Ghrelin düzeyinin makrozomi prediksiyonundaki rolünün araştırılması

Abstract

Giriş: Gestasyonel Diabetes Mellitus, gebelikte en sık görülen ve günümüzde sıklığı giderek artan bir endokrin patolojidir. Fetal makrozominin en önemli nedeni olarak gösterilmektedir. GDM' nin komplikasyonlarından olan fetal makrozomi önemli bir fetal-maternal morbidite nedenidir. GDM, ilk defa gebelikte ortaya çıkan veya ilk kez gebelikte tanı konulan glukoz intoleransı olarak tanımlanmaktadır. Değişik etiyopatolojik nedenlerle insulin eksikliği veya insensitivitesi sonucu organların kronik hiperglisemiye maruz kaldığı klinik bir hastalık tablosu olarak tanımlanır. Ghrelin, gastrointestinal sistem tarafından üretilen, santral etki ile yeme davranışı ve vücut ağırlığı düzenlenmesinde görev alan bir peptit hormondur. Mevcut çalışma, fetal makrozomiyi öngörmede ghrelinin olası rolünü araştırmak amacıyla planlanmıştır. Materyal ve Metod: Çalışma grubunu kliniğimize başvuran 130 gebe oluşturdu. Bu gebeler GDM'li makrozomik fetusa sahip (n= 32), GDM'li AGA fetusa sahip (n= 35) GDM olmayıp makrozomik fetusa sahip grup (n= 32) ve GDM olmayıp AGA fetusa sahip grup (n=31) olarak 4 gruba ayrıldı. Tüm gebelerden 24-32. gestasyonel hafta arasında venöz kan örnekleri alındı. Serum ghrelin düzeyleri enzyme-linked immunosorbent assay yöntemi (Bio-Tek Instruments ELx800 Microplate Reader VT, USA) ile ölçüldü. Bulgular: GDM+LGA grubunda ( 57pg/dl ±12 pg/dl) ve GDM+AGA grubunda (52 pg/dl±12pg/dl) maternal kan ghrelin düzeyi Normal+AGA grubundan(46 pg/dl±11 pg/dl) anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p<0,05). Makrozomik fetusu olan gebelerde ghrelin düzeyi, fetusu normal kiloda olanlardan yüksek bulunmuştur( 55.5 vs 49.0, p:0.003). Makrozomili fetus varlığının öngörüsünde tek değişkenli modelde BDP %, HC %, AC %, FL %, ghrelin değerlerinin istatistiksel olarak anlamlı etkisi olduğu belirlendi (p˂0,05). Çok değişkenli modelde ise AC % değerinin etkisi; BDP %, HC %, FL % ve ghrelin değerinin etkisinin önüne geçerek daha bağımsız etki göstermiştir. Sonuç: Bu çalışmada maternal kan ghrelin düzeyini GDM'li gebelerde ve fetusu makrozomik olan normal gebe grubunda yüksek saptadık ancak makrozomiyi öngörmede AC gibi bağımsız bir değişken olmadığını gösterdik.

Introduction: Gestational diabetes mellitus is defined as glucose intolerance emerged or diagnosed for the first time during pregnancy. Also described that it is a clinical disorder which organs have incurred chronic hyperglycemia resulted by insulin deficiency or insensitivity caused by different etiopathologic findings. Ghrelin is a peptide hormone which produced by gastrointestinal system and functioned to regulation of body weight and eating behaviours by central effect. This study was designed to investigate the possible role of ghrelin in predicting fetal macrosomia. Material and methods: 130 pregnant women which had visited our clinic has formed our study. These pregnant women diverge to 4 groups which are macrosomic fetus with gestational diabetes (n=32), AGA fetus with gestational diabetes (n=35), macrosomic fetus without gestational diabetes (n=32) and AGA fetus without gestational diabetes (n=31). All pregnant women had given venous blood samples between 24 and 32 weeks. Serum ghrelin levels were measured by enzyme-linked immunosorbent assay. Findings: The maternal blood ghrelin levels has found higher significance in GDM+LGA group (57pg/dl ±12pg/dl) and GDM+AGA group (52pg/dl ±12pg/dl) than Normal + AGA group (46pg/dl ±11pg/dl). There was no difference of ghrelin levels statistically between GDM+LGA group (57pg/dl ±12pg/dl) and GDM+AGA group (52pg/dl ±12pg/dl) (p<0,05). There were no significant difference with the ghrelin levels between Normal+LGA group (54pg/dl ±12pg/dl) and Normal+AGA group (46pg/dl ±11pg/dl) (p<0,05). To predict the macrosomic and non macrosomic patients, BPD %, HC %, AC%, FL% had significant effects to ghrelin levels statistically (p<0,05). Also found that AC values has independent effect to predict macrosomia. In addition this effect also has been highlighted and more independent compared to the other factors. Results: The findings of the study demonstrate that ghrelin levels has increased in pregnants with GDM but it was not an independent varie to predict macrosomia.