Ayak bileği kırıklarında yeni bir sınıflandırma

Abstract

Ayak bileği, üç farklı kemik tarafından oluşması ve karmaşık anatomisinedeniyle travma sonrası çok çeşitli kırık tipleri oluşabilen bir eklemdir. Bu kırıktiplerinin tedavisine karar vermekte, sınıflandırma yapmak önemlidir. Ancak mevcutsınıflandırma sistemlerinin birçok yönden eksikleri bulunmaktadır. Bu tezin amacıyeni bir ayak bileği kırıkları sınıflandırması oluşturmak, bu yeni sınıflandırmayımevcut sınıflandırmalarla karşılaştırmaktır.Kliniğimizde 2014-2017 yılları arasında ayak bileği kırığı nedeniyle ameliyatedilen toplam 90 hasta çalışmaya dahil edildi. Bu hastaların son kontrollerinderadyolojik ve klinik olarak değerlendirildi. Radyolojik değerlendirmede KellgrenLawerenceayak bileği osteoartrit sınıflandırması kullanıldı. Klinik değerlendirme iseAOFAS ve OMAS skorları ile yapıldı.Bu hastalara ait ameliyat öncesi ön-arka ve yan grafiler 4 farklı deneyimesahip gözlemci tarafından 2 farklı zamanda, 4 farklı sınıflandırma sistemine göresınıflandırıldı. Bu sınıflandırmalar; Lauge Hansen, Weber, AO-OTA ve bizimtarafımızdan geliştirilen Tanımlayıcı Ayak bileği Kırıkları Sınıflandırması (TAKS)idi. Bu yeni sınıflandırma sistemi, ayak bileği kırığı tanımlarken lateral, medial,posterior, sindesmoz ve dislokasyon olmak üzere 5 farklı parametrenin kullanıldığıtanımlayıcı bir sınıflandırma sistemidir.Bu dört sınıflandırma sisteminin gözlemciler arası ve gözlemciler içitutarlılığı istatiksel olarak değerlendirildi. Ayrıca bu sınıflandırma sistemleri,hastaların son kontrollerindeki klinik ve radyolojik sonuçlarına göre, prognozutahmin edebilirlikleri açısından da analiz edildi.TAKS'ın hem gözlemci içi hem de gözlemciler arası uyumu diğersınıflandırma sistemlerinden yüksek bulundu. Ayrıca diğer sınıflandırmasistemlerinin kırığın prognozu ile ilgili bilgi vermediği, ancak TAKS'ın özellikledislokasyon parametresinin prognoz hakkında fikir verdiği bulundu.Geliştirmiş olduğumuz bu yeni ayak bileği sınıflandırması, ezberlenmesikolay, deneyimden bağımsız olarak her gözlemci tarafından benzer olaraksınıflandırılabilen ayrıca prognoz hakkında fikir sağlayan bir sınıflandırmadır. Busınıflandırmanın gelecekte ayak bileği kırıklarında yaygın olarak kullanılacağıdüşüncesindeyiz.

Numerious type of fracture may occur at the the ankle joint due to itscomplex bony and ligamentous anatomy. Classification of these fractures isextremely important to guide the treatment. However, the current classificationsystems have various disadvantages and weak points regarding diagnostic, threuapticand prognostic point of view. The purpose of this thesis is to desing a newclassification sysytem for ankle fractures and to compare this classificationsystem with previous systems.Ninety patients who underwent surgical treatment with a diagnosis of anklefracture between 2014 and 2017 in our hospital were reviewed retrospectively. Allpatients were assessed with both clinical and radiological evaluation at the finalfollow-up. Ankle radiographs were used to rate the degree of post-traumaticosteoarthritis using Kellgren-Lawerence ankle osteoarthritis classification. In theclinical evaluation, AOFAS and OMAS scores were used.Preoperative AP/lat ankle radiographs were classified by four orthopaedicsurgeons at two different times with Lauge Hansen, Weber, AO/OTA andDescriptive Ankle Fracture Classification (DAFC) which is the classification wecreated. This new classification system is a descriptive classification system, whichdefines the ankle fracture according to five different anatomic location: lateral,medial, posterior, syndesmosis and dislocation. Moreover, at each location, there aresubgroups defining the pattern of the fracture.Inter and intra-observer reliability of four classification systems wereanalysed. Furthermore, the correlation between the final clinical and radiologicalstatus and the classification system was evaluated to determine the prognostic valueof the classification systems.Inter and intra-observer reliability of the DAFC was found better than theprevious systems. None of the classification system had prognostic value, butdislocation parameter in the new classification system predictive value for bothclinical and radiological outcome.This new ankle fracture classification system seems to be easy to learn, theratings are not influenced by the experience of the observer, and provides futureinformation about the prognosis of the patient. We hope that this classification willbe used widely for ankle fracture in the future.