Pkk terör örgütünün siyasal alan ve legalleşme faaliyetleri (1975-2006)

Abstract

PKK terör örgütü, 1984 yılında gerçekleştirmiş olduğu Eruh ve Şemdinli baskınları ile birlikte Türkiye'nin ulusal güvenliğine yönelik en ciddi tehdit kaynağı haline gelmiştir. 1984 yılından önceki dönem de göz önünde bulundurulduğunda 30 yılı aşkın bir süredir faaliyetlerini devam ettiren örgüt, 2006 yılı sonuna kadar yaklaşık 6.000 güvenlik görevlisinin şehit olmasına, bir o kadar sivilin katledilmesine ve 24.000'den fazla teröristin hayatını kaybetmesine sebep olmuştur. Sadece sebep olunan can kaybı ile bile Türkiye'nin iç siyasal, sosyal, kültürel ve ekonomik dinamiklerini sarsıntıya uğratan bu terör hareketi, ayrıca doğrudan veya dolaylı olarak Türkiye'nin dış politikasının şekillenmesine etki etmiştir.Türkiye ise PKK terörü ile mücadelesinde, diğer sebeple birlikte, hem böyle bir tehdide hazırlıksız yakalanması hem de yaşanan bölgesel gelişmeler sebebi ile 1994 yılına kadar göreceli olarak başarısız olmuş ve terör örgütünün önemli kazanımlar elde etmesine mani olamamıştır. 1994 yılından itibaren ise güvenlik güçlerinin strateji değişikliği ile silahlı mücadele alanında önemli başarılar sağlanmış ve bu başarılar 1999 yılında terör örgütü liderinin yakalanması ile zirveye çıkmıştır. Ancak bu gelişmeler, Türkiye'nin PKK terör örgütü ile mücadeleyi salt güvenlik merkezli olarak ele alması ve siyasal alanda faaliyette bulunma inisiyatifini terör örgütüne terk etmesi sonucunu doğurmuştur.Türkiye'nin PKK terör örgütü ile mücadelesinde kesin sonuç alabilmesi ise silahlı mücadele alanında elde edinilen kazanımların diğer alanlarda geliştirilecek sağlıklı politikalarla desteklenmesine bağlıdır. Özellikle liderinin yakalanmasından sonra terör örgütünün söylem değiştirdiğini iddia ettiği ve legalleşme faaliyetlerini arttırdığı bir dönemde PKK terör örgütü ile siyasal alanda yürütülecek mücadelenin ilk adımını, PKK'nın bu alanda hangi faaliyetleri, nasıl ve hangi amaçlarla yürüttüğünün ve kendisini, özelde müzahir hedef kitlesine ve genelde uluslararası kamuoyuna nasıl lanse ettiğinin tespit edilmesi oluşturmaktadır.

The terrorist group, PKK, emerged as the most serious threat against the national security of Turkey after the Eruh and Semdinli raids in 1984. The terrorist group, which has been waging a terror campaign for thirty years ? when the period preceding 1984 was also taken into consideration ? claimed lives of nearly 6.000 members of security forces, as many civilians and more than 24.000 terrorists until the end of 2006. Just with those casualties sustained, this terrorist campaign traumatized the domestic political, social, cultural and economic dynamics of Turkey and also affected her foreign policy, directly or indirectly.Until 1994, Turkey remained relatively failed in the fight against PKK terrorism, inter alia, due to having caught unprepared for such a threat and the regional developments and could not avoid the PKK earn substantial advantages. Together with the strategy changes of the security forces, significant achievements were gained in the field of armed struggle and these achievements reached their climax in 1999 with the capture of the terrorist group?s leader. However, these developments caused Turkey to undertake the fight against PKK with a military-only strategy and to leave the superiority of initiative to the terrorist group in the political field.The absolute victory of Turkey in the fight against PKK terror mainly depends on supporting the achievements in the field of armed struggle with proper corroborative policies in the other fields. The determination of by which means, how and why PKK acts in the political field and how it presents itself, particularly to its core target group and generally to the international community would be the first step of the fight against PKK in the political field, especially in a period in which the group has claimed to change its arguments after the capture of its leader and has sped up the its legalization efforts.