Bilateral salpenjektomi ve bilateral tüp ligasyonunun over rezervine etkisinin değerlendirilmesi

Abstract

ÖZETAmaç: Kadın sterilizasyonu, kadınların kalıcı kontrasepsiyonunu sağlamak için çeşitli prosedür ve teknikler içerir. Laparoskopik tubal sterilizasyon etkinliği yüksek ve güvenilir bir kontrasepsiyon yöntemidir. Tubal sterilizasyon işlemi sırasında, tubaya yakın komşulukta seyreden ve overin beslenmesinde rol oynayan arteria uterina ve ovarica arasındaki damar anastomozlarının etkilenmesi söz konusu olabilmektedir. Çalışmamızın amacı kontrasepsiyon amaçlı bilateral salpenjektominin (BS) veya bilateral tubal ligasyonun (BTL) yapılmasının ovaryan rezerv üzerine etkisini araştırarak güncel bilgilerle birlikte bir öngörüde bulunmaktır. Materyal ve Metod: Çalışmamız sterilizasyon istemi ile gelen laparoskopi yöntemi ile bilateral tüp ligasyonu ve bilateral salpenjektomi yapılan hastaların kontrol grubu ile karşılaştırmalı olarak over rezervini kıyaslamak amacıyla tasarlanmış bir prospektif vaka-kontrol çalışmasıdır. Çalışma 29' u bilateral tüp ligasyonu, 29' u bilateral salpenjektomi ve 29' u da kontrol grubunu oluşturmak üzere toplam 87 kişiyi kapsamaktadır. Venöz serum numunelerinde Elisa yöntemi kullanılarak preoperatif (0.ay), postoperatif 1.ay ve postoperatif 3.ay Anti-müllerian hormon (AMH) düzeyleri tespit edilmiştir. Ayrıca hastaların adetlerinin 3.gününde preoperatif (0.ay), postoperatif 1.ay ve postoperatif 3.ay kan Follikül Stimulan Hormon (FSH) ve Estradiol (E2) bakılmıştır. Bulgular: AMH, FSH ve E2 düzeyleri, BTL ve BS yapılan gruplar arasında kontrol grubu ile karşılaştırıldı. Preoperatif, postoperatif 1.ay, postoperatif 3.ay AMH seviyeleri her üç grupta da birbirleriyle karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmedi (AMH preoperatif p= 0,906, AMH postoperatif 1.ay p= 0,81 AMH postoperatif 3.ay p= 0,182). Kontrol grubundaki bazal AMH seviyeleri ile polikliniğe başvurudan 1 ay ve 3 ay sonraki AMH seviyeleri birbiri ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmedi (p= 0,074 ve p= 0,068). BTL grubundaki bazal AMH seviyeleri ile postoperatif 1.ay ve postoperatif 3.ay seviyeleri birbiri ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmedi (p= 0,091 ve p= 0,306). BS grubundaki bazal AMH seviyeleri ile postoperatif 1.ay ve postoperatif 3.ay seviyeleri birbiri ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmedi (p= 0,552 ve p= 0,735). BTL ve BS grubunda serum FSH, ve E2 düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu (p > 0,05). BTL grubunda serum FSH, ve E2 düzeyleri ile kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmedi (p > 0,05). BS grubunda da serum FSH, ve E2 düzeyleri ile kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır (p > 0,05). Sonuç: Operatif laparoskopi yöntemi ile bipolar koter kullanılarak tüp ligasyonu ve salpenjektomi yapılan hastalarda over rezervinin FSH, E2 ve AMH düzeyleri ile karşılaştırmalı olarak değerlendirildiğinde, yapılan işlemlerinin over rezervine olumsuz etkisi saptanmamıştır.

ABSTRACTObjective: Female sterilization includes various procedure and techniques to maintain permanent contraception. Laparascopic tubal sterilization is a safe method of contraception and it has high efficacy. During the tubal sterilization procedure, vessel anastomoses between ovarian and uterine arteries close to tubes and contributing ovarian perfusion may be effected. The purpose of this study is to reveal the effect of bilateral salphingectomy (BS) and bilateral tubal ligation (BTL) on ovarian reserve. Materials and Methods: This is a prospective case-control study which to compare ovarian reserve with control group in patients who appealed for sterilization via BTL or BS with laparoscopic surgery. Study includes 87 volunteers, that composed of 29 bilateral tubal sterilization, 29 bilateral salpingectomy and 29 control group. From venous serum samples Anti-müllerian hormone (AMH) levels have been examined preoperatively (0.month), postoperative 1.month and postoperative 3.month by using Elisa procedure. Also Follicle Stimulating Hormone (FSH) and Estradiol (E2) levels have been examined 3rd day of menses of patients preoperatively (0.month), postoperatively 1.month, postoperatively 3.month. Results: AMH, FSH and E2 serum levels have been compared in patients who underwent BTL and BS and control group. When preoperative, postoperative 1st month and postoperative 3rd month AMH levels compared with each other in BTL, BS and control group, there has not been statistically difference observed (preoperative AMH p= 0,906, postoperative 1st month AMH p= 0,81 and postoperative 3rd month AMH p= 0,182). When 1st month and 3rd month AMH levels after first consulting policlinics was compared with basal AMH levels in control group, there has not been statistically significant difference found in control group (p= 0,074 and p= 0,068). When postoperative 1st month AMH and postoperative 3rd month AMH levels was compared with basal AMH levels in BTL group, there has not been statistically significant difference observed (p= 0,091 and p= 0,306). When postoperative 1st month AMH and postoperative 3rd month AMH levels was compared with basal AMH levels in BS group, there has not been statistically significant difference found (p= 0,552 and p= 0,735). Between BTL and BS group there has been no statistically significant difference in serum FSH, E2 levels (p > 0,05). Between BTL and control group there has been no statistically significant difference serum FSH, E2 levels (p > 0,05). As the same as BTL group, in BS group, there has been no statistically significant difference serum FSH, E2 levels with control group (p > 0,05). Conclusion: When patients were subjected to tubal ligation and salpingectomy by using bipolar cautery with operative laparoscopy method that evaluated comparing with FSH, E2 and AMH levels of ovarian reserve, there was no negative effect on the ovarian reserve of both procedures.