Yüksek doz insülin ile birlikte oral antidiabetik kullanan hastalarda tedaviye dapagliflozin eklenmesinin kan şekeri regülasyonu üzerine etkileri

Abstract

Diabetes Mellitus insülin hormon sekresyonunun ve/veya insülin etkisinin mutlak veya göreceli eksikliği sonucu karbonhidrat, lipid ve protein metabolizmasında bozukluklara yol açan kronik hiperglisemi ile karakterize, etyolojisinde birden fazla faktörün rol oynadığı metabolik bir hastalıktır. Sürekli tedavi gerektirmesinin yanı sıra akut ve süreğen dönemde yol açtığı komplikasyonlar nedeniyle ciddi bir mortalite ve morbidite sebebidir. Etyolojide sorumlu faktörlerin çok çeşitli olması nedeniyle tedavisinde de birçok ajan kullanılmaktadır. Özellikle tedavide yüksek doz insülin kullanılmasının istenmeyen anabolik ve mitojenik etkileri yanında hasta uyumunda azalmaya neden olduğu bilinmektedir. SGLT-2 inhibitörleri yakın dönemde etkililiği ve güvenilirliğinin yanısıra komorbid kardiyak hastalık profili üzerine olumlu etkileri gösterilmesi nedeniyle önemi ve kullanımı artmakta olan moleküllerdir. Bu bilgilerin ışığında SGLT-2 inhibitörlerinden dapagliflozinin özellikle yüksek doz insülin kullanan hastaların kan şekeri regülasyonu, insülin ihtiyaçları ve biyokimyasal parametreleri üzerindeki etkilerini görmek amacıyla çalışmamızı planladık.GEREÇ VE YÖNTEM: Bu retrospektif çalışmada 2017 yılında Fatih Sultan Mehmet Eğitim ve Araştırma Hastanesi İç Hastalıkları ve Diyabet Polikliniğine başvuran ve ayaktan takip edilen ve yüksek doz (>0.5Ü/kg) insülin tedavisi almakta olan 41 hastanın başvuru anında ve mevcut tedavilerine dapagliflozin eklendikten 3 ay sonraki insülin ihtiyaçları, kan ve idrar biyokimya parametreleri ve kan basınçları karşılaştırılmış, bu parametrelerin birbirleri ve tedaviye eklenen dapagliflozin ile ilişkileri araştırılmıştır.BULGULAR:Çalışmamıza dahil edilen yüksek doz insülin kullanan olguların 30'unda, 3. ayın sonunda günlük ortalama insülin ihtiyaçlarında, HbA1c ve açlık plazma glukozu değerlerinde istatiksel olarak anlamlı düşüş görülmüştür. (p<0,001) Aynı 30 olgunun yapılan biyokimyasal testlerinde kreatinin, plazma sodyumu ve hesaplanan anyon gap değerlerinde istatiksel olarak anlamlı yükselme gözlenirken (p<0,05), bakılan BUN, pH, HCO3- değerlerinde, diğer elektrolitlerde, lipid profili ve serum ürik asit düzeylerinde istatiksel olarak anlamlı değişiklik saptanmamıştır. (p>0,05) Ek olarak 30 olgunun başvuru anında ve 3. ayda ölçülen ortalama sistolik ve diastolik kan basınçlarında anlamlı değişiklik gözlenmemiştir. (p>0,05)SONUÇ:Çalışmamızın sonucunda yüksek doz insülin tedavisi almakta olan Tip 2 DM tanılı hastalarda tedaviye Dapagliflozin eklenmesinin günlük insülin ihtiyacı, açlık plazma glukozu ve HbA1c değerlerinde anlamlı düşüşe sebep olduğu, bununla birlikte venöz kan gazında bakılan pH'ta anlamlı değişiklik olmaksızın anyon gap artışına sebep olduğu görülmüştür. Bu anyon gap artışının çalışma sonucunda gözlenen istatiksel olarak anlamlı sodyum artışına bağlı olduğu düşünülmüştür. Ek olarak hastaların kreatinin değerlerinde bazal değerlere göre istatiksel olarak anlamlı yükselme saptanırken, buna GFR düşüşü veya BUN artışı eşlik etmemiştir. Olgularda bakılan diğer elektrolitlerde (potasyum, klor, fosfor, kalsiyum, magnezyum), Hb ve hematokrit düzeylerinde, spot idrada albumin/kreatinin bakılarak hesaplanan mikroalbüminüri düzeyinde ve kan basıncı düzeylerinde tedaviye dapagliflozin eklenmesiyle istatiksel anlamlılık gösteren değişiklik görülmemiştir. Olgu sayısının artırılarak bakılan bazı parametrelerde istatiksel olarak anlamlı değişim izlenebileceği düşünülmüş olup, daha fazla olgu ile daha ileri çalışmalara ihtiyaç olduğu kanısına varılmıştır.ANAHTAR KELİMELER:Tip 2 Diabetes Mellitus, SGLT-2 inhibitörü, Dapagliflozin, insülin, oral antidiabetik

ABSTRACTAIMS:SGLT-2 inhibitors are novel molecules that are prevalent and increasing in use due to their efficacy and safety, as well as their positive effects on the comorbid cardiac disease profile. Dapagliflozin, a selective inhibitor of sodium-glucose cotransporter 2 (SGLT2), has been shown to improve glycemic control, stabilize insulin dosing and mitigate insulin-associated weight gain. In the light of this information, we planned our study to see the effects of dapagliflozin on blood-sugar regulation, insulin requirements and biochemical parameters in patients using high-dose insulin.METHODS:In this retrospective study, we collected data of 41 patients using high-dose insulin (>0.5U/kg) who were admitted to Fatih Sultan Mehmet Training and Research Hospital Internal Medicine and Diabetes Policlinic in 2017. Blood and urine biochemical parameters and blood pressures were compared at the time of admission and 3 months after the addition of dapagliflozin to existing treatments. And these parameters were investigated regarding the relation to each other and with dapagliflozin added to the treatment.RESULTS:A statistically significant decrease in the mean daily insulin requirement, HbA1c and fasting plasma glucose values was observed in 30 of the high-dose insulin-treated patients included in our study, at the end of the third month. (p <0,001) Statistically significant increase in creatinine, plasma sodium and calculated anion gap values were observed in biochemical tests of the same 30 patients. (p <0,05) No statistically significant changes were observed in BUN, pH, HCO3- values, lipid profile and serum uric acid levels and in other electrolytes. (p >0,05) In addition, no significant changes were observed in the mean systolic and diastolic blood pressures measured at the time of admission and at the third month in 30 patients. (p >0,05)CONCLUSIONS: As a result of our study we found that the addition of dapagliflozin to the treatment of Type 2 DM patients receiving high-dose insulin therapy resulted in a significant decrease in daily insulin requirement, fasting plasma glucose and HbA1c values. In addition statistical analyzes led to an increase in the anion gap without significant changes in the pH observed in venous blood gases. This anion gap increase was thought to be due to the statistically significant increase in sodium observed at the end of the study. In addition, there was statistically significant increase in creatinine values of patients compared to basal values without GFR decline or BUN increase. There was no statistically significant change in other electrolytes (potassium, chlorine, phosphorus, calcium, magnesium), Hb and hematocrit levels, also in microalbuminuria calculated by spot urine albumin / creatinine levels with the addition of dapagliflozin to the treatment. It has been thought that statistically significant changes can be observed in some of the parameters examined by increasing the number of cases and more studies are needed with more cases.KEYWORDS:Type 2 Diabetes Mellitus, SGLT-2 inhibitors, Dapagliflozin, high dose insulin therapy, oral antidiabetics