Ankara Zekai Tahir Burak Kadın Sağlığı Eğitim ve Araştırma hastanesi yenidoğan yoğunbakım mortalite verileri

Abstract

Amaç: Bu çalışmada amaç, mortalite ile ilişkili faktörleri daha iyi anlamak ve yenidoğan yoğunbakımdaki izlemi sırasında ölen infantlardaki potansiyel önlenebilir ölüm nedenlerinin belirlenebilmesidir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada 2013- 2015 yıllarındaki 3 yıllık dönemde yenidoğan yoğunbakım kliniğimizde kaybedilen bebekler retrospektif olarak değerlendirildi. 22 gestasyon haftası ve üzerinde canlı doğan bebekler dahil edildi. Ölü doğumlar çalışmaya alınmadı. Neonatal mortalite oranları, perinatal-maternal risk faktörleri ve ölüm nedenleri belirlendi. Tüm vakalar Wigglesworth ve Galan- Roosen `Fundamental` perinatal mortalite sınıflandırmalarına göre sınıflandırıldı. Bulgular: Hastanemizde 3 yılda 54050 bebek doğdu ve 7847'i (%14.5) yenidoğan yoğunbakımda yatarak izlendi ve 462'si (%5.88) kaybedildi. Ölüm nedenlerinden en sık aşırı PM ya da ADDA (n=148, %32); letal anomali (n=71, %15.4) ve sepsis (n=36, %7.8) görüldü. Doğum ağırlıklarına göre <500 gr olanlar 37 (%8); 500-750 gr olanlar 128 (%27.7); 750-1000 gr olanlar 68 (%14.7); 1000-2500 gr olanlar 150 (%32.4); 2500-4000 gr olanlar 75 (%16.2) ve >4000 gr olanlar 4 (%0.9) idi. Erken neonatal dönemde 299 (%64.7), geç neonatal dönemde 88 (%19) ve postneonatal dönemde 75 (%16.2) bebek kaybedildi. Düşük gestasyon haftalarında APM ve PM komplikasyonlarına (RDS, İVH, NEK ve sepsis) bağlı nedenlere bağlı ölümler sık görülürken, gestasyon yaşı arttıkça HİE ve genetik ya da yapısal anomalilerin arttığı saptandı. Sonuç: Yenidoğan yoğun bakımda kaybedilen bebeklerin ölüm nedenleri multifaktöriyeldir ve gestasyonel yaş ile değişkenlik gösterir. Bu nedenle yenidoğan yoğun bakım mortalitesini azaltmak için yapılacak girişimler; preterm doğumun önlenmesi ya da geciktirilmesi, ve İVH, NEK, RDS ve sepsis riskini azaltabilecek en uygun tedavi şekillerini belirlemek olmalıdır. Daha matür infantlarda ise HİE önlenmesi ve tedavisi ve letal olmayan anomalilerin en uygun tedavi şekillerinin belirlenmesi hedeflenmelidir.

Aim: The aim of this study was to identify the factors associated with infant death and to define potentially preventable factors associated with death in NICU. Materials and Methods: In this study, records of neonates who died in our NICU in three years (2013 to 2015) were evaluated retrospectively. Infants born at >22 weeks estimated gestational age who were born alive were included. Stillborn infants were excluded. Neonatal mortality rates, perinatal-maternal risk factors and causes of mortality were determined. Wigglesworth and de Galan-Roosen `fundamental` perinatal mortality classifications were used for the distribution of the cases. Results: During three years, 54.050 infants born in our hospital, 7847 (%14.5) newborn admitted our NICU, and 462 (%5.88) infant died. The most common causes of death were extreme PM or ELBW (n=148, %32); lethal anomalies (n=71, %15.4) and sepsis (n=36, %7.8). According to birth weights, 37 (%8) of the infants were <500 gr; 128 (%27.7) of them were 500-750 gr; 68 (%14.7) of them were 750-100 gr;150 (%32.4) of them were 1000-2500 gr, 75 (%16.2) of them were 2500-4000 gr and 4 (%0.9) of them were >4000 gr. 299 (%64.7) of infants were died within early neonatal period, 88 (%19) of them died wihhin late neonatal period and 75 (%16.2) of them died within postneonatal period. At lower gestational ages, mortality was most commonly due to extreme prematurity and the complications of premature birth (RDS, IVH, NEC and sepsis). With increasing gestational age, the etiology of mortality shifted to HIE, and genetic or structural anomalies. Conclusion: The factors associated with death in infants admitted for NICU care are multifactorial and diverse, and they change with EGA. Efforts to decrease NICU mortality in premature infants should therefore focus on preventing or delaying preterm birth and optimizing therapies that may decrease IVH, NEC, RDS, and sepsis. In more mature infants, targets should include preventing and managing HIE and defining optimal management strategies for infants with nonlethal anomalies.