Eklem içi kalkaneus kırıklarının cerrahi tedavisinde sinus tarsi ve lateral ekstansil girişimlerinin klinik ve radyolojik olarak karşılaştırılması

Abstract

Eklem İçi Kalkaneus Kırıklarının Cerrahi Tedavisinde Sinus Tarsi ve Lateral Ekstansil Girişimlerinin Klinik Ve Radyolojik Olarak KarşılaştırılmasıAmaç:Bu çalışmada eklem içi kalkaneus kıırklarının cerrahi tedavisinde sinüs tarsi yaklaşımıyla lateral extensil yaklaşımın klinik ve radyolojik sonuçlarını karşılaştırmayı amaçladık.Yöntem:Sağlık Bilimleri Üniversitesi Gaziosmanpaşa Taksim Eğitim Araştırma Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Kliniği'nde temmuz 2012-Nisan 2017 dönemleri arasında eklem içi kalkaneus kırığı tanısıyla yatırılan ve açık redüksiyon-internal fiksasyon yapılan 48 hastanın 51 kalkaneus kırığı çalışmaya dahil edildi. Hastalar 2 grup altında incelendi. 1.grupta 23 hastanın 25 ayağına lateral extensil yaklaşımla, 2. grupta ise 21 hastanın 23 ayağına sinüs tarsi insizyonuyla minimal invaziv yaklaşımla açık redüksiyon-internal fiksasyon uygulandı. Çalışmamızda acile ilk başvurusunda hastalara rutin ayak grafileri çekildi. Kalkaneus kırığı saptanan hastalara bilgisayarlı tomografi çekilerek kırığın Sanders evrelemesi yapıldı.Bulgular:Çalışmaya dahil edilen hastaların sinüs tarsi grubunda 14'ü erkek (%60,9) iken 9'u kadındı(%39,1). Lateral extansil grubunda ise hastaların 18'i erkek(%72), 7'si kadındı (%28).Hastaların yaş ortalaması sinüs tarsi grubunda 46(19-68) iken lateral extansil grubunda yaş ortalaması 42 (14-59) olarak bulundu. Ortalama takip süresi sinüs tarsi grubunda ortalama 12 ay (8-48) iken lateral extansil grupta ise 33 ay (12-66) idi. Hastaların operasyon sonrası AOFAS skoru sinüs tarsi grubunda ortalama 85(63-100) bulunurken lateral extensil grubunda ortalama 83(52-93) olarak bulundu.Sonuç:Eklem içi kalkaneus kırıklarının cerrahi tedavisinde sinüs tarsi insizyonuyla yapılan minimal invaziv yaklaşımın eklemin anatomik redüksiyonunda ve kalkaneusun uzunluğunun,genişliğinin ve yüksekliğinin restore edilmesinde yeterli ve uygun cerrahixigörüş sağladığını ayrıca lateral extansil yaklaşımda sık görülen hasta ve cerrah için ciddi sorun teşkil eden cilt komplikasyonlarıyla daha az karşılaşılmasının ciddi avantaj sağladığını düşünmekteyiz.

Clinically and Radiologically Comparing Sinus Tarsi and Lateral Extensile Interventions for the Treatment of Intra-articular Calcaneal FracturesPurpose:In this study, we aimed to compare the clinical and radiological results of sinus tarsi approach and the lateral extensile approach, in the treatment of intra-articular calcaneal fracturesMethod:51 calcaneal fractures of 48 patients, who were hospitalized in Health Sciences University Gaziosmanpaşa Taksim Education and Research Hospital Orthopedics and Traumatology Clinic between July 2012 and April 2017 due to an intra-articular calcaneal fracture diagnosis, and who underwent open reduction-internal fixation were included in the study. Patients were evaluated under two groups. In the first group, lateral extensile approach was preferred for 25 feet of 23 patients, and in the second group for which sinus tarsi minimally invasive approach was preferred, open reduction internal fixation was used. When patients first applied the emergency clinic, routine foot radiography was ordered. Computerized tomography was taken for patients with calcaneal fracture, and Sanders classification of the fracture was determined.Results:Of the patients included in the study, there were 14 males (60.9%) and 9 females (39.1%) in the sinus tarsi group, whereas in the lateral extensile group there were 18 males (72%) and 7 females (28%). Mean age of patients were 46 (19-68) and 42 (14-59) in the sinus tarsi and lateral extensile groups, respectively. Mean follow-up period was 12 months (8-48) for the sinus tarsi group, and 33 months (12-66) in the lateral extensile group. Post-operative AOFAS score was 85 (63-100) in the sinus tarsi group, and 83 (52-93) in the lateral extensile group.Conclusion:Our results indicate that, in the surgical treatment of intra-articular fractures, minimally invasive approach through sinus tarsi incision provides sufficient andxiiiappropriate surgical exposure for anatomic reduction of the articulation and restoring the length, width, and height of the calcaneal, and is more advantageous in terms of decreased occurrence of skin complications, which are frequently observed in lateral extensile approach and create significant problems for. both the patient and the surgeon