Kronik obstrüktif akciğer hastalığında nütrisyonel durumun belirlenmesi ve solunum fonksiyon parametreleri ile olan ilişkisi

Abstract

VI. ÖZET Çalışmamızda; stabil KOAH'lı hastalarda nütrisyonel durumun tesbiti ve solunum fonksiyon parametreleri, diflizyon kapasitesi ve dispne şiddeti ile olan ilişkisini araştırmayı amaçladık. Çalışma, ATS standartları baz alınarak çalışmaya alınan 40 KOAH'lı olgu üzerinde yapıldı. Bu hastaların 20'si amfizem, 20'si ise kronik bronşitli hastalardı. KOAH öyküsü olmayan, posteroanterior akciğer grafileri normal olan 30 kişi kontrol grubu olarak alındı. Her hastanın dispne şiddeti ATS dispne skoruna göre belirlendi. SFT, diftizyon testi ve arteriyel kan gazı ölçümleri yapıldı ve nütrisyonel durumu değerlendirmek için ölçülen; antropometrik ölçümler, biyoelektriksel empedans analizi ve biyokimyasal markırlar olan serum proteinleri ile olan ilişkisi değerlendirildi. Amfizem ve kronik bronşit gruplarında, vücut kitle indeksi anlamlı olarak farklı bulundu. Dispne şiddeti ile VKI arasında anlamlı bir ilişki bulunmamasına rağmen; VKİ ile FEVİ/FVC arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif bir ilişki tesbit edildi (p= 0.032). Ancak kan gazı parametreleri ve difuzyon testi ile aralarında anlamlı bir fark bulunamadı. KOAH' da bozulmuş egzersiz kapasitesi ve periferal kas zayıflığına katkıda bulunan, kas kütlesi kaybını gösteren, biyoelektriksel empedans analizi ile ölçülen FFM değerleri; amfizem ve kronik bronşit gruplarında kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı düşük bulundu. Albumin, prealbumin ve total protein seviyeleri, KOAH grubunda, kontrol grubuna göre anlamlı olarak düşük bulundu. Sonuç olarak, KOAH'lı hastaların nütrisyonel durumunu saptamak amacıyla yapılan bu çalışmada, amfizemli hasta grubunda kronik bronşitli hasta populasyonuna göre VKI'lerinin daha düşük olduğu saptandı. KOAH hasta grubu, kontrol grubunun VKI ile karşılaştırıldığında; solunum fonksiyon parametrelerinden FEVİ/FVC oranı arasındaki ilişkinin anlamlı bulunması, nütrisyonel durumun solunum fonksiyonlarını etkfleyebireceğini düşüh^rtmüştür. Ancak daha çok sayıda ve daha farklı vücut kitle indeksine sahip hasta gruplarının çalışıldığı, solunum kas fonksiyonlarını direkt olarak ölçen yöntemlerin kullanıldığı, daha ileri çalışmalara gereksinim olduğu kanısına varılmıştır. 48