Çocukluk çağı üriner sistem infeksiyonlarına yol açan etkenlerin dağılımı ve antibiyotik duyarlılıklarının araştırılması

Abstract

Üriner sistem enfeksiyonları (ÜSE) çocukluk döneminde üst solunum yolu enfeksiyonlarından sonra en sık görülen enfeksiyon grubudur (1). Puberte öncesi kız çocukların %3-5'i, erkek çocukların ise %1-2'si en az bir kez semptomatik idrar yolu enfeksiyonu geçirirler (1, 2, 3). Bu enfeksiyonlar göreceli olarak antibiyotiklerle tedavi edilebilen iyi huylu bölgesel enfeksiyonlar olabileceği gibi daha ciddi sorunların da habercisi olabilir. Ülkemizde çocukluk çağı hipertansiyonu ve kronik böbrek yetmezliğinin en önemli sebebi olarak vezikoüreteral reflü zemininde gelişen idrar yolu enfeksiyonları gösterilmektedir. Bu hastaların erken tanı alması ve etkin tedavinin uygulanması gelişebilecek komplikasyonlarin azaltılması açısından çok önemlidir. Üriner sistem enfeksiyonlarında en sık rastlanan etkenler gram (-) enterik bakterilerdir. Bunların arasında da %80 sıklıkla Escherichia coli (E.Coli) ilk sırayı almaktadır. Virüsler ve mantarlar da üriner sistem enfeksiyonu etkeni olabilirler (1, 2, 3). Üriner sistem enfeksiyonu şüphesi varlığında idrar kültürü alındıktan sonra en sık karşılaşılan mikroorganizmalara etkin olan ampirik antibiyotiklerle tedaviye başlanır. Ancak uygun olmayan antibiyotik kullanımı nedeniyle pek çok antibiyotiğe karşı direnç oluşmuştur (4). Antibiyotik duyarlılıkları ülkeden ülkeye , bölgeden bölgeye değişebileceği için özellikle kültür sonuçları beklenirken başlanacak ampirik antibiyotik seçimi esnasında o bölgeyi yansıtan raporların dikkate alınması gerekir. Uluslararası çalışmaların bu konuda yol göstericiliği daha zayıf olabilir. Bu çalışmamızda , çocukluk döneminde üriner sistem enfeksiyonuna yol açan etkenlerin profili ve antibiyotik duyarlılıklarını araştırarak tedavide başarıyı arttırmayı ve komplikasyonların gelişimini önlemeye yararlı olabilecek sonuçlara ulaşmayı amaçladık.

Daha sonra doldurulacaktır.