Akciğer malignitelerinde endobronşiyal kriyobiyopsilerin tanı değeri ve güvenliği (kaç biyopsi tanı için yeterlidir?)

Abstract

Endobronşiyal kriyobiyopsilerin maling hastalıkların tanısında tanı için yeterli kriyobiyopsi sayısını bulmak ve kanama komplikasyonunun şiddeti ile korale ederek morbidite ve mortaliteyi artırmaksızın minimum kaç kriyobiyopsinin tanı için yeterli olacağını bulmayı amaçladık.Şubat 2013–Ekim 2013 tarihleri arasında hastanemizde malignite şüphesi olan ve rutin fiberoptik bronkoskopi ile ilk seferde tanı konulamamış, görünür endobronşiyal lezyonu olan ve rijit brokoskopi ile tanısal girişim yapılan hastalar veya maling havayolu darlığı olan ve endobronşiyal tedavi endikasyonu konarak girişimsel bronkoskopik tedavi işlemleri için rijit bronkoskop ile entübe edilen toplam 50 hasta çalışmaya alındı. Hastalardan dört adet kriyobiyopsi alındı ve oluşan kanamalar kaydedildi. Alınan kriyobiyopsiler tek patoloji uzmanı tarafından alınma sırası bilinmeksizin değerlendirdi. Oluşan kanamalar müdahale gerektirmeyen kanamalar (Grade 0) ve müdahale gerektiren kanamalar (Grade 1, 2, 3) şeklinde sınıflandırıldı. Birinci biyopsiden sonraki biyopsiler birinci biyopsiye göre istatistiksel olarak anlamlı derecede üstün pozitif tanı başarısına sahipti (p=0,034, 0,034, 0,016). İkinci biyopsi ve sonraki biyopsilerde birinci biyopsiye göre anlamlı derecede daha fazla pozitif sonuç bulunurken ikinci, üçüncü ve dördüncü biyopsilerde bulunan pozitif sonuçlar arasında istatistiksel anlamlı bir fark bulunamadı (p=1,000, 1,000). İkinci biyopsiden sonraki biyopsilerin tanıya anlamlı katkısı yoktu. Bu nedenle ikiden fazla biyopsi almanın gerekli olmadığı düşünüldü.Biyopsi sayısı arttıkça müdahale gerektiren kanamalar anlamlı derecede artmaktadır (p=0,048). Bir ve iki biyopsi yapılan hastaların kanama oranları ortalama %7,1 iken, üç ve dört biyopsi alındığında bu oran ortalama %17,3'e çıkmaktadır. İki grubun kanama oranları arasında anlamlı fark vardı (p=0,027). İkiden sonraki biyopsilerde ikiye kadar olan biyopsilere göre kanama riski 2,76 kat daha fazladır. Alınan biyopsilerde pozitif tanı bulma olasılığı ile kanama düzeyi arasındakiilişkiye bakıldığında alınan biyopside tümör dokusu olup olmaması ile kanama varlığı ve şiddeti arasında istatistiksel anlamlı bir ilişki kurulamamıştır. Kriyobiyopsi ile tümör dokusu alamamak oluşan kanamaları azaltmıyordu.Sonuç olarak ilk forseps biyopsi ile endobronşiyal lezyona patolojik tanı konamayan hastalarda bronkoskopi tekrarı yerine sedasyon altında endotrakeal tüp içinden fleksibl kriyobiyopsi yapılmalıdır ve iki kez biyopsi tanı için yeterlidir. İkinci biyopsiden sonraki biyopsiler hem tanıya katkı sağlamamakta hem de müdahale gerektiren kanamaları artırmaktadır.

We aimed to find minimum number of endobronchial cryobiyopsy sufficient for diagnosis of malignant disease without increasing morbidity and mortality correlated with the severity of bleeding complications.Between February 2013 to October 2013, a total of fifty patients who had suspected malignancy, and visible endobronchial lesion undiagosed with routine fiberoptic bronchoscopic biopsy, and underwent interventional bronchoscopic process with rigid bronchoscopy for diagnosis or treatment of malignant airway obstruction, were enrolled. Four cryobiopsies were obtained from patients andbleedings during the process were recorded. Cryobiyopsies evaluated by a single pathologist by ignoring the order of receipt. The bleedings were classified as not requiring intervention (Grade 0) and requiring intervention (Grade 1, 2, 3) for bleeding.The biopsies after the first biopsy had significantly superior positive diagnostic success compared with first biopsy (p = 0.034, 0.034, 0.016). The second and subsequent biopsies had significantly more positive results compared with first biopsy, whereas statistically significant difference was not found between the second, third and fourth biopsies. (p = 1.000, 1.000). Biopsies after the second biopsy did not contribute to the diagnosis significantly. Therefore, It was thought that more than two biopsy is not necessary.Bleedings that requiring intervention increased significantly with the number ofbiopsies (p = 0.048). The patients who underwent one and two biopsies, bleedingrate was 7.1%. This rate increases to an average of 17.3% with three and fourbiopsies. Between bleeding rates of groups, statitically significant diffrence wasobserved (p = 0.027). The risk of bleeding is 2.76 times more with biopsies aftersecond according to up to two biopsies.Regarding the relationship between the amount of bleeding and the possibility of finding a positive diagnosis in biopsies, statistically significant relationship has not been established between the presence of tumor tissue in the biopsies and severity of bleeding. Unable to get tumor tissue with cryobiopsy did not reduce the bleeding rates.As a result, in patients failed for pathologic diagnosis of endobronchial lesions with the first forceps biopsy, flexible cryobiopsy should be performed under sedation through the endotracheal tube, rather than repeat bronchoscopy, and twice cryobiopsy is sufficient for diagnosis. The biopsies after second biopsy is both not contributing to the diagnosis as well as increasing bleeding that requires intervention.