Karın ağrısı nedeniyle acil servise başvuran hastaların ağrı şiddetinin ölçümü ve acil hekimlerinin ağrı yönetimindeki tutumlarının değerlendirilmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmada; akut karın ağrısıyla acil servise başvuran hastalarda acile kabul ve 2. saat sonunda ağrı şiddetlerinin ölçümü, hastaların tedaviye verdikleri yanıtlar ve acil hekimlerinin ağrı yönetimindeki tutumlarını ortaya koymak amaçlandı.Materyal-Metod: Bu tez çalışmasına non travmatik karın ağrısı nedeniyle Antalya Eğitim ve Araştırma Hastanesi Acil Servisine başvuran hastalar alındı. Hastaların demografik verileri, karın ağrısı lokalizasyonu, fizik muayene bulguları, hekimin ön tanısı, uyguladığı analjezi ile hastanın karın ağrısının ilk muayene sırasında, 2. saat ve taburculuklarındaki ağrıları 'Wong-Baker Yüzler Ağrı Ölçeği' (WAÖ), 'Sözel Derecelendirme Ölçeği' (SDÖ) ve 'Sayısal Ağrı Ölçeği' (SAÖ) kullanılarak elde edilen skorları ile kaydedildi. Hastaların geliş ve 2. Saat ağrı ölçekleri karşılaştırıldı.Bulgular: Çalışmaya dahil edilen 351 hastanın 196'sı kadın (%55.8), 155'i (%44,2) erkekti. Hastaların ortalama yaşı 43±16.9 olarak bulundu. Çalışmaya alınan hastalarda en sık görülen karın ağrısı nedenleri sırasıyla renal kolik, akut kolesistit, akut apendisit idi. Hastaların %16.8'inde hekimlerin ön tanısı yoktu. Çalışmaya alınan hastaların başvurusunda WBÖ'ne göre %91'inde belirgin ve üzeri ağrı vardı. SDÖ'ne göre %92'sinde orta ve üzeri ağrı, SAÖ'ne göre %82 sinde 6 ve üzeri ağrı vardı. Hastaların kabullerinde ölçülen WAÖ, SDÖ ve SAÖ arasında yüksek düzeyde korelasyon tespit edildi. İkinci saatin sonunda WBÖ'ne göre 84 (%24) hastanın belirgin şiddette ve üstü ağrı ile, SDÖ ölçeğine göre 114 (%32) hastanın orta ve şiddetli ağrı ile, SAÖ göre 57 (%16) hastanın karın ağrısı şiddeti 6 ve üzeri ile acil servisten ayrıldığı tespit edildi. Başvurusundan itibaren analjezik uygulanmasına ve uygulanan analjezik türlerine göre gruplanarak, ağrı ölçek farklarıyla kıyaslandı. Bu kıyaslamada tüm analjeziklerin analjezik uygulanmamasına göre ağrıyı daha çok düşürdüğü görüldü (p<0.05). İlaç uygulanan hastalarda, birden fazla ilaç kullanımı, parasetamol, NSAİD ve narkotik analjezik arasında istatistiksel anlamda fark bulunmadı (p>0.05).Sonuç: Karın ağrılı hastalara analjezik uygulama ile ağrıları azalmaktadır. Analjezik türü ile birden fazla analjezik uygulama arasında ağrı şiddetinde azalma açısından fark yoktur. Hastaların ağrı şiddetlerinin ölçümünde ve tedaviye yanıtında WAÖ, SAÖ ve SDÖ kullanılabilir. Bu üç ölçek birbiri ile koreledir. Bununla birlikte hastaların ağrısına yönelik tedavi acil hekimlerince yeterli düzeyde uygulanmamaktadır ve ağrı takibi yapılmamaktadır.Anahtar kelimeler; Karın ağrısı, Ağrı ölçekleri, Analjezik, Acil servis

Objective: The aim of this study was to evaluate the severity of pain in the patients admitted to the emergency room with acute abdominal pain and to measure the pain severity at the end of the 2nd hour, to respond the patients to the treatment and to evaluate the attitudes of the emergency physicians in pain management.Materials and Methods: Patients who were admitted to Antalya Training and Research Hospital Emergency Department due to non-traumatic abdominal pain were included in this study. Demographic data of the patients, localization of abdominal pain, physical examination findings, preliminary diagnosis of the physician, analgesia applied by the patient during the first examination of abdominal pain, the 2nd hour and discharged pains 'Wong-Baker Faces Scale' (WFS), 'Verbal Rating Scale' (VRS) and the scores obtained by using the 'Numeric Rating Scale' (NRS) were recorded.Results: Of the 351 patients included in the study, 196 (55.8%) were female and 155 (44.2%) were male. The mean age of the patients was 43 ± 16.9 years. The most common causes of abdominal pain were renal colic, acute cholecystitis, acute appendicitis, respectively. In 16.8% of the patients, physicians were not pre-diagnosed. According to the Wong Baker Pain Scale, 91% of patients had marked and severe pain, to VRS 92% of the patients had pain in the middle or above, and according to NRS 82% of the patients had and 6 or more pain. A high level of correlation was found between WFS, VRS and NRS. At the end of the second hour, according to WFS, 84 (24%) patients had moderate and severe pain, to VRS, 114 (32%) patients had moderate and severe pain, and according to NRS 57 (16%) patients had abdominal pain severity 6 and above. Analgesic application and analgesic types were grouped according to pain scale differences. In this comparison, it was seen that all analgesics decreased the pain more than the analgesic application (p <0.05). There was no statistically significant difference between drug use, paracetamol, NSAID and narcotic analgesic (p> 0.05).Conclusion: The pain is reduced by analgesic application to abdominal pain patients. There is no difference between analgesic type and multiple analgesic applications in terms of decrease in pain intensity.In the response of patients to the treatment of pain severity and response to treatment, WFS, VRS and NRS can be used. These three scales are correlated. However, the treatment for the pain of the patients is not adequately administered by the emergency physicians and the pain is not followed up.Keywords; Abdominal pain, Pain scales, Analgesic, Emergency department