Küçük hücreli dışı akciğer kanserinde neoadjuvan tedavi sonrası patolojik tam yanıtın prognostik önemi

Abstract

GİRİŞ: Bu çalışmanın amacı, neoadjuvan tedavi sonrası cerrahi rezeksiyon uygulanmış küçük hücreli dışı akciğer kanseri (KHDAK) hastalarının neoadjuvan tedaviye yanıtını etkileyen faktörleri araştırmak, patolojik tam yanıtı (pT0) olan hastaların yaşam süreleri ve prognozlarını değerlendirmektir. METOD: Kliniğimizde 2009-2016 arasında KHDAK tanısıyla neoadjuvan tedavi sonrası anatomik cerrahi rezeksiyon uygulanan hastaların demografik özellikleri, tümör boyutları ve histolojisi, klinik ve patolojik evreleri ve takip sonuçları kaydedildi. Hastalar, pT0 ve pT0 dışı olmak üzere 2 gruba ayrılarak neoadjuvan tedaviye tam yanıtı etkileyen faktörler analiz edildi. Her 2 grubun takiplerde nüks, metastaz gelişimi karşılaştırılarak T0 hastaların yaşam süresini etkileyen faktörler araştırıldı. BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 112 hastanın 96'sı erkek ve yaş ortalaması 60±8 (37-85) idi. pT0 olan hasta sayısı 30 (%27) idi. Demografik özellikleri, radyolojik tümör boyutu, klinik evresi, neoadjuvan tedavi nedenleri ve şekilleri, tümör histolojisi, tümör yerleşim yeri ve rezeksiyon tipleri iki grup arasında benzerdi (P>0.05). Neoadjuvan tedavi sonrası radyolojik değerlendirmede, pT0 hastaların tümör boyutları anlamlı olarak daha fazla küçülmüştü (P = 0.002). Hastaların 38±3 ay takip süresinde pT0 hastaların yaşam süresi (75±9 ay), diğer hastalara (30±4 ay) göre daha uzundu (P ˂ 0.001). pT0 hasta grubunda takiplerinde nüks veya metastaz gelişimi belirgin düzeyde düşük bulundu (P ˂ 0.001).SONUÇ: Neoadjuvan tedavi sonrası cerrahi rezeksiyon uygulanan ve pT0 olan hastalarda yaşam süresi erken evre akciğer kanseri olguları kadar uzundur. Takiplerinde nüks veya metastaz gelişme durumu da oldukça düşüktür. Neoadjuvan tedavi olarak sadece kemoterapi veya kemoradyoterapi uygulanması arasında fark olmadığı sonucu da son literatürlere uygundur. Neoadjuvan tedaviye yanıtı değerlendirmek için daha geniş kapsamlı ve genetik çalışmalara ihtiyaç vardır. Ancak tedaviye tam yanıtı patolojik değerlendirmede söyleyebildiğimiz için, neoadjuvan sonrası cerrahi rezeksiyon uygun hastalarda öncelikli tedavi yöntemidir.

Objectives: The aim of this study is to investigate the factors affecting the treatment response to neoadjuvant therapy in patients with non-small cell lung cancer (NSCLC) who underwent surgical resection after neoadjuvant therapy and to determine survival rates and prognosis of patients with pathological complete response (pT0).Methods: Demographic characteristics, tumor size and histology, clinical and pathological stages and follow-up results of the patients with the diagnosis of NSCLC who underwent anatomical surgical resection after neoadjuvant therapy in our clinic between 2009-2016 were recorded. The patients were divided into two groups as pT0 and non-pT0 and the factors affecting complete response to neoadjuvant therapy were analyzed. The factors affecting survival rates of T0 patients were investigated by comparing the development of recurrence and metastasis in both groups during follow-up.Results: 112 patients involved in the study, 96 were male and their mean age was 60±8 (37-85). The number of patients with pT0 was 30 (27%). The radiologic evaluation after neoadjuvant therapy showed that tumor sizes in patients with pT0 were significantly smaller (p= 0.002). During the follow up period of 38±3 months, the survival time of patients with pT0 (75±9 months) was longer than that of the other patients (30±4 months) (p ˂ 0.001). In the follow-up of patients with pT0, the development of recurrence or metastasis was found to be significantly low (p ˂ 0.001).Conclusion: The survival rates of the patients with pT0 who underwent surgical resection after neoadjuvant therapy are as long as that of the early stage lung cancer cases. The development of recurrence or metastasis during follow-up is quite low. More comprehensive and genetic studies are required to evaluate the response to neoadjuvant therapy. However, surgical resection after neoadjuvant therapy in appropriate patients is preferential treatment method since complete response to treatment can also be stated with pathological evaluation.