Ratlarda deneysel olarak oluşturulmuş koroziv ösofagus yanık modelinde amnion mayisinin tedavi edici etkisi

Abstract

AMAÇ: Çocuklar ve erişkinlerde koroziv madde alımları akut ve kronik dönemde morbidite ve mortaliteye, özellikle uzun dönemde ösofagus darlığına neden olmaktadır. Buna rağmen morbidite ve mortaliteyi engelleyecek standart tedavi yöntemleri bulunmamaktadır. Bu amaçla yara iyleşmesinde etkili olduğu gösterilen amnion mayisinin koroziv ösofagus yanıklarında etkisini gözlemlemek amacıyla bu çalışma yapıldı. MATERYAL VE METOD : Çalışmada 32 adet Sprague Dawley tipi rat eşit olarak 4 gruba ayrıldı. Grup 1 (Distile su kontrol grubu) ve Grup 2 (Amnion mayisi kontrol grubu)'deki ratlara herhangi bir işlem yapılmadı, Grup 3 (% 25 lik NaOH ile yanık - distile su grubu) veGrup 4 (% 25 lik NaOH ile yanık - amnion mayi grubu)'teki ratların ise distal ösofaguslarında gavaj kullanılarak % 25 lik NaOH ile koroziv yanık oluşturuldu. Tüm ratların 3 gün boyunca serbest olarak standart olarak beslenmeleri ve sıvı olarak Grup 1 ve Grup 3'tekilerin distle su, Grup 2 ve Grup 4'tekilerin ise amnion mayi almaları sağlanarak gözlendi. 3. günün sonunda tüm ratların distal ösofagusları histopatolojik inceleme yapmak amacıyla çıkartıldı. Histopatolojik değerlendirme kriterleri olarak inflamasyon, epitel kaybı, hemoraji, m.mukoza hasarı, submukozada kollajen birikiminde artış, t. muskularisde kollajen birikimi ve total hasar skoru değerlendirildi. Ayrıca biyokimyasal olarak toplam antioksidan status (TAS), toplam oksidatif status (TOS), oksidatif stres indeksi (OSİ) ve malondialdehit (MDA) düzeyi çalışmak amacıyla kanları alındı.BULGULAR: Histopatolojik değerlendirme sonucunda, total hasar skoru açısından yanık oluşturulmayan gruplar olan Grup 1 ve Grup 2 de benzer bulundu. Ancak , total hasar skoru yanık oluşturulan gruplar olan Grup 3 ve Grup 4'te Grup 1'e kıyasla anlamlı derecede farklıyken Grup 3 ve Grup 4 arasında ise fark tespit edilemedi. Buna karşın istatistiksel olarak anlamlı olmasa da Grup 4'te Grup 3'e kıyasla epitel kaybının daha az, submukozal kollajen birikiminin daha fazla olduğu izlendi.Biyokimyasal olarak TOS değerleri yanık oluşturulan gruplarda yüksek, TAS değerleri ise yanık oluşturulan gruplarla oluşturulmayan gruplar arasında benzerdi.SONUÇ: Amnion mayisinin alkali ösofagus yanıklarının tedavisinde akut dönemde etkinliği gösterilemedi.Anahtar Kelimeler: Ösofagus, Koroziv Madde, Amnion Mayi, alkali yanık

OBJECTIVE: Corrosive esophageal burns are common causes of morbidity and mortality in both children and adults, and it may cause esophageal narrowing in long term. However, there is still no standard treatment methods to prevent morbidity and mortality. The objective of this study is to evaluate the effect of amniotic fluid, which is shown to be effective in wound healing, in corrosive esophageal burns.MATERIAL AND METHODS: Thirty-Two Sprague Dawley rats were divided into four groups randomly. No procedure performed to the rats in Group 1 (distilled water control group) and Group 2 (amniotic fluid control group). Caustic esophageal burn was created by instilling %25 NaOH into the distal esophagus orally by gavage in Group 3 (caustic burn with %25 NaOH – distilled water group) and Group 4 (caustic burn with %25 NaOH - amniotic fluid group). The rats in Group 1 and 3 had distilled water, the rats in Group 2 and 4 had amniotic fluid as liquid and all rats are allowed to feed freely and observed for three days. After three days all rats were euthanized and distal esophagus materials are kept for histopathological evaluation. The criteria of histopathological evaluation were inflammation, epithelial loss, hemorrhage, muscularis mucosa damage, increase of collagen deposition in submucosa, collagen deposition in tunica muscularis and total damage score. Blood analyze performed biochemically to determine the levels of total antioxidant status (TAS), total oxidant status (TOS), oxidative stress index (OSI) and malondialdehyde (MDA).RESULTS: After histopathological evaluation, total damage scores found similar in Group 1 and 2. There was a significant difference in histopathological total damage scores in Group 3 and 4 compared to Group 1. But there was no difference detected between Group3 and 4. Despite it is not statistically significant, it is found that the epithelial loss is less in Group 4 compared to Group 3 and submucosal collagen deposition is more in Group 4 compared to Group 3. In biochemical evaluation, TOS levels were higher in burn-formed groups, but TAS levels were similar between burn-formed and control groups.CONCLUSION: Amniotic fluid is not effective in the treatment of alkali esophagus burns in acute period.KEY WORDS: Esophagus, corrosive, amniotic fluid, alkali burns