde %8. 14 bulundu.. Doğum ağırlığı olguların 199'unda (%52) 2500 gr. üzerinde, 183 'ünde (%48) altında bulundu.. Olguların 206'sı (%53.9) fullterm, 176' sı (%46. 1) pretermdi.. Hastaların 138'i (%36. 1) erken, 166'sı (%43.5)geç ve 78'i (%20.4) nosokomial sepsis tanısı aldı. Yıllara göre erken, geç ve nosokomial sepsis oranlarında iiststistiksel fark bulunmadı.. Nosokomial sepsiste preterm oranı %89.7, erken sepsiste %42.8 ve geç sepsiste %28.3 bulundu.. Kan kültüründe üreme oranı %41. 1 olarak belirlendi. Kan kültüründe elde edilen 167 üreme sıklık sırasıyla klebsiella (51), S. epidermidis (29), S. aureus (27), streptokoklar (24), E. coli (15), pseudomonas (6), kandida (5) ve diğer bakteriler (10) saptandı.. E. coli ve S. epidermidis 1994'de, klebsiella ise 1995, 1996 ve 1997'de en sık izole edilen patojenler oldu.. Erken sepsiste S. aureus ve streptokoklar, geç sepsiste S. aureus ve S. epidermidis, ve nosokomial sepsiste en sık klebsiella belirlendi.. Olguların 206'sına LP yapıldı, 47' sinde menenjit saptandı. Bunların da 23 'ünde (%48.94) BOS kültüründe üreme oldu.. Antibiyogramlarda çalışılan antibiyotikler içinde imipeneme duyarlılık ve ampisilline dirençlilik en yüksek bulundu.. Hastalarımızda mortalite %29.9'du. Mortalite 1994'de %35.5, 1995'de %34.5, 1996'da %33 ve 1997'de %14.5 olarak saptandı. 68Doğum ağırlığı 1000 gramın altında olanlarda mortalitede anlamlı artış saptandı. Gestasyon haftası 30'un altında olanlarda mortalitede anlamlı artış saptandı. Ayrıca şunlardan birinin varlığında mortalitede anlamlı artış saptandı: İntrauterin gelişme geriliği, hipotermi, apne, arrest, solunum sıkıntısı, sklerema, şok, YDP, trombositopeni, asidoz, kan şekeri düzensizliği, kesin sepsis, nosokomial sepsis ve menenjit. Kandida sepsisi %80, klebsiella ve pseudomonas %50, E. coli %46.7, streptokoklar %33.3, S. epidermidis %27.6 ve S. aureus %22.2 oranında mortaliteye neden oldu. 69