Aile hekimliği asistanlarının uzmanlık eğitimleri konusunda güncel sorunları ve geleceklerine bakış açısı

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı Aile Hekimliği asistanlarının uzmanlık eğitimleri ile ilgili güncel sorunlarını, varsa gelecek kaygılarını tespit etmek ve bu durumun sosyodemografik özelliklerle ilişkisini belirlemektir.Yöntem: Çalışmamız etik onayı alındıktan sonra, İstanbul'da uzmanlık eğitimi alan aile hekimliği asistanlarına yapılmıştır. Gönüllülük esasına dayalı ve katılımcıların doldurduğu anket çalışmasıdır. Sayısal verileri içeren soruların analizinde ortalama ve standart sapma, frekans ve oran değerleri, nitel verilerin analizinde ki-kare testi kullanıldı. Açık uçlu sorulardan elde edilen veriler kategorize edilerek değerlendirilmiştir.Bulgular: Çalışmamız 280 katılımcıyla gerçekleştirilmiştir. Katılımcıların çoğunluğu (%61,1; n=171) 24-29 yaş aralığında olup yaş ortalaması 29,43±3,80'dir. Çalışmamıza katılan asistanların %65,4'ü (n=183) kadındır. Katılımcıların %76,8'i (n=215) aile hekimliğini isteyerek seçmiştir. Tüm katılımcıların çalıştıkları hastanede aile hekimliği biriminden sorumlu bir uzman var iken bunun %89,6'sının (n=251) aile hekimliği uzmanıdır. Uzmanlık eğitimi süresince katılımcıların %70'i (n=196 ) yapılan rotasyonlarda en fazla pediatri olmak üzere sorun yaşadıklarını belirtmişlerdir. Uzmanlık eğitimi süresince alınan zorunlu rotasyonların sürelerinin yeterli olduğunu düşünüyorlardı.Katılımcıların%57,1'i (n=160) uzmanlık eğitimi bittikten sonraki süreç için kaygılı olduklarını belirtmiştir. Bu kaygının sebepleri sırasıyla; mecburi hizmettir.Çalışmaya katılanların %55,0'ı (n=154) çalışma koşulları,mesleki tatmin ve diğer birçok nedenler açısından aile hekimliği kliniğinin daha avantajlı olduğunu savunmuştur. Katılımcılardan %51,1'i (n=143) bir aile hekimi olarak mesleki açıdan mutlu olmadıklarını belirtmiştirler. Sonuç: Katılımcıların eğitimleri sırasında yaşadığı sorunların temelinde rotasyonlardaki çalışma koşullarının rotasyonlarda sorun yaşanması, bazı klinik şeflerin ya da uzmanların yanlı tutumları, iş yükünün artması, eğitim düşüncesinden ziyade rutin klinik işlerinin yürütülmesine öncelik verilmesi yer almaktadır. Ayrıca aile hekimliği asistanları uzmanlık eğitiminden sonraki süreç için kaygılıdırlar ve bunun neticesinde mesleki olarak mutlu değillerdir. Ancak yine de genel olarak aile hekimliğinin diğer kliniklere göre daha avantajlı olduğu düşünmektedirler.Anahtar Sözcükler: Aile hekimliği, uzmanlık eğitimi, anket, kesitsel çalışma

Objective: The purpose of this study is to determine current issues related to specialist trainings of family physician assistants, to identify future concerns, if any, and determine the relevance of the issue to the sociodemographic characteristics.Method: After the ethic approval of our study, it was conducted on the family physician assistants who received specialist training in Istanbul. It is a questionnaire based on volunteerism and filled out by participants. In the analysis of queries involving numerical data, average and standard deviation, frequency and ratio values were used, and chi-square test was used in the analysis of qualitative data. Data obtained from open-ended questions were evaluated by being categorized.Results: Our work was conducted with 280 participants. The majority of participants (61.1%, n = 171) were in the age range of 24-29 years and the average age was 29.43 ± 3.80. 65.4% (n = 183) of the assistants who participated in our study were females. 76.8% (n = 215) of the participants voluntarily selected the family physician field. While all participants had a specialist in charge of the family physician unit in the hospital they were working with, 89.6% (n = 251) of them were specialist family physicians.During specialist training, 70% of the participants (n = 196) stated that they had problems mostly with the pediatrics in the rotations. They believed that the durations of mandatory rotations during specialist training were sufficient.57.1% (n = 160) of participants stated that they were anxious for the subsequent course of specialist training. The reasons for this anxiety are respectively; Compulsory service. 55,0% (n = 154) of the participants stated that the family clinic is more advantageous in terms of working conditions, occupational satisfaction and many other reasons. 51.1% (n = 143) of the participants stated that they were not happy from a professional point of view as a family physician. Conclusion: On the basis of the problems that participants experienced during their training were problems in the rotation of the working conditions of the rotations, the biased attitudes of some clinical chiefs or specialists, increase in workload, and emphasis on conducting routine clinical work rather than on educational perspective. In addition, family physician assistants are anxious about the process after specialist education and as a result of this they are not professionally happy. However, in general, they think that family clinic is more advantageous than other clinics.Keywords: Family medicine, specialty training, questionnaire, cross-sectional study