Hastanemizde Aralık 2004-Ocak 2009 tarihleri arasında akut bakteriyel menenjit tanısıyla izlenen hastaların retrospektif değerlendirilmesi

Abstract

Çalışmamızın amacı; akut bakteriyel menenjit tanısıyla hastaneye yatırılan hastaların epidemiyolojik, klinik, hematolojik verilerini, BOS'un hücresel ve biyokimyasal özelliklerini ve gerekli olgularda görüntüleme yöntemlerini uygulayarak elde edilen sonuçların tanıdaki değerini belirlemek, prognostik faktörleri ve risk faktörlerinin mortalite ile olan ilişkilerini saptamak ve uygulanan tedaviye yanıtlarını araştırmaktır.Çalışmamızda Dr. Sami Ulus Çocuk ve Kadın Doğum Eğitim ve Araştırma Hastanesi Enfeksiyon Hastalıkları Servisinde 1 Aralık 2004-31 Ocak 2009 tarihleri arasında izlenen 75 akut bakteriyel menenjitli hastanın dosyaları retrospektif olarak incelendi. Çalışmaya alınan hastaların dosyalarından yaş, cinsiyet, geldiği yer, aşı öyküsü ve yakınmaları, semptom süresi, başvuru öncesi antibiyotik alıp almadığı, yatış fizik muayene bulguları, BOS biyokimyasal bulguları, tedavi öncesi ve sonrası BK, ESH, CRP değerleri, BOS ve kan kültürü sonuçları, antibiyotik tedavisi, antibiyotik değişikliği ve gerekçeleri, uygulanan destek tedavileri, komplikasyon gelişip gelişmediği, görüntüleme yöntemleri, izlemde kullanılan VEP, BAEP ve EEG gibi parametrelerin sonuçları, yatış ve takip süreleri standart bir forma kaydedildi. Hastaların 46'sı erkek ( %61.3) 29'u (%38.7 ) kız idi. Hastaların 60̕'ı (%80) Ankara merkez, 2̕ si (%2.7) Ankara kırsal ve 13'ü (%17.3 ) dış merkez ve kırsaldan geldiği saptandı. Hastalarda en sık saptanan semptom olan ateş 73 hastada (%97.3) görüldü. Hastaların 27'sinde (%36) kusma, 26'sında (%34.7) huzursuzluk, 22'sinde (%29.3) emmeme, 19'unda (%25.3) bilinç değişikliği, 13'ünde (%17.3) konvülsiyon, 9'unda (%12) baş ağrısı, 3'ünde (%4) ishal ve bir hastada (%1.3) öksürük semptom olarak saptandı. Hastaların semptom süresi ortalama 4.4 ± 6.1 gün (1-45 gün) saptandı. Hastaların başvuru anındaki bilinç durumu; hastaların %61.3'ünde bilinç açık, %32'sinde bilinç letarjik, %5.7'sinde bilinci kapalı idi. Bakteriyel menenjitten sorumlu en sık etken Streptococcus pneumoniae (%55) olarak saptandı. S pneumoniae, H influenzae ve N. Meningitidis vakaların (%97.5) büyük çoğunluğundan sorumlu olarak tespit edilmiştir. İzole edilen pnomokok suşları içinde 9 (%12) hastada penisilin dirençli, 2 (%2.6) hastada da penisilin ve sefalosporin direnci saptandı. Hastaların klinik seyrinde toplam 34 (%45.3) hastada erken ve geç komplikasyonlar görüldü. Hastalarımızın 2'si (%2.6) kaybedildi. Hastaların takibinde 4 hastanın (%5.3) rekürren menenjit olduğu saptandı. Hastaların 30'u (%40) hastanemize başvurudan önce antibiyotik tedavisi almıştı. Hastaların pnomokok ve H. İnfluenzae tip b aşı öyküsü sorgulandığında hastaların 67'sinin (%89.3) H. İnfluenzae aşısının, 74'ünde (%98.7) pnomokok aşısının olmadığı saptandı.Çalışmamızda akut bakteriyel menenjit için en önemli risk grubunun bir yaş altında ve aşısız bebekler olduğu kanıtlanmış, konjuge pnomokok ve H. influenzae aşısının önemi bir kez daha vurgulanmıştır.

The aim of our study is to evaluate epidemiological, clinical and haematological data of the patients who hospitalized with diagnosis of acute bacterial meningitis, obtaining cellular and biochemical characteristics of CSF, applying imaging methods in necessary cases and determine its value in the diagnosis of the results obtained, determine prognostic and risk factors for mortality, and investigate the response to treatment.In our study, 75 patients of acute bacterial meningitis who were followed in Infectious Diseases Service of Dr. Sami Ulus Maternity and Children Training and Research Hospital between 1 December 2004-31 January 2009 were analyzed retrospectively. All data of the patients in the study including age, gender, where they came from, vaccination history and symptoms, duration of symptoms, whether they receive antibiotics before admission to hospital, physical examination findings at admission, CSF biochemical findings, routine blood biochemical tests, ESR, CRP, CSF and blood culture results in before and after treatment, antibiotic therapy, antibiotics changes and the reasons, applied support treatments, whether complications developed or not, imaging modalities, the results of parameters such as VEP, BAEP and EEG which using in the follow-up, and hospitalization and follow-up periods were recorded in the standard form.Forty-six patients were male (61.3%), and 29 patients (38.7%) were female. Sixty patients (80%) have come from of the center of Ankara, 2 patients (2.7%) have come from of the rural of Ankara, and 13 patients (17.3%) were found to have come from other city centers and the countryside. Fever was observed as a most frequent symptom which was detected in 73 patients (97.3%). The other symptoms were vomiting in 27 patients (36%), restlessness in 26 patients (34.7%), not sucking in 22 patients (29.3%), altered consciousness in 19 patients (25.3%), convulsion in patients 13 (17.3%), headache in 9 patients (12%), diarrhea in 3 patients (4%), and cough in 1 patient (1.3%). The mean duration of symptoms was detected as 4.4 ± 6.1 days (1-45 days). The levels of consciousness at admission were clear in 61.3% of patients, lethargic in 32% of patients, and loss in 5.7% of patients. The most common agent responsible for bacterial meningitis was Streptococcus pneumoniae (55%). S pneumoniae, N. meningitidis and H. influenzae were identified as responsible agents in the majority of cases (97.5%). Penicillin-resistant pneumococcal strains were isolated in 9 patients (12%), and penicillin and cephalosporin-resistant pneumococcal strains were detected in 2 patients (2.6%). Early and late complications were observed in 34 patients (45.3%) in the clinical course of patients. In the follow-up period, 2 of our patients (2.6%) died, and 4 of our patients (5.3%) were found to have recurrent meningitis. Thirty patients (40%) had received antibiotic treatment before admission to our hospital. When queried the immunization history of patients, 67 patients (89.3%) had not received H. influenzae vaccine, and 74 patients (98.7%) had not received pneumococcal vaccine.In our study, the most important risk for acute bacterial meningitis proven to be unvaccinated infants, and the importance of pneumococcal conjugate vaccine and H. influenzae was emphasized once again.