Antiepileptik kullanan çocuklarda epilepsi prognozuna etki eden parametrelerin değerlendirilmesi

Abstract

Haydarpaşa Çocuk Sağlığı ve Hastalığı Kliniği Nöroloji polikliniğinde takip edilmiş ve epilepsi tanısı almış olan 87 çocukta prognoza etki eden parametreler açısından retrospektif olarak incelendi. Çeşitli çalışmalarda, risk faktörleri arasında ilk epilepsi geçirme yaşı, remisyona girme süresi, nöbet tipi, EEG ve BT verileri sayılmıştır. Hasta grubumuzda, epilepsinin prognozunu aile öyküsü, özgeçmişte febril konvülziyon öyküsü, epilepsi sendrom tipi, ilk epilepsi geçirme yaşı, ilk nöbetten sonra tedaviye başlama süresi, kullanılan antiepileptiğin niteliğinin etkilemediği saptandı.Çalışmamızda remisyonda kalma süreleri incelendi. Antiepileptik tedavi alma süresi uzadıkça remisyonda kalma süresinin de uzadığı görüldü. Antiepileptik tedavinin tedavi almadan önce ve düzenli tedavi aldıktan sonra geçirilen nöbet sıklığını azalttığı bulundu. Sadece 6 aylık tedavide bile nöbet rekürransının olumlu etkilendiği görüldü .AEİ kullanırken remisyonda kalma süresinin tedaviyi düzenli ve 24 ay alan grupta nöbet rekürransının azaldığı saptandı.Aynı şekilde önce patolojik olan EEG lerin büyük oranda düzeldiği görüldü. Hastaların sendrom tipleri kötü prognoz için risk faktörü olup olmadığı , sendromların grup sayısının fazla olmasına karşın hasta sayısının az olması sebebiyle istatistiksel açıdan anlamlı bulunmadı. Hastalarda jeneralize semptomlara daha sık rastlanmıştır(%59.7). Grupta erkek hastalar daha fazladır((%58.6). Hasta grubumuzda en fazla 0-2 yaş arası ilk nöbetini geçirmiş hastalar vardır.(%44.7).Hastaların %43.8i tedavi almaya ilk nöbetten sonra 24 saat içinde başvurmuştur.24 aylık tedavi uyumu %52sinde(45 hasta) sağlanabilmiştir. Uyum sağlayan hastalarda tedavi sonlandırılınca %25inde(14 hasta) nöbet tekrarlamıştır. Hastaların ilacı azaltırken de uyum problemleri ortaya çıkmıştır.

The data of 87 children who were diagnosed with epilepsy and were followed by the neurology outpatient clinic of Haydarpaşa Pediatric Clinic were investigated retrospectively from the hospital records to assess the factors affecting the prognosis. In various studies, the age at first seizure, the remission period, seizure type, EEG and CT data were defined among the risk factors.In our patient group, the prognosis of epilepsy was not affected by family history, history of febrile convulsion in the anamnesis, type of epilepsy syndrome, age at first seizure, the period between the first seizure and the initiation of treatment and the kind of antiepileptic used for treatment.In our study, the remission periods were evaluated. As the period the patients were on medication were longer the remission periods were longer. The occurrence of seizures decreased after antiepileptic treatment were initiated. In only 6 months of treatment, the recurrence of seizures were affected positively. In those who received treatment regularly for 24 months, recurrence of the seizures decreased. Also, the EEG s which were pathologic at first visit, recovered in large rates. When patients were grouped according to the syndrome types, the number of patients in each syndrome group were not much and there was no statistically significant association between the syndrome types of the patients and poor prognosis. Generalized symptoms were often (59.7%). Males were more in the patient group (58.6%). In our patient group, first seizure was mostly seen between 0-2 years of age (44.7%). The patients who were referred to the outpatients clinic in the first 24 hours after the first seizure were 43.8% of all the patients. Coherence to treatment for 24 months were achieved in 52% (45 patients). In patients who were coherent to the treatment, after the treatment ended, seizures reoccurred in 25%(14 patients). Coherence problems were also observed when patients were reducing the medication.