Prematüre bebeklerin yenidoğan yoğun bakımünitesinden taburculukları sonrasında yenidenhastaneye yatış nedenleri

Abstract

Amaç: Prematürelerde artan sağ kalım oranları uzun süreli izlemde artmış morbiditeyi beraberinde getirmiştir. Bu çalışmanın amacı prematürite ve beraberinde ortaya çıkan sorunlar nedeniyle yenidoğan yoğun bakım ünitesinde (YYBÜ) izlenen hastaların taburculuk sonrasında ilk bir yıl içerisinde tekrarlayan hastaneye yatış nedenlerini incelemektir. Metod: Bu çalışmada 1 Ocak 2007- 31 Aralık 2007 tarihleri arasında Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi YYBÜ'nde yatıp çıktıktan sonra 1 yıl içerisinde en az 1 kez tekrar hastaneye yatan prematüre bebekler retrospektif olarak değerlendirildi. Çalışmaya alınan hastaların verileri için hastane kayıtları incelendi. Olguların YYBÜ'nde yatarken sahip oldukları demografik ve klinik parametreler kaydedilip sonraki hastaneye yatışları incelendi. Olguların doğum ağırlıkları, gestasyon yaşları, mekanik ventilatöre bağlı kalma sürelerinin daha sonraki dönemlerdeki tekrar hastaneye yatış sayısı ve süresine etkisi olup olmadığı araştırıldı. Bulgular: Bu dönem içerisinde YYBÜ'ne yatırılan 932 prematüre bebekten 188'inin (%20.1) Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Çocuk Hastalıkları Klinikleri'ne tekrar yattığı tespit edildi. Olgular doğum ağırlıklarına göre gruplandırılarak incelendi. 1000 gramdan küçük olanlar `Grup 1`, 1001-1500 gram `Grup 2`, 1501-2500 gram `Grup 3` ve 2500 gramdan büyük olanlar `Grup 4` olarak kabul edildi. Hastaların 118'si (%62) kız olup, ortalama doğum ağırlığı 1773± 517 (750-2800) gr, ortalama gestasyonel doğum haftası 32.2±2.5 (25-37) hafta, ortalama 5. dakika APGAR skorları 7.3±1.5 (4-10) idi. Hastaların %83'ü akciğer dışı enfeksiyon tanısı almıştır. Hastalar %61'i yoğun bakıma ilk yattıklarında Respiratuvar Distress Sendorumu (RDS) tanısı almışlardı. Taburculuk sonrasında tüm bebekler (%100) en az bir kez alt solunum yolu hastalıkları tanısı ile hastaneye yatırılmıştı. YYBÜ'de yatış süresi, mekanik ventilatöre bağlı kalma süresi, doğum ağırlığı ve gestasyonel yaşın tekrarlayan hastaneye yatış sayısı ve yatış süresini etkilediği bulundu. YYBÜ'ne ilk yatışta alınan RDS ve Bronkopulmoner Displazi (BPD) tanılarının tekrarlayan solunum yolu hastalığı ile yatış sayısını arttırdığı tespit edildi. Düşük APGAR skorunun nörolojik tanılı yatış sayısını arttırdığı saptandı. Sonuç: Özellikle akciğer hastalıkları tanılarla YYBÜ'ne yatırılıp takip edilen prematüreler büyük oranda tekrar hastaneye yatırılmaları ve tedavi edilmeleri gerekmektedir. Tekrarlayan yatışlarda en sık karşılaşılan hastalıklar alt solunum yolu hastalıklarıdır. Prematür bebeklerin YYBÜ'den taburcu edildikten sonra da hastaneye tekrar gelebilecekleri akılda bulundurulmalı, koruyucu ve önleyici tedavi hizmetlerine ağırlık verilmelidir.

ABSTRACTPurpose: The aim of this study is to examine the causes of rehospitalization within the first year following the discharge from Neonatal Intensive Care Unit (NICU) owing to problems amaerged in premature and accompanying issues. Method : In this study, premature infants who were rehospitalized one more time within a year after they had been discharged from NICU.Findings : Extrapulmonary infections were determined in 83 % of the patients. 61% of the patients had been diagnosed with respiratory distress syndrome (RDS) when they were initially hospitalized in intensive care. All infants (100%) had been hospitalized at least for once with lower respiratory disease diagnosis. Result : Most frequently encountered diseases are lower respiratory diseases in recurrent hospitalizations. It should be kept in mind that premature infants can come to hospital again after they have been discharged from NICU; individuals should focus their attention on preventive and protective treatment services.