Rotator kılıf yırtığı modellemesinde eritropoetinin iyileşmeye etkileri: Ratlarda histopatolojik ve biyomekanik deneysel çalışma

Abstract

Amaç: Bu çalışmamızdaki amacımız, ratlarda rotator kılıf tamiri sonrasında eritropoetin kullanımının iyileşmeye etkisini histopatolojik ve biyomekanik olarak göstermekti.Metod: Çalışmaya, 72 adet rat dahil edildi. Tam kat supraspinatus tendon yırtığı oluşturup, tamir edildi. 1. grup (n:24) kontrol grubunda sadece cerrahi tamir uygulandı. 2. grup, lokal grupta (n:24) cerrahi tamir sonrası, lokal olarak 500 ü/ kg dozdan, 3. Grup, sistemik grupta ise (n:24) cerrahi tamir sonrası 10 gün süre sistemik 500ü/kg/gün dozdan sistemik eritropoetin (EPO) uygulaması yapıldı. Her gruptaki ratların yarısı (n:12) 10. günde (erken), diğer yarısı (n:12) 28. Günde (geç) sakrifiye edilerek, histopatolojik (n:6) ve biyomekanik (n:6) incelemeye tabii tutuldu.Bulgular: Erken kontrol grubu ile erken sistemik grup arasında maksimum yük değerleri açısından anlamlı fark bulunmaktadır (p<0.05). Tenosit ve ekstrasellüler matriks değerlerinde, erken lokal grup ile erken kontrol grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmaktadır (p<0.05). Tenosit değerlerinde, geç kontrol grubu ile geç lokal ve geç sistemik grup arasında istatistiksel açıdan fark bulunmaktadır (p<0.05). Ekstra sellüler matriks ve vaskülarite değerlerinde, geç lokal grubu ile diğer geç gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmaktadır (p<0.05). Geç gruplar arasında ise geç kontrol grubu ile diğer gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmaktardır (p<0.05).Sonuç: Biyomekanik açıdan eritropoetin uygulamasının tendon iyileşmesine erken dönemde, histopatolojik açıdan ise geç dönemde katkı sağladığı görülmüştür.Anahtar kelimeler: Rotator kılıf yırtığı, Eritropetin, Hayvan deneyi

Aim: Our aim was to investigate the effect of erythropoietin, histopathologically and biomechanically on rotator cuff injury repair model.Method: 72 rats were included in this study. Supraspinatus full thickness tendon tear was created and repaired surgically. In control group (n: 24) surgically repair was performed without erythropoietin injection. Erythropoietin injected in the surgical area in local group (n: 24) and in systemic group (n: 24) Erythropoietin was injected intraperitoneally for 10 days after surgical repair. Sacrification was made at two time points: 10th day (n: 12) (early) and 28th day (n: 12) (late). Histopathological (n: 6) and biomechanical examination (n: 6) was done in each group.Results: Maximum load was smaller in early control group than early systemic group (p<0.05). There was no differences between early local group and early control group (p>0.05). No differences was noted in the late groups in terms of maximum load (p>0.05). Tenocytes and ground substance scores was smaller in early local group than early control group (p<0.05). Tenocytes scores was smaller in the late local and the late systemic group than the late control (LC) group (p<0.05). Ground substance and vascularity scores were the smallest in the late local group (p<0.05). Vascularity scores did not differ in the early sacrificed groups (p>0.05). In the terms of collagen and total bonar scores there was no significant changes between early control group and the other early sacrificed groups(p>0.05). Local control group had the highest bonar scores in the late sacrificed groups (p<0.05).Result: Erythropoietin application had positive affect on tendon healing biomechanically in the early sacrificed group and histopathologically in the late sacrificed group.Key words: Rotator cuff tear, Erythropoietin, Animal model